ตามฝันคำสั่งเสียสุดท้าย ยายปักหลักเรือสำราญ 7 ปี

คุณยายวัย 86 ทำตามคำสั่งเสียสุดท้ายของคู่ชีวิต ทุ่มปีละ 5.3 ล้าน ใช้ชีวิตอยู่บนเรือสำราญนาน7ปี

เมื่อ 18 ปีที่แล้ว ก่อนที่สามีของคุณยาย ลี วอชเทตเตอร์ จะจากไปด้วยโรคมะเร็ง ท่านได้สั่งเสียกับภรรยาคู่ชีวิตว่า อย่าหยุดเดินทางท่องเที่ยวกับเรือสำราญ เพื่อใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเต็มที่แม้ในวันที่สามีจากไปแล้ว เพราะตลอดชีวิตการแต่งงานยาวนาน 50 ปี ทั้งสองคนมักเดินทางท่องเที่ยวทางเรือบ่อยๆ

หลังจากที่เขาเสียชีวิตไปแล้ว คุณยายลีก็ยังมุ่งมั่นใจทำตามความปรารถนาของคู่ชีวิต ตัดสินใจขายบ้านหรูขนาด 5 ห้องนอน ในเมืองฟอร์ตลอเดอร์เดล รัฐฟลอริดา แล้วนำเงินทั้งหมดมาใช้เดินทางตามความฝัน นั่นคือการใช้ชีวิตบนเรือสำราญ ท่องเที่ยวไป 7 คาบสมุทร กระทั่งเรือได้กลายเป็นบ้านถาวรของคุณยายไปเรียบร้อยแล้ว

เส้นทางชีวิตไม่เหมือนใคร เริ่มต้นขึ้นเมื่อวอชเทตเตอร์ท่องทะเลไปกับเรือสำราญของ บริษัท ฮอลแลนด์ อเมริกัน ไลน์ กระทั่งบริษัทหยุดดำเนินกิจการ ก็ย้ายไปพักระยะยาวกับ เรือคริสตัล ซีรีนิตี้ เป็นเวลานานถึง 7 ปี เรือลำนี้สามารถรองรับผู้โดยสารได้ถึง 1,070 คน พร้อมลูกเรืออีก 655 คน จึงไม่ต่างอะไรกับเมืองขนาดย่อม มีพร้อมสรรพเกือบทุกอย่างเหมือนกับเมืองบนแผ่นดินใหญ่

ขอย้ำว่า คุณยายไม่ได้พักห้องธรรมดาราคาถูก แต่เป็นห้องสวีทสุดหรู เสียค่าใช้จ่ายปีหนึ่งไม่ต่ำกว่า 164,000 เหรียญสหรัฐ หรือกว่า 5.3 ล้านบาท

ค่าใช้จ่ายดังกล่าวรวมค่าห้องพัก ค่าอาหารและเครื่องดื่ม ค่ากิจกรรมการเต้นรำ งานปาร์ตี้ และสันทนาการรูปแบบต่างๆ เรียกได้ว่า เป็นชีวิตหลังเกษียณที่แสนจะสุขีเสียเหลือเกิน

เจ้าตัวก็ยืนยันเช่นกันว่า ตอนที่สามีกำลังจะเสียชีวิตเขาสั่งเสียไว้ว่า อย่าหยุดท่องเรือสำราญ “ดังนั้น ฉันจึงใช้ชีวิตที่นี่อย่างไร้ความกังวล ราวกับอยู่ในดินแดนแห่งเทพนิยาย”

วอชเทตเตอร์ หรือที่ลูกเรือเรียกขานว่า “มาม่า ลี” วัย 86 ปี เดินทางมาแล้วถึง 200 เที่ยว ในจำนวนนี้เป็นการเที่ยวรอบโลกถึง 15 รอบ ได้มีโอกาสไปเยือน 100 ประเทศทั่วโลก

คุณยายเผยว่า มักไม่ได้ขึ้นฝั่งบ่อยนัก แต่ก็ยังติดต่อกับลูกชายทั้ง 3 คน และหลานอีก 7 คนตลอดเวลา ที่สำคัญคือ กิจกรรมบนเรือช่วยให้เธอไม่เหงาเกินไป ซ้ำยังรู้สึกเหมือนอยู่กับสามีตลอดเวลา โดยเฉพาะการเต้นรำที่ทั้งสองเคยทำร่วมกันมา ทุกวันนี้ วอชเทตเตอร์จะเต้นรำทุกคืนเป็นเวลา 2-3 ชม. หลังอาหารค่ำ

อย่างไรก็ตาม วอชเทตเตอร์ไม่แน่ใจว่า หากต้องกลับไปใช้ชีวิตบนแผ่นดินอีกครั้ง จะสามารถปรับตัวได้หรือไม่ เพราะทุกวันนี้คุณยายได้รับการพะเน้าพะนอจากลูกเรือ ที่เหมือนกับเป็นสมาชิกในครอบครัวของเธอ จนแทบไม่อยากหวนคืนฝั่งไปอยู่ตามลำพังอีก