ยังก็อด

โดย...สันทัด กรณี

วันก่อนนั่งอ่านข่าวพบมีการแจ้งความดำเนินคดีนักศึกษาของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์รายหนึ่งซึ่งกำลังโด่งดัง ในฐานละเมิดสถาบันเบื้องสูง

ผมเองไม่ทราบในรายละเอียดอันเกี่ยวข้องกับคดี แต่ด้วยอาชีพติดตามความเคลื่อนไหวของเด็กคนนี้เป็นระยะ และทราบถึงกลุ่มของคนเหล่านี้พอสมควร

สิ่งที่อยากชวนคุยถึงเขาหรือเธอคนนี้ ไม่เกี่ยวกับคดีครับ แต่เป็นเรื่องเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของเธอในการต่อต้านการใส่เครื่องแบบนักศึกมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ในการเข้าสอบ

การเคลื่อนไหว การแสดงความคิดเห็นคัดค้านหรือแม้กระทั่งต่อต้าน ย่อมเป็นสิทธิเสรีภาพที่กระทำได้ภายใต้ความรับผิดชอบต่อสาธารณะ

แต่ปรากฏว่า เขาที่อยากเป็นเธอคนนี้ จัดกิจกรรมต่อต้านการใส่เครื่องแบบนักศึกษาของสถาบันเธอ ด้วยโปสเตอร์สื่อถึงการเสพสังวาสในชุดนักศึกษาหลายภาพ เพื่อสื่อว่าการใส่ชุดนักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ของเธอนั้นมีสภาพเสมือนการถูกข่มขืน

ครับ...มนุษย์ย่อมมีวิญญาณขบถอยู่ในจิตวิญญาณ เพียงแต่ไม่ว่าคุณจะมีวิญญาณขบถ คุณต้องมีสำนึกรับผิดชอบต่อสังคม รู้จักการให้เกียรติตัวเองและคนอื่น นั้นคือต้องให้ความเคารพต่อกฎเกณฑ์กติกาของสังคมที่เราจะเข้าร่วม

มหาวิทยาลัยแต่ละแห่งมีขนบประเพณีกติกาซึ่งก่อนจะเข้าไปศึกษาทุกคนย่อมต้องศึกษาและทำความเข้าใจ รับได้ก็รับ รับไม่ได้ก็ไม่ควรเข้าไป

อย่างมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ นักศึกษาเกือบทั้งหมดที่ผมเคยสัมผัสมาล้วนแต่มีความภาคภูมิใจในสถาบัน ตราสัญลักษณ์สถาบัน และมีความภาคภูมิใจในเครื่องแบบนักศึกษาของสถาบัน

พอจะเข้าใจแหละครับว่า วัยรุ่นสมัยนี้ มีคนจำนวนหนึ่งที่ถูกฝั่งให้ต่อต้านขนบประเพณี รวมถึงวัฒนธรรมทางสังคมของประเทศไทย ผ่านการปลูกฝังของศาสดาบางตน

แต่ละคนล้วนถูกกล่อมเกลาให้เชื่อว่า ตะละคนคือศูนย์กลางของจักรวาล ที่ดาวทุกดวงต้องหมุนตามวิ่งวนอยู่รอบตัว สามารถกำหนดบริบททุกชีวิตในทุกสังคม ให้เป็นไปอย่างที่เธอคิดที่เขาต้องการ ใครไม่คิดตามไม่ทำตามถือว่าเป็นทาสที่ยังไม่ได้รับการปลดปล่อย เขาและเธอจึงแบกภารกิจของโลกมาปลดเปลื้องมวลมนุษยชาติ ฮ่า ฮ่า ฮ่า

น่าขำกับไอ้แค่เรื่องเสื้อผ้าที่เป็นระเบียบแบบแผน เป็นเรื่องของกาลเทศะของแต่ละสังคม ยังคิดต่อต้านกันได้ขนาดนี้ ทั้งที่มันไม่ได้ทำให้เกิดปัญญา เกิดองค์ความรู้ เกิดเสรีภาพอันยิ่งใหญ่ตระการตาใดๆ สักนิด

สิ่งที่เกิดและเห็นได้ก็แค่ เห็นมะ ฉันเริ่ด ฉั้นไม่แคร์

เดี๋ยวนี้ พวกนี้ชักเยอะ พบพฤติกรรมลักษณะนี้บ่อย จนดูไม่ออกมาว่า เธอรักหรือชิงชังตัวเองกันแน่

เฮ้อ! อย่าว่าแต่วัยนักศึกษาเลยครับ ไอ้ที่โตๆ กันแล้วไปยันแก่จนจะใกล้โลง แนวคิดอย่างนี้ก็มีให้เห็นกันอยู่ ม่ายงั้นเราไม่ได้ยินคำประกาศสร้างประชาธิปไตยที่แท้จริง ร้องหาประชาธิปไตยที่จริงกระมัง