ซาบาห์เที่ยวเพลินจริงๆ เที่ยวดูลิงเที่ยวดูหมี

หนึ่งในป่าฝนเขตร้อนชื้นที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดในโลกตั้งอยู่ในประเทศมาเลเซียที่รัฐซาบาห์ ทางตอนเหนือของเกาะบอร์เนียว ซึ่งเกาะนี้มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 3 ของโลก เป็นเกาะที่มีความเก่าแก่และมีวิวัฒนาการของพืชพรรณ และสัตว์ป่ามาหลายล้านปี จึงเป็นป่าที่มีพืชหายากและสัตว์ป่าหน้าตาแปลกประหลาด หรือมีสีสันแตกต่างไปจากที่พบบนแผ่นดินใหญ่ ดึงดูดให้คนรักธรรมชาติจากทั่วโลกอยากเดินทางมาท่องเที่ยวที่นี่เป็นจำนวนมาก

เมืองซันดากันทางตะวันออกของรัฐซาบาห์ เป็นอดีตเมืองเอกเก่าและเมืองท่าที่ยังคงมีความสำคัญในฐานะศูนย์กลางทางเศรษฐกิจอันดับ 2 ของรัฐซาบาห์ รองจากเมืองเอกโกตากีนาบาลู อีกทั้งรอบๆ เมืองซันดากันเป็นที่ตั้งของพื้นที่ป่าอนุรักษ์หลายแห่ง แต่ละแห่งก็ทำหน้าที่ในการปกปักรักษาพืชพรรณและรวมไปถึงสัตว์ป่าหายากหลากหลายชนิด ซึ่งเป็นมรดกอันล้ำค่าจากธรรมชาติที่กำลังถูกรุกรานจากการทำลายถิ่นที่อยู่อาศัย

พื้นที่อนุบาลสัตว์มีโอกาสได้เห็นลูกลิงอุรังอุตังอย่างแน่นอน

Orangutan Rehabilitation Centre หรือศูนย์ฟื้นฟูลิงอุรังอุตัง คือสถานที่ท่องเที่ยวเชิงนิเวศวิทยาที่มีชื่อเสียงในระดับโลก ตั้งอยู่ห่างจากตัวเมืองซันดากันแค่เพียง 25 กิโลเมตร ก่อตั้งขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1964 บนเนื้อที่ผืนป่าอนุรักษ์ขนาด 43 ตารางกิโลเมตร ซึ่งปัจจุบันมีลิงอุรังอุตังอาศัยอยู่อย่างอิสระในป่านี้ประมาณ 60-80 ตัวเลยทีเดียว แต่การจะเข้ามาท่องเที่ยวในพื้นที่นี้จะต้องปฏิบัติตามกฎระเบียบอย่างเคร่งครัด ห้ามสะพายกระเป๋าไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่เข้าไปอย่างเด็ดขาด เจ้าหน้าที่อธิบายให้เราฟังว่าอาจมีโอกาสสูงที่ลิงจะเข้ามายื้อแย่งกระเป๋าเพราะคิดว่าข้างในมีอาหาร ถึงแม้ว่าในกระเป๋าจะไม่มีอาหารก็ตาม แต่สัญชาตญาณของลิงก็พร้อมที่จะจู่โจมได้เสมอ ที่สำคัญคือลิงอุรังอุตังที่อยู่ภายใต้การดูแลของศูนย์ฟื้นฟูนี้ ส่วนมากได้รับการช่วยเหลือมาจากกลุ่มผู้ลักลอบค้าสัตว์ รวมถึงลิงที่ถูกมนุษย์นำไปเป็นสัตว์เลี้ยง เพราะฉะนั้นพวกมันจะคุ้นเคยและกล้าเข้าใกล้มนุษย์

