คู่หวาน ‘เบล-บอล’ รักแท้อยู่ที่ใจ

โดย...วิทยา ปะระมะ

แม้เดือนแห่งความรักจะล่วงผ่านไปแล้ว แต่ยังมีมุมน่ารักๆ วันวาเลนไทน์ ในการแข่งขันกีฬาคนพิการแห่งชาติ ครั้งที่ 32 ที่ จ.สุพรรณบุรี มานำเสนอให้ท่านผู้อ่านได้อิ่มเอิบหัวใจกัน

วันดังกล่าว มีการแข่งขันวีลแชร์บาสเกตบอลนัดชิงชนะเลิศ ระหว่างทีม จ.ชลบุรี และกรุงเทพมหานคร โดยก่อนการแข่งขัน “บอลมนตรี คุมพล” นักกีฬาวีลแชร์บาสเกตบอล ทีมชาติไทย จากชลบุรี ทำเซอร์ไพรส์แฟนสาว “เบลรุ่งทิวา วัฒนา” ด้วยการขอแต่งงานกลางสนาม ท่ามกลางนักกีฬาและผู้ชมเป็นสักขีพยาน ทำเอาว่าที่เจ้าสาวปลาบปลื้มหลั่งน้ำตาด้วยความตื้นตันใจและตอบตกลงในที่สุด

สำหรับคู่รักคู่นี้ คบหาดูใจกันมา 4 ปีแล้ว ฝ่ายชายทำงานเป็นโปรแกรมเมอร์บริษัทเอกชนแห่งหนึ่งใน จ.ชลบุรี ส่วนฝ่ายหญิงทำงานอยู่ฝ่ายขายรถจักรยานยนต์ยี่ห้อหนึ่งใน จ.ชลบุรี เช่นกัน

ทั้งคู่ไม่ได้มองความพิการว่าเป็นอุปสรรคของความรักและใช้ชีวิตเหมือนคนปกติทั่วไป เมื่อคบหากันไประยะหนึ่ง ทั้งคู่ก็ย้ายมาอยู่ด้วยกันกว่า 2 ปีแล้ว จนกระทั่งตัดสินใจแต่งงานกันในที่สุด

 

บอล-มนตรี

“เมื่อก่อนผมเช่าคอนโดอยู่ใกล้ๆ ที่ทำงาน ส่วนเบลเป็นเพื่อนของเพื่อนผมอีกทีหนึ่ง บ้านเขาจะอยู่เลยคอนโดผมไปหน่อย เวลาออกไปทำงานจะเจอกัน ก็เลย Add เฟซบุ๊กแล้วก็ทักทายกัน พอได้คุยกับเขาก็รู้สึกดี จนวันหนึ่งเป็นวันเกิดผม ก็เลยลองโทรชวนไปเที่ยวด้วยกัน หลังจากนั้นก็คุยกันทางโทรศัพท์ เวลาไปดูหนังฟังเพลง เดินเที่ยวห้างฯ ก็ชวนเขาไปด้วย และด้วยสภาพร่างกายผม เวลาผมกลับห้องแล้วก็ไม่อยากจะออกไปไหน เขาจะซื้อข้าวมาฝาก มากินข้าวด้วยกัน เวลาผมป่วยไม่สบาย ก็จะมาดูแล มันทำให้รู้สึกดีอยากคบหากัน

“หลังจากคบหากันไปได้ 2 ปี ผมลงทุนกับเพื่อนเปิดร้านอินเทอร์เน็ตแล้วจ้างเด็กเฝ้าร้าน จนวันหนึ่งมีปัญหาเด็กเฝ้าร้านไม่อยากทำต่อแล้ว ผมก็ไปปรึกษาเบลว่าจะทำอย่างไรดี ตอนนั้นเขาทำงานที่บริษัทรถจักรยานยนต์แห่งหนึ่ง เงินเดือนรายได้ต่างๆ ก็ถือว่าพอใช้ได้เลยทีเดียว แต่เขาเลือกที่จะลาออกมาทำงานให้เราโดยที่ไม่รู้ว่าออกมาแล้วจะมีอนาคตหรือเปล่า

