ธีรกรณ์ ไรวา เจเนอเรชันสอง มุ่งก้าวเดินไปข้างหน้า
วันนี้คือช่วงเวลาของตัวจริงถ้าใครคิดจะเปิดธุรกิจใหม่ “ร้านอาหารญี่ปุ่น” อย่างจริงจัง ธีรกรณ์ ไรวา
โดย...ปอย ภาพ วิศิษฐ์ แถมเงิน
วันนี้คือช่วงเวลาของตัวจริงถ้าใครคิดจะเปิดธุรกิจใหม่ “ร้านอาหารญี่ปุ่น” อย่างจริงจัง ธีรกรณ์ ไรวา ผู้จัดการส่วนพัฒนาธุรกิจ บริษัท เอส แอนด์ พี ซินดิเคท เป็นผู้รับผิดชอบโดยตรงเจ้าของสิทธิ Master License การบริหารร้านอาหารทงคัตสึเมนูหมูดำทอด Maisen ในประเทศไทย หนุ่มนักธุรกิจเลือดใหม่ของร้านอาหารตระกูลโด่งดังบอกว่า เพียงแค่ปีกว่าๆ เปิดร้านไมเซน ลูกค้ามีตั้งแต่เด็กเล็กไปจนถึงคนสูงวัย ครบทุกเพศทุกวัย เพราะคนไทยชื่นชอบอาหารทอดกรอบนอกนุ่มในเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ถ้าบอกว่าร้านประสบความสำเร็จที่เกินคาดอย่างมากมายก็ไม่เกินเลยจริง
เป็นเวลาเกือบ 1 ปีที่เขาใช้เวลาในการศึกษาพัฒนาคอนเซปต์และรสชาติอาหารให้ถูกปากคนไทย รวมถึงปรับเปลี่ยนเมนูให้ถูกปากคนไทย ธีรกรณ์ บอกสิ่งนี้คือความท้าทายของธุรกิจร้านอาหาร
4 ทศวรรษอาณาจักร เอส แอนด์ พี
“เจม” ธีรกรณ์ เป็นหลานชาย ภัทรา ศิลาอ่อน แม่ทัพใหญ่อาณาจักร เอส แอนด์ พี และน้องชายของ วิสาขา ไรวา เจ้าของร้านอาหารแบรนด์ “Vanilla” ซึ่งแตกยอดจากรุ่นคุณป้าโชว์ไอเดียร้านอาหารแนวใหม่ ที่ไม่ได้ขายแค่รสชาติของอาหาร แต่ใส่ทั้งจินตนาการและความคิดสร้างสรรค์ของคนรุ่นใหม่ วันนี้จึงเป็นการโฟกัสไปที่ทายาทรุ่นสองของเอส แอนด์ พี ซึ่งกลายเป็นกำลังสำคัญในการสานต่อธุรกิจให้กับร้านอาหารเก่าแก่ที่ผ่านร้อนผ่านหนาว ประสบความสำเร็จเคียงคู่คนไทยกับวันเวลาถึง 4 ทศวรรษ
Mai แปลว่า การก้าวเดินไปข้างหน้า Sen แปลว่า น้ำพุ ซึ่งนิสัยการกินของคนญี่ปุ่นจะให้ความสำคัญอาหารอร่อยและน้ำสะอาดที่สุด เมื่อนำสองความหมายนี้มาหลอมรวมกันจึงเป็นความลงตัวที่สุด
“ผมไปเรียนปริญญาโทด้านวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ ประเทศญี่ปุ่น แล้วยังทำงานเป็นเอนจิเนียร์ โปรแกรมเมอร์ อยู่ที่โตเกียว 5 ปีด้วยครับ ซึ่งก็คือเวลาการทัวร์กินตลอด 5 ปีก็ว่าได้ (บอกพร้อมเสียงหัวเราะ) ผมขอแนะนำร้านสแตนดิงซูชิในโตเกียว คือ ถ้าอังกฤษมีบาร์ยืนดื่มเบียร์กัน อิตาลีมีบาร์ให้ดื่มกาแฟ เป็นบาร์ซูชิเล็กๆ มีพ่อครัวทำให้กินเพียง 23 คน แล้วการที่ต้องยืนกินกันก็ทำเทิร์นคนได้เร็วมาก ผมชอบมากๆ คือ ซูชิหน้าปลาแซลมอนลนไฟแนะนำครับ ตอนผมอยู่ที่นั่นต้องเดินไปกินซูชิที่ร้านนี้ทุกวันเลยครับ ไม่แพงแต่อร่อย
ผมคิดว่าอาหารญี่ปุ่น คุณภาพดี ราคาไม่แพง เริ่มหากินได้ไม่ยากแล้ว เพราะตัวจริงเริ่มอิมพอร์ตเข้ามาทั้งซูขิ ราเมง ทงคัตสึ ก็มีให้เลือกกินครบทุกอย่าง ซึ่งหลักการบริหารร้านอาหารของชาวญี่ปุ่น คือ คนกินอาหารต้องมีความสุขที่สุด ทำให้เป็นนักธุรกิจที่มีนิสัยบริหารงานค่อนข้างเคร่งเครียดกับการต้องปิดรูรั่วให้หมด เพื่อการบริการเป็นเลิศที่สุด เช่นทันทีที่ลูกค้าเดินเข้าร้านก็ต้องมีผ้าร้อน ชาร้อนบริการทันที่โดยลูกค้าไม่ต้องร้องขอ มีข้าวผักซุป บริการตลอดเวลา เจ้าของร้านอาหารญี่ปุ่นเขาจึงคิดมากกว่าคนไทยร้อยเท่าก็ว่าได้ ซึ่งผมก็นำวัฒนธรรมและปรัชญาให้ความสำคัญกับความต้องการของลูกค้าเป็นหลักมาใช้ที่ร้านด้วยครับ” ธีรกรณ์ บอกเล่าน้ำเสียงจริงจัง
เบื่อนะ! ในวันที่ต้องตอบอีเมลตลอดเวลา!!!
