"สิงโตเซซิล" ยังทรมาน แล้วเสือดำจะเหลืออะไร

ผู้เชี่ยวชาญเผยข้อมูลจีดพีเอสจากปลอกคอ "สิงโตเซซิล" พบว่ามันต้องทรมานนาน 10-12 ชม.ก่อนตาย เผยนายแพทย์ผู้ล่ายังพยายามปกปิดการฆ่าครั้งนี้ด้วย

ขณะที่บ้านเรากำลังจับตาการดำเนินคดีเสือดำทุ่งใหญ่นเรศวรอย่างใกล้ชิด ย้อนไปเมื่อ 3 ปีก่อนคนทั่วโลกก็เคยหัวเสียกับกรณีที่ วอลเทอร์ พัลเมอร์ ทันตแพทย์ชาวอเมริกันยิงเซซิล สิงโตตัวผู้ดาวเด่นของอุทยานแห่งชาติฮวาเงในซิมบับเวอย่างเลือดเย็น ซึ่งตอนนั้นมีรายงานว่า เซซิลต้องทนทุกข์ทรมานอยู่ 40 ชม. ก่อนจะสิ้นใจ ล่าสุดผู้เชี่ยวชาญด้านสิงโตเผยข้อมูลใหม่ที่น่าสนใจเกี่ยวกับการล่าในครั้งนั้นในเวอร์ชั่นลงรายละเอียด

แอนดรูว์ โลเวอริดจ์ ผู้วิจัยสิงโตจาก ม.ออกซฟอร์ด ที่ลงพื้นที่ศึกษาชีวิตสิงโตในอุทยานแห่งชาติฮวาเงรวมทั้งเซซิลเกือบ 10 ปี เขียนหนังสือเกี่ยวกับเซซิลเรื่อง Lion Hearted: The Life And Death Of Cecil And The Future Of Africa’s Iconic Cats โดยรวบรวมข้อมูลจากพรานท้องถิ่นผู้ช่วยพัลเมอร์และข้อมูลจีพีเอสจากปลอกคอเซซิล ระบุว่า สิงโตเพศผู้วัย 13 ปี ทรมานราว 10-12 ชม. ก่อนตาย

โลเวอริดจ์เผยว่า แม้แผลจากลูกดอกจะรุนแรง แต่ไม่ถูกอวัยวะสำคัญหรือเส้นเลือดใหญ่ที่จะทำให้เสียเลือดมากหรือตายในทันที ที่แน่นอนคือสิงโตตัวนี้อาการร่อแร่และหายใจติดขัด เพราะในช่วงหลายชั่วโมงนั้นมันเดินออกห่างจากจุดที่ถูกยิงได้เพียง 350 ม.เท่านั้น ก่อนจะถูกนายแพทย์คนดังกล่าวตามมาปลิดชีพด้วยธนูดอกที่สอง

ในหนังสือยังระบุไว้อีกว่า ทีมวิจัยเริ่มผิดสังเกตใน 6 วันต่อมาหลังจากเซซิลตาย เนื่องจากปลอกคอของมันไม่ส่งสัญญาณ และเริ่มได้ยินชาวบ้านพูดกันว่ามีสิงโตถูกยิง ในที่สุดก็ตามไปถึงเจ้าของซาฟารีที่เซซิลถูกฆ่า จากการสอบถามเจ้าหน้าที่ของซาฟารีก็พบว่า มีการขนส่งซากช้างที่ถูกล่าในพื้นที่ใกล้เคียงเข้ามาในจุดที่พัลเมอร์ตั้งซุ้มบังไพร เพื่อล่อให้เซซิลออกมาจากเขตอนุรักษ์

หลักฐานอีกอย่างหนึ่งที่บ่งบอกว่านายแพทย์นักล่าพยายามปกปิดการฆ่าเซซิลคือ เขาปลดปลอกคอติดตามตัวเซซิลออก จากนั้นทางทีมวิจัยก็ไม่ได้รับสัญญาณจากอุปกรณ์ติดตามตัวอีกเลย และมันก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

นอกจากนี้ พรานท้องถิ่นที่ร่วมการล่าเซซิลด้วยยังเปิดเผยว่า หลังจากฆ่าเซซิลแล้ว พัลเมอร์ยังขอให้ช่วยตามหาช้างที่มีงาหนักประมาณ 28.5 กก. เพื่อล่าเป็นรางวัลต่อไป แต่เป็นโชคดีที่ไม่มีช้างที่ว่า

ในตอนท้ายของบทคัดย่อผู้เขียนวิเคราะห์ว่า พัลเมอร์อาจจะตั้งใจให้การล่าสิงโตเซซิลของตัวเองถูกบันทึกในฐานะการล่าด้วยลูกดอก เพราะโดยปกติแล้วนักล่ามักจะภาคภูมิใจกับการสังหารเป้าหมายได้อย่างรวดเร็วและแม่นยำ สิงโตเซซิลจึงต้องตายอย่างช้าๆ และเจ็บปวด เพียงเพื่อให้ผู้ล่านำไปอวดโอ่ได้ว่าได้สังหารสิงโตตัวใหญ่ด้วยลูกดอกและธนูโดยที่ไม่สนใจความทรมานของมัน

ภาพ : เอเอฟพี

ที่มา www.m2fnews.com