ประธานาธิบดีวุ่นรัก

โดย... โจ เกียรติอาจิณ

ผู้กำกับหนังรักปนฮา (แอบเลี่ยนนิดๆ) Notting Hill (ปี 1999) หันมาจับงานเสียดสี เบาสมอง ตลกร้าย แต่ไม่เลี่ยนอย่างที่คิด

ฟอร์มหนังถือว่าเล็กมาก หน้าหนังแทบไม่มีอะไรดึงดูดใจเลย ทีมนักแสดงก็สูงวัยกันทั้งนั้น ไม่แปลกที่คนจะไม่รู้จัก รึถ้าจะรู้จักจริงๆ ก็คงเป็นแฟน “คุณลุงบิล เมอร์เรย์” นี่แหละ

แม้หนังจะไม่ดัง ฟอร์มจิ๋ว นักแสดงแก่ แต่เราก็อยากให้เด็กๆ ได้ดู เพราะมุมหนึ่งที่หนังนำเสนอ คือ ชีวิตประธานาธิบดีคนที่ 32 ของสหรัฐ “แฟรงกลิน ดี. รูสเวลต์” ซึ่งมีหลายๆ มุมให้สัมผัส น่ารัก น่าชัง น่าหมั่นไส้ และน่าสงสาร คละคลุ้งอยู่ในหนัง

หนังมีทั้งความจงใจและไม่จงใจ เห็นชัดว่ามุขขำที่ใส่เข้ามาในหนัง บางมุขดูไปก็หัวเราะ แต่บางมุขก็ขำไม่ออก เพราะเป็นมุขเหน็บ เจ็บๆ คันๆ แสบสันระหว่างคนอเมริกันกับคนอังกฤษ ที่สำคัญหนังไม่ได้มุ่งตีแผ่รอยด่างพร้อยของรูสเวลต์อย่างเอาเป็นเอาตาย ขณะเดียวกันหนังก็ไม่ได้เชิดชูยกรูสเวลต์ขึ้นเหนือหิ้ง

ข้อดีอย่างหนึ่ง หนังๆ ไม่หนักเกินไป ที่จะเล่าชีวประวัติรูสเวลต์ เหมือนกับหนังชีวประวัติดรามาจ๋า รันทดด้วยการเอาชนะโรคโปลิโอที่เกาะกินใจเขามายาวนาน

 

สิ่งที่หนังนำเสนอได้พอเหมาะ นั่นคือ ความเป็นธรรมชาติของคนที่รั้งตำแหน่งผู้นำประเทศ วิถีชีวิตของคนคนหนึ่งที่มีทั้งความลับและความรัก ความสับสนปนกับความชั่งใจ ความไม่แน่ใจผสมความมั่นใจ

ความสนุก (+ความวายป่วง) ของหนังเริ่มขึ้น ณ ไฮด์ปาร์ก ฮัดสัน อันเป็นบ้านพักของรูสเวลต์ เรื่องสนุกมาจากการเสด็จเยือนสหรัฐครั้งแรกของกษัตริย์และราชินีแห่งอังกฤษ ในฐานะเจ้าบ้านรูสเวลต์จึงต้องเตรียมงานอย่างเร่งรีบ โดยมีแม่ ภรรยา เลขาฯ และญาติผู้หญิง ร่วมแรงร่วมใจรังสรรค์

ทุกๆ ตัวละครมีส่วนช่วยขับเคลื่อนหนังให้ดำเนินไปสู่จุดสนุก แต่ตัวละครญาติผู้หญิง “เดซี” (ลอรา ลินนีย์) กลายเป็นตัวแปรสำคัญที่มีผลทางใจต่อรูสเวลต์ ความลับและความรักของรูสเวลต์ก็เกิดจากหล่อน

รูสเวลต์เป็นตัวละครที่ช่วยสร้างแรงบันดาลใจในการใช้ชีวิตได้ดี ลุคของเขาค่อนข้างอารมณ์ดี ไม่วีนเหวี่ยง ไม่โมโหร้าย ออกจะตลกเสียด้วยซ้ำ ทั้งๆ ที่เขาก็มีปัญหารุมเร้าหลายทาง ยิ่งเฉพาะเรื่องว้าวุ่นในความรักที่เขายังอีหลักอีเหลื่อกับผู้หญิงที่แอบชอบ

การแสดงของคุณลุงบิลไม่ได้แบกหนังไว้คนเดียว แม้ไม่ค่อยจัดจ้านหวือหวาเท่าไร่ แต่เขาก็ทำให้บางมุมของรูสเวลต์ฉายชัดมากยิ่งขึ้นและน่าสนใจ นี่เองที่เขาจึงถูกชายตามองจากกรรมการลูกโลกทองคำ เลือกเขาเข้าชิงนักแสดงนำชาย สาขาหนังเพลง/ตลก

ขณะที่ตัวละครที่ถูกใจเราสุดๆ คือ 2 ตัวละครที่รับบทเป็นกษัตริย์และราชินี “เบอร์ตี” (ซามูเอล เวสต์) และ “อลิซาเบธ” (โอลิเวีย โคลแมน) ขโมยซีน ด้วยการแสดง มาดนิ่งๆ หน้าซื่อๆ มุขมึนๆ แต่สร้างรอยยิ้มได้ทั้งเรื่อง

2 ตัวละครนี้ก็นำพาเราไปถึงบางอ้อ ว่าทำไมสหรัฐต้องจับมือกับอังกฤษในการเป็นพันธมิตรสงครามโลกครั้งที่ 2 เพราะการเสด็จเยือนกระชับมิตร เพราะงานเลี้ยงฮอตด็อก หรือเพราะแอบล่วงรู้ความลับรูสเวลต์

รูสเวลต์รู้ดี และเบอร์ตีกับอลิซาเบธก็ย่อมรู้ดี กระทั่งเดซีก็รู้เช่นกัน เพราะทุกคนล้วนผ่านประสบการณ์หัวใจว้าวุ่นเพราะรักเล่นงานมาแล้ว

Hyde Park on Hudson

ปี 2012

ประเภท ตลก / ชีวประวัติ / ชีวิต

ประเทศ อังกฤษ

ความยาว 94 นาที

เรตติง น 13+ (เหมาะสำหรับผู้ชมอายุ 13 ปีขึ้นไป)

กำกับ โรเจอร์ มิเชลล์

แสดงนำ บิล เมอร์เรย์ / ลอรา ลินนีย์ / โอลิเวีย โคลแมน / ซามูเอล เวสต์ / โอลิเวีย วิลเลียมส์ / อลิซาเบธ วิลสัน / อลิซาเบธ มาร์เวล

(หมายเหตุ หนังเข้าฉายเฉพาะ ลิโด้ สยามสแควร์)