“พอเบลมาดูแลร้าน ก็ไม่อยากให้เขาเดินทางไปกลับ เลยเลือกที่จะมาอยู่ด้วยกันที่ร้านดีกว่า เราก็เข้าไปคุยกับพ่อแม่เขา พ่อแม่เบลน่ารักมาก ไม่ปิดกั้นเลย ต่างจากส่วนมากที่ไม่มีใครรับได้ กลัวว่าเราจะไปเป็นภาระให้ลูกสาวเขา

“ชีวิตทุกวันนี้ก็เติมความหวานให้กัน ตอนเช้าๆ ผมก็ปลุกเขา แล้วเราจะหอมกันก่อนไปทำงาน เราจะอยู่ด้วยกันตลอดเวลา ไปเที่ยวไปกินข้าวทุกสัปดาห์ เขาบอกมาตลอดว่าอยากแต่งงาน อยากใช้ชีวิตกับเรา พอถึงช่วงเก็บตัวแข่งซีเกมส์ที่เมียนมาร์ เราก็อาศัยโอกาสนั้นลองใจ ลองดูว่าอยู่ห่างกันมันจะมีเหตุการณ์อะไรไหม เขาจะมีคนอื่นไหม อยู่ห่างกันแล้วมันเป็นยังไง จนกระทั่งเก็บตัวเสร็จก็รู้แน่แล้วว่าเขาอยู่กับเราจริงๆ มันเป็นสาเหตุที่เราตัดสินใจขอแต่งงาน

“ผมคุยกับเพื่อนว่าหลังจากแข่งขันกีฬาคนพิการแห่งชาติเสร็จจะแต่งงานแล้ว เพื่อนก็เลยแนะนำว่าต้องทำเซอร์ไพรส์ด้วยเพราะผู้หญิงชอบ ตอนแรกก็ถอดใจละว่าไม่ทำดีกว่า แต่อาจารย์คนหนึ่งแนะนำว่าทำในสนามบาสนี่แหละ ทำในสิ่งที่เรารัก วันนั้นตรงกับวันที่ 14 ก.พ.พอดี และตรงกับแมตช์ที่เข้าชิงด้วย มันเป็นแมตช์สำคัญ ซึ่งปกติเบลจะตามไปดูอยู่แล้ว ก็เลยคุยกับผู้จัดการทีมว่าจะทำเซอร์ไพรส์ อาจารย์เห็นด้วยและช่วยประสานฝ่ายจัดการแข่งขันให้

“ในอนาคตเราอยากซื้อบ้าน เพราะทุกวันนี้ยังเช่าอยู่ เลยตั้งใจว่าจะซื้อบ้านอยู่กับเบล ส่วนเรื่องลูก ตัวผมค่อนข้างมีลูกยาก อาจต้องทำกิ๊ฟ แต่ก็บอกเบลตลอดว่าลูกของพี่สาวผมจะขอดูแลเอง สำหรับเบลเขาเป็นคนเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ รักเด็ก เวลาเขาทำอะไรให้ใครแล้วไม่ได้หวังผลตอบแทนกลับมา เป็นคนจิตใจดี”

เบล-รุ่งทิวา

“ตอนเขา Add เฟซบุ๊กมา คือด้วยสภาพร่างกายของเขาก็รู้และเห็นอยู่แล้ว ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร มองว่าเขาเหมือนคนธรรมดาคนหนึ่ง ก็ทำงานได้ ดูแลตัวเองได้ คือมองข้ามคำว่าพิการไป ตอนเจอหน้าครั้งแรกยังรู้สึกว่าไม่ค่อยชอบหน้าเขาเลย (หัวเราะ) แต่พอคุยกัน เขาก็พูดคุยดีนะ ตอนนั้นต่างคนต่างไม่มีแฟน ทางเบลก็ดูเขาไป ศึกษาไปเรื่อยๆ

“ถามว่าชอบอะไรในตัวเขา ชอบที่เขาตามใจและใส่ใจในรายละเอียด เรียนรู้นิสัยเรา ด้วยความที่เราเป็นคนเอาแต่ใจตัวเอง งี่เง่า แต่เขาก็ทนเราได้ ยอมเราตลอด ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม สามารถอยู่เคียงข้างเราได้ตลอดเวลา ไม่ว่าเราจะทุกข์จะสุขเขาจะอยู่ข้างๆ และรับฟัง

