กินแบบกัมพูชา

ผมได้อ่านรายงานเรื่อง การศึกษาความต้องการของตลาด เมืองที่มีศักยภาพ และช่องทางจัดจำหน่ายสินค้าอาหารแปรรูปของไทย : กรณีศึกษาประเทศกัมพูชา ของสถาบันอาหารที่เพื่อนคนหนึ่งส่งมาให้ จึงอยากจะถ่ายทอดให้ผู้อ่านโพสต์ทูเดย์มองเห็นภาพการกินอยู่แบบกัมพูชา

อาหารหลักของคนกัมพูชา คือ ข้าว กัมพูชามีพันธุ์ข้าวมากมายทั้งข้าวหอมและข้าวเหนียว กับข้าวก็มีความหลากหลายทั้งที่เป็นแกง ซุป ทอด และผัด อาหารส่วนมากคล้ายคลึงกับอาหารของไทย แต่ไม่เผ็ดเท่า

แต่ข้าวเหนียวนิยมรับประทานเป็นของหวานกับผลไม้ เช่น ทุเรียน ข้าวต้มมัด

ก๋วยเตี๋ยวก็เป็นที่นิยมรับประทานกันอย่างแพร่หลายเช่นเดียวกับเมืองไทย และมีหลายเส้นหลายรูปแบบจริงๆ

อาหารประจำชาติของกัมพูชา คือ อาม็อก (Amok) เป็นอาหารยอดนิยม ลักษณะคล้ายห่อหมกของไทยนั่นแหละครับ อาม็อกส่วนมากแล้วทำมาจากเนื้อปลาลวก มีพริกเป็นเครื่องแกงและกะทิ ทำให้สุกโดยการนึ่ง บางพื้นที่อาจใช้เนื้อไก่หรือหอยแทน

คนกัมพูชานิยมรับประทานปลา เพราะสามารถหาได้ง่าย เนื่องจากสภาพภูมิประเทศมีแหล่งน้ำขนาดใหญ่อยู่ตรงกลาง คือ โตนเลสาบ หรือทะเลสาบเขมร

นอกจากอาม็อกแล้ว อาหารยอดนิยมของกัมพูชา คือ สตูไก่เขมร ซึ่งน่าจะได้รับอิทธิพลจากฝรั่งเศส มีรสชาติอร่อยและทำง่าย

ผมเคยไปงานสำคัญที่เป็นการเฉลิมฉลอง หรืองานเลี้ยงสำคัญแทบทุกครั้งจะมีสตูไก่มาเสิร์ฟ เรียกว่าเป็นอาหารแห่งความภาคภูมิใจของกัมพูชาเลยทีเดียว รสชาติอร่อยอย่าบอกใครเชียว

ขนมปังที่คนกัมพูชานิยมอย่างมาก มีชื่อเรียกเป็นภาษาท้องถิ่นว่า “บาแกต” รับประทานกับปลาซาร์ดีน หรือไข่ หรือกาแฟใส่นม บาแกตยังทำแซนด์วิชได้ด้วย ไม่ว่าคุณไปไหนมาไหนจะพบเห็นการวางขนมปัง ขนมปังกรอบ แป้งขึ้นรูป วางจำหน่ายเต็มตามตลาดและท้องถนน

สิ่งหนึ่งที่ผลการศึกษาระบุแล้วผมเห็นด้วยเลย คือ ชาวกัมพูชาที่มีกำลังซื้อสูง จะมีลักษณะการตัดสินใจซื้อสินค้าแบบไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย นิยมของแบรนด์เนม สินค้าออกใหม่

ที่สำคัญ การซื้อสินค้านิยมซื้อเป็นเงินสด ไม่ว่าสินค้านั้นจะราคาเท่าใดก็จะควักออกมาจ่ายกันเป็นปึ๊งๆ