ถึงแม้จะร่ำเรียนมาทางด้านวิทย์คอมพิวเตอร์ และทำงานวิศวกรในญี่ปุ่นที่ได้ชื่อว่าเป็นเฮดควอเตอร์ของเทคโนโลยี โดยทำงานในแผนกดีไซน์เมนบอร์ดคอมพิวเตอร์ในบริษัทระดับสากล ทั้งแคนนอน ฟูจิตสึ แต่เรื่องแกดเจ็ต ธีรกรณ์ รีบออกตัวว่ามีไม่เยอะ 45 ชิ้นหลักที่ทุกคนในวัยทำงานก็คงต้องมีกันทั้งนั้น
“ชีวิตช่วงนั้นเป็นมนุษย์เงินเดือน หาเงินได้เท่าไรก็จำเป็นต้องใช้เท่านั้น ต้องสร้างสังคมหาเพื่อนใหม่ ผมไม่ค่อยมีเพื่อนๆ คนไทยในโตเกียวเลยนะครับ เพราะคนไทยถ้ารู้สึกว่าอุ่นใจ สบายใจที่มีเพื่อนอยู่รอบๆ ตัว แล้วก็จะไม่ออกไปพบปะเพื่อนต่างชาติเลย แต่ที่ผมเรียนไม่ค่อยมีคนไทย ก็เลยเป็นเรื่องดีได้ประสบการณ์ใหม่ๆ กับการเจอะเจอคนใหม่ๆ คนญี่ปุ่นสนิทสนมด้วยยากครับ แต่ด้วยนิสัยของเขาชอบไปแฮงเอาต์หลังเลิกงาน เน้นดื่มน้อยๆ พูดคุยเยอะๆ ผมก็ชอบไปนั่งตามร้านอาหารอยู่แล้วก็ได้เรียนรู้ชีวิตคนญี่ปุ่นได้มากขึ้น
ชีวิตเอนจิเนียร์ 5 ปีที่โตเกียว ผมถือว่าอิ่มตัว และอาชีพนี้ในเมืองไทยก็ไม่ใช่ที่สุดนะครับ จึงเลือกการสานต่อธุรกิจร้านอาหารของครอบครัวที่ผมคิดว่าไปได้ไกลกว่ามาก
แกดเจ็ตในวันทำงานของผม ชิ้นหลักๆ ก็คือ แมคบุ๊กแอร์ ไอโฟน ไอแพด และคินเดิล สูงสุดคืนสู่สามัญขอเลือกสมุดโน้ตที่คล่องมือหยิบมาใช้งานได้ง่ายที่สุด ทุกที่ทุกเวลาไม่มีวันเกเรนะครับ ผมใช้แกดเจ็ตเพื่อความสะดวกในการทำงาน ไม่ใช่คนคลั่งไคล้เทคโนโลยี แต่ผมชอบที่แกดเจ็ตของค่ายแอปเปิลที่มีการดีไซน์ได้ตรงกับธรรมชาติของมนุษย์ที่สุด ทำให้ไม่ยุ่งยากในการใช้งานเลย ความบางของ MacBook Air รุ่นหน้าจอ 11.6 นิ้ว เบาดีครับกับการพกพามาทำงานทุกๆ วัน เปิดการทำงานทันใจ และง่ายดาย แอปเปิลถูกวิจารณ์ว่ากำลังพยายามปฏิวัติคอมพิวเตอร์แมคอินทอชให้เข้าใกล้ไอโฟนและไอแพดเข้าไปทุกที แต่ผมก็ชอบตอบอีเมลผ่านทางแมคบุ๊กแอร์มากกว่า
ธุรกิจร้านอาหารสิ่งที่ยากที่สุด คือ การบริหารติดต่อสื่อสารกับพนักงานให้เข้าใจอย่างง่ายดาย ผมจึงต้องตอบอีเมลที่พนักงานหรือทางแฟรนไชส์ญี่ปุ่นส่งคำถามเข้ามาตลอดทั้งวัน บางวันเยอะมากๆ จนบางครั้งอยากปิดเครื่องคอมพิวเตอร์พวกนี้หนี (หัวเราะ) แต่ด้วยหน้าที่ก็ต้องตอบกลับนะครับ แต่ในที่สุดก็ต้องแก้เบื่อด้วยการเปิดไอแพดเล่นเกมแก้เบื่อ” ธีรกรณ์ บอกพร้อมเสียงหัวเราะชอบใจ
