นิคมอุตสาหกรรมตาเกต้า

ครั้งที่แล้วพูดถึงนิคมอุตสาหกรรมโตงตาโก่งมาแล้ว นิคมอุตสาหกรรมที่อยู่ใกล้กับนิคมฯนี้ ถ้าจะนำมาเปรียบเทียบกันได้ ต้องอยู่ระแวกเดียวกันและมีพื้นที่ใกล้เคียงกัน มีความเหมาะสมในการใช้งานที่เหมือนๆกัน

แต่ผมหาดูแล้วไม่มีที่ไหนที่สามารถนำมาเทียบเคียงกันได้เลยจะมีที่เดียวที่พอจะอนุมาณได้ แม้จะไม่ใกล้เคียงกันสักเท่าไหร่ ก็พอจะหยวนๆกันได้น่า นั่นคือนิคมอุตสาหกรรมตาเกต้าครับ ลองใช้ดุลพินิจดูเอาเองนะครับ

นิคมอุตสาหกรรมตาเกต้า ตั้งอยู่ด้านตะวันออกของกรุงย่างกุ้งเหมือนกัน

พอข้ามสะพานมหาบันดูล่า แล้วเลี้ยวขวาตรงมาสัก 500 เมตรก่อนจะเลี้ยวซ้ายเข้าสู่ถนน Yan Naing Swe ซึ่งเป็นถนนเลียบแม่น้ำพะโค เป็นถนนเล็กๆสองเลน

ในอดีตบนถนนนี้มีแต่ชุมชนแออัด เหมือนเป็นแหล่งสลัมในกรุงย่างกุ้ง ปัจจุบันนี้ได้เปลี่ยนเป็นแหล่งที่เจริญแล้ว

อีกทั้งบนถนนนี้ได้มีการปลูกสร้างศูนย์แสดงสินค้า Fortune Exhibition Hall ซึ่งผมคิดว่าชาวต่างชาติที่จะไปขยายตลาดที่เมียนมา หรือ มางานแสดงสินค้าที่กรุงย่างกุ้ง จะต้องย้ายจากศูนย์แสดงสินค้า Thamardor มาจัดงานที่นี่แทน

เพราะที่นี่โอโถ่งมากกว่าที่เดิมมาก และเลยจากที่นี่ไปประมาณ 2 กิโลเมตร ก็จะเจอกับศูนย์การค้า Capital Wholesale Market อยู่ด้านขวามือ เลยไปอีกประมาณ 50 เมตรก็จะเจอร้านอาหารชื่อชเวปะซุ่น (Shwe Pasoon Coffee &Restaurant) ซึ่งเป็นร้านกาแฟชื่อดังของย่างกุ้ง ที่เริ่มต้นมาจากไร่กาแฟ

พอมาเปิดเป็นร้านกาแฟ และมีการจำหน่ายกาแฟเมล็ดและกาแฟบดบรรจุซองตามโมเดิร์นเทรดต่างๆ

ซึ่งในยุคแรกๆร้านกาแฟในกรุงย่างกุ้งไม่ค่อยมีใครทำ อีกอย่างการจะหาเบเกอร์รี่อร่อยๆในย่างกุ้งทาน ก็หายากมาก พอร้านนี้เปิดคนก็แห่กันมาทานทั้งเมือง

ร้านจึงดังขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ปัจจุบันนี้มีสาขาในกรุงย่างกุ้งอยู่หลายร้านมากที่เด่นๆนอกจากเบเกอร์รี่และขนมเค้กแล้ว เขายังมีขนมหวานคล้ายๆหวานเย็นบ้านเรา ที่ถ้าหากอยู่แถวต่างจังหวัด หรือ ตามงานวัดจะต้องได้ทานกัน นั่นคือ “ฟารูต้า”

เขาจะเอาขนมหวานวุ้นหลากสีใส่นมข้นหวานเม็ดสาคูและอีกสารพัดของใส่เข้าไปเติมด้วยน้ำหวานเฮลบลูบอยน้ำแข็งโป๊ะหน้าด้วยไอศครีมลงไปอีกทีก็คล้ายๆหวานเย็นอย่างที่บอกนะครับ

อีกอย่างหนึ่งที่ดังพอๆกันคือ “โดมิโน” แก้วนี้ก็คล้ายๆกัน ต่างตรงที่มี Jelly หลากสีและขนมปังปอนด์ใส่ไปด้วย ก็อร่อยดีครับ