“เวลาไปไหนมาไหนด้วยกัน คนทั่วไปอาจมองว่าเราเป็นผู้หญิงแล้วแฟนเราเป็นแบบนี้นะ ทำไมเราถึงกล้าที่จะเดินกับเขา แต่ถ้าถามตัวเอง เราคิดว่าเขาเป็นคนปกติคนหนึ่งที่เดินเข้าห้างฯ ด้วยกันได้ กินข้าวดูหนัง ก็ปกติ แค่เขาไม่สามารถเดินได้เท่านั้น

“ช่วงแรกที่เป็นแฟนกัน เพื่อนจะตกใจว่าใช่แฟนเหรอ ทำไมตัดสินใจคบคนนี้ล่ะ เราก็บอกเพื่อนไปว่าถ้าเรารู้สึกดีกับใครแล้ว เรารักใครแล้ว ข้อเสียตรงนี้มันจะมองข้ามไปเลย เพื่อนก็โอเค ยอมรับว่าคือสิ่งที่เราเลือกแล้ว

“ตอนที่ตัดสินใจลาออกจากงานเพื่อมาดูแลร้านอินเทอร์เน็ต ตอนนั้นเห็นเขาเครียดว่าจะหาเด็กที่ไหนมาเฝ้าร้าน ก็เลยตัดสินใจว่าเลือกที่จะมาทำงานให้ ถามว่ารู้อนาคตมั้ยว่าจะเป็นอย่างไร รู้ ถ้ามองอนาคตโดยดูจากรายได้ตามปกติ มันต่างกันเยอะ แต่ก็ตัดสินใจทำเพราะไม่อยากให้เขาต้องคิดมาก เหนื่อยมากกว่านี้ เลยบอกไปว่าเดี๋ยวจะออกจากงานให้นะ มาดูแลร้านให้

“เมื่อลาออกจากงานมาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันแล้ว ก็รู้สึกว่าคนคนนี้ล่ะคือคนที่อยากจะแต่งงานด้วย เพราะเราอยู่กับเขาแล้วมีความสุขนะ สบายใจ ทำไมเรายิ้มได้ มันรู้สึกว่าอยากอยู่และดูแลคนคนนี้ไปตลอด อยากแต่งงานกับคนนี้ ก่อนหน้านี้ก็เคยมีแฟน แต่ไม่เคยรู้สึกอยากแต่งงาน แต่กับคนนี้เราเป็นคนบอกเขาเองว่าอยากแต่งงานด้วยนะ

“ความรู้สึกตอนถูกทำเซอร์ไพรส์ขอแต่งงานกลางสนามกีฬา ประทับใจมากที่สุด เพราะบอลเขาเป็นคนไม่ซึ้ง ไม่หวาน ไม่มีความโรแมนติกเลย แต่เราชอบอะไรที่หวานๆ ก็เลยไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำ แล้ววาเลนไทน์ปีนี้ก็ให้ของขวัญกันไปก่อนแล้ว คิดว่าคงไม่มีอะไรอีก ก็ไปดูเขาแข่งตามปกติ ตอนเขาถือไมค์มาพูดก็ยังพูดเกี่ยวกับกีฬา เราก็ยังไม่คิดอะไร จนมันวกมาเรื่องชีวิตคู่ก็เริ่มตกใจละ เพราะการขอแต่งงานตรงนั้นไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้น เป็นอะไรที่เซอร์ไพรส์ ไม่รู้ตัวจริงๆ ตอนนั้นเห็นมีนักข่าวมา ก็ยังถามอยู่เลยว่าเตี๊ยมไว้ขนาดนี้เลยเหรอ”

“หากไม่เจอผู้ชายคนนี้ ก็คงใช้ชีวิตอยู่กับเพื่อนฝูง เฮฮา เลิกงานกลับบ้านไปวันๆ คงมีความสุขแค่ตรงนั้น แต่ความสุขของชีวิตคู่คงไม่มี เพราะคิดตลอดว่าเราอยู่ตัวคนเดียวก็มีความสุขได้นะ แต่พอมีเขาเข้ามา มันก็เปลี่ยน กลายเป็นความสุขอีกแบบ มีความสุขที่ได้อยู่ด้วยกัน”