ธีรกรณ์ กล่าวทิ้งท้ายวิชันรุ่นสอง เอส แอนด์ พี ต้องการเป็นผู้นำธุรกิจร้านอาหารที่ครอบคลุมในทุกประเภท ไม่เพียงแค่อาหารไทย แต่ยังหมายถึงไทย จีน ฝรั่ง และอาหารญี่ปุ่นในรุ่นของเขาที่กำลังเป็นการสานต่อธุรกิจมุ่งไปข้างหน้าอย่างมั่นอกมั่นใจ
ธีรกรณ์ ไรวา เป็นบุตรชายคนเล็กของ ร.ท.วรากร ไรวา ชื่อเล่น เจม อายุ 31 ปี
การศึกษา Tufts University, Medford, MA, USA
Bachelor of Science, Computer Science Magna Cum Laude. Minor in Japanese
ตำแหน่งงานปัจจุบัน กรรมการผู้จัดการ S&P International Foods Company Limited. เจ้าของสิทธิ Master License การบริหารแบรนด์ร้านอาหาร Maisen ในประเทศไทย
“เจม” ธีรกรณ์ เล่าว่า เอส แอนด์ พี ร้านแรกในซอยประสานมิตร เปิดกิจการโดยความร่วมมือร่วมใจของคุณแม่ คุณป้า คุณอา ตระกูล “ไรวา” และ “ศิลาอ่อน” ในรูปแบบของร้านไอศกรีมเล็กๆ ก่อนที่จะพัฒนาเป็นร้านอาหารและเบเกอรีในเวลาต่อมา
บ้านนี้เน้นการกินเป็นหลัก แต่หนุ่มนักธุรกิจวงการร้านอาหารกลับบอกว่า “ผมทำอาหารไม่เป็น (หัวเราะ) แต่ถูกปลูกฝังให้เป็นนักชิมได้หมดทุกอย่าง การได้ไปใช้ชีวิตอยู่โตเกียวก็ต้องพึ่งพาตัวเอง วันไหนเบื่อบะหมี่สำเร็จรูป ธีรกรณ์นำเสนอเมนูง่ายๆ คือ ชาบู ชาบู ซื้อหมูสไลซ์มาหย่อนลงหม้อต้ม กินกับน้ำจิ้มคอนสึรสชาติเปรี้ยวๆ แค่นี้ก็อร่อย แม้ว่าจะเป็นนักชิมแต่อาหารรสจัดๆ เป็นรสชาติเดียวที่ต้องขอปฏิเสธ”
หลักการบริหาร แบรนด์ร้านอาหาร คือ ขอลงมือทำเฉพาะสิ่งที่รู้ลึก รู้จริง
วันแรกที่เป็นเจ้าของไอโฟน 4 เอส มาใช้ในการทำงาน ชอบมากๆ ธีรกรณ์ บอกว่า รู้สึกว่านี่คือการดีไซน์ที่ตรงกับธรรมชาติของคนใช้ได้อย่างยอดเยี่ยมที่สุด “เคล็ดลับ กระเป๋ากางเกงด้านซ้ายคือที่ใส่ไอโฟนครับ” ทุกๆ วันทำงาน จึงไม่มีวันไหนที่นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงจะลืมโทรศัพท์ทิ้งไว้ที่บ้านเลย ส่วนไอแพดขอเปิดเผยความลับเขินๆ ด้วยเสียงหัวเราะเบาๆ ว่า ใช้เล่นเกมโฟโต้ฮันต์มากที่สุดครับ และเช็กข่าวธุรกิจเป็นเรื่องรองลงมาเพราะหน้าจอใหญ่ดี