เขานำเอามาขายในร้านด้วย คนไฮโซที่ย่างกุ้ง หากอยากทานของพื้นบ้าน

ก็สามารถสั่งทานได้ที่นี่ นี่ก็เป็นจุดขายของเขาละครับ ที่เขาดังอีกอย่างคืออาหารเช้า ที่นี่เขาจัดสวนด้านหลังร้านมาเป็นที่ขายอาหารเช้า มีทั้งโมฮินหงา (ขนมจีนพม่า) ละเพะเย่ (ชาพม่า) น่ำเปี๊ยะ (โรตีโอ่ง) บะล่าต่า (โรตีแขก) และอีกหลายๆอย่าง

บางครั้งผมก็ชอบไปนั่งทานอาหารเช้าที่นี่ครับ อ้าว......เผลอโฆษณาให้เขาอีกแล้ว กลับมาที่นิคมอุตสาหกรรมตาเกต้าจะตั้งอยู่ด้านตรงข้ามกับร้านชเวปะซุ่นนี่แหละครับ

ทางเข้าจะดูไม่ออกว่าเป็นนิคมอุตสาหกรรมแล้ว จะมีเพียงป้ายด้านหน้าเท่านั้นที่ให้เป็นที่สังเกตุได้ แต่อีกแหละ ป้ายเจ้ากรรมก็เป็นภาษาเมียนมาเสียนี่ จึงต้องสังเกตุดูป้ายชื่อบริษัทต่างๆ ที่เขาทำติดใว้ปากทางเข้าเต็มไปหมด

พอเข้าไปข้างในนิคมอุตสาหกรรมนี้ ก็จะมีโรงงานต่างๆบางเป็นปะปราย

แต่ส่วนใหญ่จะเป็นอาคารสำนักงานแล้วเพราะที่ดินภายในนิคมอุตสาหกรรมนี้อยู่ใกล้เมืองมากที่สุดแล้วครับ

ด้านในจะมีโรงงานที่ประการการด้านอาหาร ห้องเย็นขนาดใหญ่ของบริษัทญี่ปุ่น ส่วนโรงงานที่เป็นผู้ประกอบการไทยก็มีของบริษัทปูนซิเมนต์ไทย (SCG) บริษัทดัชมิลค์ (เมียนมา) จำกัด และบริษัท EUI (Myanmar) จำกัดของผมครับ

ยังมีสำนักงานของ Eleven Media ที่เป็นสื่อชื่อดังในเมียนมาตั้งอยู่ที่นี่ บริษัทชาพรีเมียร์ เจ้าของชา 3 in1ชื่อดังถุงสีเขียวๆที่คนไทยชื่นชอบซื้อกลับมาเป็นของฝากกัน

ในกรณีที่ได้เดินทางไปเมียนมาเป็นต้น ที่ปลายซอยจะมีฟาร์มจระเข้ของรัฐบาลอยู่ด้านในสุดอีกด้วย

ส่วนจุดเด่นของที่นี่คือเดินทางไปมาสะดวกใกล้เมืองมากที่สุดถ้าจะเทียบกับกรุงเทพฯก็เหมือนเราอยู่ที่บางแคหรือบางนาละครับความเจริญไปถึงหมดแล้วสภาพภายในแทบจะไม่เหลือสภาพเป็นนิคมอุตสาหกรรมแล้ว

ส่วนสาธารณูปโภคที่นี่จะมีครบหมดไม่ว่าจะเป็นไฟฟ้าน้ำปะปาหรือถนนภายในนิคมอุตสาหกรรมนี้จะดีมากครับ อีกประการหนึ่งพื้นที่ดินที่นี่ มีแม่น้ำสองสายขนาบอยู่ทั้งสองด้าน ด้านหน้าเป็นแม่น้ำพะโค ซึ่งจะไหลไปรวมกับแม่น้ำย่างกุ้งห่างจากนิคมไม่เกินสามกิโลเมตร เพราะจะที่เป็นปากน้ำอยู่ที่สะพานมหาบันดูล่าพอดี

นอกจากนี้ยังมีคลองที่ใหญ่มากอยู่ด้านซ้ายมือของนิคมอุตสาหกรรม อีกอย่างที่ดินที่นี่มีความสูงกว่าที่ดินในเมือง ดังนั้นจะไม่ค่อยมีการเกิดน้ำท่วม แม้จะมีน้ำรอระบายอยู่บ้างเป็นบางครั้งก็จะระบายเร็วมากจึงเป็นจุดเด่นของนิคมอุตสาหกรรมนี้ครับ

จุดด้อยมีแค่แทบจะไม่มีที่ดินหลงเหลือแล้ว ที่มีเหลือก็มีแต่แพงมากๆ ส่วนมากจะอยู่ในมือผู้มีอันจะกินหมดแล้วครับ จึงไม่ค่อยจะมีออกมาขาย นอกจากการขอเช่าระยะยาว รอจังหวะที่คนเป็นเจ้าของที่ต้องการใช้เงินเท่านั้น จึงจะมีโอกาสได้ซื้อครับ