ท่าดีทีเหลว

โดย...ธนพล บางยี่ขัน

แสงสว่างปลายอุโมงค์กำลังริบหรี่ลงทุกที กับเป้าหมาย “ปฏิรูป” ที่หลายต่อหลายคนตั้งความหวังว่าคณะรักษาความสงบแห่งชาติจะใช้ “วิกฤต” สร้าง “โอกาส” ยกเครื่องประเทศกันใหม่ หลังจากไม่อาจตั้งความหวังกับนักการเมืองที่มาจากการเลือกตั้ง

เมื่อล่าสุด “ภาษีมรดก” ถูกเบรกจนหัวทิ่มกลางที่ประชุมกรรมาธิการวิสามัญ สนช. พร้อมใช้เสียงข้างมากปรับสาระสำคัญ จากมูลค่าขั้นต่ำ 50 ล้านบาท ที่ได้รับการยกเว้นไม่ต้องเสียภาษี เป็น 100 ล้านบาท และลดอัตราจัดเก็บภาษีมรดกจากเดิมที่เก็บเป็นอัตราเดียว 10% โดยปรับอัตราให้ผู้รับมรดกที่เป็นชั้นสืบสันดานโดยตรง คือ ลูก หลาน เสียภาษีในอัตรา 5% และหากไม่ใช่ผู้สืบสันดานให้เก็บในอัตรา 10%

ต้องยอมรับว่าเป็นสัญญาณอันตราย เพราะกฎหมายภาษีมรดกนี้ เป็นหนึ่งใน “เรือธง” สำคัญของกระบวนการลดความ “เหลื่อมล้ำ” ที่วิเคราะห์กันว่าเป็นต้นตอปัญหาที่แท้จริงของความขัดแย้งที่เกิดขึ้นและบานปลายจนกลายเป็นวิกฤตความรุนแรง นี่จึงเป็นดัชนีที่จะชี้วัดความสำเร็จของการปฏิรูปในอนาคต หากไม่สามารถแก้ไขเรื่องนี้ได้ ก็คงไม่ต้องไปคาดหวังกับเรื่องอื่นๆ

หากพิจารณากันจริงๆ แล้ว มูลค่าทรัพย์สินขั้นต่ำ 50  ล้านบาทนั้น ถือว่าสูงกว่าเกณฑ์มาตรฐานความร่ำรวยของคนในประเทศ และมีคนจำนวนไม่มากนักที่จะเข้าข่ายต้องเสียภาษี การขยับขึ้นเกณฑ์ไปถึง 100 ล้านบาท จึงอาจยังไม่ตอบโจทย์ลดความเหลื่อมล้ำอย่างที่ควรจะเป็น ยิ่งในวันที่รัฐบาลมีแนวคิดจะไล่บี้เก็บภาษีอื่นๆ กับคนจนเพื่อไปพยุงสถานะการคลังประเทศที่กำลังส่อแววมีปัญหา

เรื่องนี้คงต้องสู้กันอีกยก ในที่ประชุมใหญ่ของ สนช. วาระ 2-3 เร็วๆ นี้ ซึ่งจะถือเป็นบทพิสูจน์ความมุ่งมั่นตั้งใจของ คสช.ว่าต้องการแก้ไขปัญหาประเทศเดินหน้าสู่การปฏิรูปมากน้อยแค่ไหน แต่ ทุบโต๊ะ เลยว่าหากเรื่องนี้จบลงแบบเอาใจนายทุนช่วยคนรวย ย่อมต้องสะเทือนความเชื่อมั่นการ “ปฏิรูป” ที่กำลังเดินหน้าเวลานี้ แถมเป็นเครื่องพิสูจน์ข้อครหาว่าท่าดีทีเหลวหรือไม่