ทาสชั่วนิรันดร์

โดย...ชุษณ์วัฏ

น่าตกใจอย่างยิ่ง สำหรับข้อมูลการจัดดัชนีค้าทาสสากลประจำปี 2556 โดยมูลนิธิ Walk Free ของออสเตรเลีย ที่สำรวจสถานการณ์ “การค้าทาสสมัยใหม่” ใน 162 ประเทศ พบว่าประเทศไทยมีสัดส่วนทาสสูงเป็นอันดับ 4 ของเอเชีย และอันดับ 7 ของโลก!!!

ทาสที่ว่าไม่ใช่นิยามความเป็นทาสเหมือนสมัยต้น รัตนโกสินทร์ แต่องค์กรสากลระบุนิยาม “การค้าทาส สมัยใหม่” ว่าหมายถึงการปฏิบัติต่อมนุษย์ที่อยู่ในสภาวะเยี่ยงทาส อาทิ การใช้มนุษย์แทนหลักทรัพย์ค้ำประกัน การบังคับสมรส การค้าเด็ก การค้ามนุษย์ การบังคับใช้ แรงงาน ฯลฯ

ทั้งนี้ อินเดียวิกฤตสุด มีจำนวนทาส 13,956,010 คน ตามด้วยจีน 2,949,243 คน ปากีสถาน 2,127,132 คน ส่วนไทยมีทาส 472,811 คน จากประชากรในประเทศทั้งหมด 66,785,001 คน สูงกว่าคองโก พม่า และบังกลาเทศ หากเทียบในเอเชีย

สถิตินี้รัฐไม่ควรมองข้าม เพราะการกระทำต่อมนุษย์เยี่ยงทาสถือเป็นปัญหาความมั่นคงระดับชาติ วิกฤตคุณภาพชีวิตมนุษย์ควรกลายเป็นโจทย์ใหญ่สำหรับรัฐบาลไม่เเพ้ปัญหาการเมืองเรื่องอื่น

แต่ดูเหมือนแทบทุกรัฐบาลมักตีความภัยมั่นคงจากความขัดเเย้งทางการเมือง แต่ไม่เคยมองเห็นวิกฤตต่อชีวิตพลเมืองในประเทศเป็นความมั่นคงระดับชาติเลย

ทุบโต๊ะได้เลยว่า หากรัฐยังไร้นโยบายเชิงรุก กระทรวงยกระดับชีวิตมนุษย์เป็นเพียงกระทรวงเกรดบี ปราศจากการผลักดันแบบเอาจริงเอาจัง ดูเหมือนคนไทยไม่น้อยอาจต้องกลายเป็นทาสชั่วนิรันดร์จากทัศนคติของรัฐที่มักเห็นปัญหาความมั่นคงในบริบทการเมือง