อันตรายกว่าแล้ง

โดย...ณ กาฬ เลาหะวิไลย

ปัญหาภัยแล้งว่าหนักแล้ว แต่สิ่งที่น่ากลัวมากกว่ากำลังก่อตัวขึ้น

นั่นคือความหวาดวิตก ที่จะยิ่งทำให้ปัญหาภัยแล้งขยายวงมากกว่าเดิม

ตัวอย่างที่ชิมลางให้เห็นคือข่าวการขาดแคลนน้ำดื่ม  จนกรมการค้าภายในต้องออกมากลบกระแสก่อนจะไปกันใหญ่

อะไรคือปัจจัยที่ทำให้เกิดความตื่นตระหนกของปัญหาภัยแล้ง?

คำตอบก็คือ การบริหารจัดการปัญหาที่ไม่ได้ความ

ตัวอย่างโต้งๆ เกิดขึ้นอย่างชัดเจน จากการที่ชาวบ้านคลองห้าถึงคลองสิบห้า  จ.ปทุมธานี น้ำประปาไม่มีใช้ เดือดร้อนกว่า 5.9 หมื่นครัวเรือน

ชาวบ้านในพื้นที่ไม่ได้รับสัญญาณเตือน ไม่มีการแจ้งให้รับมือ จู่ๆ น้ำก็หยุดไหล

แล้วพื้นที่ไหนจะโดนแบบนี้เป็นรายต่อไป?

สภาพดังกล่าว  ถ้าปล่อยให้เกิดขึ้นอีกซ้ำรอยเรื่อยๆ รับรองว่าจะเกิดภาวะตื่นตระหนกถึงขั้นเอาไม่อยู่

ภัยแล้งแม้เป็นสิ่งที่ชาวบ้านเตรียมตัว เตรียมใจกัน แต่ก็ยังจำเป็นต้องมีการทำสัญญาณเตือนล่วงหน้า พื้นที่ใดจะได้รับผลกระทบและต้องเตรียมรับมือ

ข้อมูลข่าวสารที่ถูกต้องจึงเป็นสิ่งจำเป็นสุด

ยิ่งเฉพาะเมื่อ สมิทธ ธรรมสโรช ประธานมูลนิธิศูนย์เตือนภัยพิบัติแห่งชาติ ระบุว่าภัยแล้งจะอยู่อีกนาน ถึงปลายปีก็ยิ่งต้องระมัดระวังในแง่จิตวิทยามวลชน

สมิทธ อธิบายว่า  พายุคลื่นลมแรงในทะเลจีนใต้ พัดร่องฝนขึ้นไปประเทศจีนหมด ไม่กลับลงมาภาคเหนือและภาคกลางของไทย จึงมีโอกาสที่ฝนจะตกได้น้อยขณะที่การทำฝนเทียมก็เป็นไปได้ยาก

หากเดือนนี้และเดือนหน้า ถ้าไม่มีร่องฝนหรือพายุ จะเกิดวิกฤตเลวร้ายที่สุด ไม่มีน้ำกิน ต้องช่วยตัวเอง ประหยัดน้ำ  เตรียมหาที่เก็บตุนน้ำ ซื้อหาถังพลาสติกสำรองน้ำไว้ได้

ช่วงอันตรายสุดในสายตาของสมิทธ คือเดือน ส.ค.-ก.ย. หากไม่มีพายุจรเข้ามาเลย จะเป็นวิกฤตของจริง

ทั้งหมดคือสิ่งที่จำเป็นต้องเตรียมพร้อมรับมือ

อย่าแก้ปัญหาแบบงุบงิบ อย่าแสดงถึงความผิดพลาดในการบริหารจัดการน้ำ เพราะจะเป็นเหตุแห่งความตื่นตระหนก

เราเตือนคุณแล้ว