เพราะความน่ารัก จึงมักถูกจับไปเป็นสัตว์เลี้ยง

ทุกๆ วันทางศูนย์จะมีการป้อนอาหารให้ลิงอุรังอุตังวันละ 2 ครั้ง คือ 10.00 น. และ 15.00 น. แต่ก็ขึ้นอยู่กับโชคและดวงว่าลิงอุรังอุตังจะลงมากินอาหารหรือไม่ เจ้าหน้าที่อธิบายให้ฟังว่าถ้าอาหารในป่าเพียงพอพวกมันก็จะไม่ลงมากินอาหาร หรืออีกกรณีหนึ่งก็คือฝนตกพวกมันก็จะหลบฝนอยู่ในรังบนต้นไม้ ซึ่งวันที่พวกเราไปก็โชคไม่ดีมีฝนตกลงมาอย่างหนักลิงจึงไม่ออกมาปรากฏตัว แต่เจ้าหน้าที่แนะนำว่าให้ไปยังพื้นที่อนุบาลลูกลิงอุรังอุตัง ที่นั่นมีการจำกัดพื้นที่เฉพาะไว้สำหรับลิงอุรังอุตังเด็กที่ยังไม่สามารถออกไปเผชิญชีวิตในป่าได้ แต่ก็ได้เห็นเพียงความน่ารักไกลๆ ผ่านกระจกใสที่กันไว้ โชคยังเข้าข้างพวกเราและนักท่องเที่ยวที่มาในวันนั้นอยู่บ้าง เพราะขณะเดินกลับก็มีลิงอุรังอุตังปรากฏตัวปีนป่ายต้นไม้ให้เห็นในระยะใกล้ แม้จะได้เห็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ ก็รู้สึกได้ว่าลิงชนิดนี้ทั้งน่ารักน่าเอ็นดู จึงไม่แปลกที่พวกมันจะถูกจับจากป่าเพื่อนำไปขายเป็นสัตว์เลี้ยง ซึ่งเป็นสิ่งที่ผิดกฎหมายและอาจเป็นอันตรายต่อผู้เลี้ยงเมื่อมันโตขึ้น เพราะสัตว์ป่าก็คือสัตว์ป่าที่ยังคงมีสัญชาตญาณดุร้ายแฝงอยู่

พื้นที่ที่ติดกับศูนย์ฟื้นฟูลิงอุรังอุตังยังเป็นที่ตั้งของอีกหนึ่งศูนย์ฟื้นฟูและอนุรักษ์สัตว์ป่าที่น่าสนใจ นั่นก็คือ Borneon sun bear conservation centre ทำหน้าที่ในการฟื้นฟูสุขภาพหมี Bornean Sun Bear หรือที่รู้จักกันในชื่อของหมีหมาและหมีคน แต่สายพันธุ์ที่พบบนเกาะบอร์เนียวเป็นสายพันธุ์เล็กที่สุดในโลก ความสูงเมื่อโตเต็มวัยเพียงแค่ 120-150 เซนติเมตรเท่านั้น แต่เมื่อยังมีสภาพเป็นหมีเด็ก พวกมันดูน่ารักจึงถูกจับไปเป็นสัตว์เลี้ยง อีกทั้งยังถูกล่าอวัยวะไปปรุงเป็นยาจีน หมีชนิดนี้ยังเคลื่อนไหวช้าและใช้เวลาส่วนใหญ่หมดไปกับการนอนพักผ่อน จึงตกเป็นเป้านิ่งของนักล่าและนักล่าอันตรายที่สุดของพวกมันก็คือมนุษย์ ประชากรหมีบนเกาะบอร์เนียวจึงลดจำนวนลงอย่างรวดเร็ว ดังนั้นที่ศูนย์นี้จึงฟื้นฟูและปรับพฤติกรรมหมีที่ได้รับการช่วยเหลือ เพื่อให้พวกมันมีโอกาสกลับไปใช้ชีวิตในป่าได้อีกครั้ง ซึ่งพวกมันเป็นสัตว์ที่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อระบบนิเวศป่า เพราะหนึ่งในอาหารโปรดของหมีคือปลวก การที่พวกหมีกินปลวกตามต้นไม้ก็ช่วยทำให้ต้นไม้อายุยืนนั่นเอง นอกจากนั้นแล้วอีกหนึ่งอาหารโปรดของพวกมันก็คือทุเรียน

พฤติกรรมชอบนอนนิ่งๆ ตลอดทั้งวัน ทำให้หมีตกเป็นเป้านิ่งของนายพราน

ถ้ายังเห็นลิงและหมีไม่จุใจ อยากไปเห็นสถานที่แปลกๆ ก็ต้องไปที่ถ้ำโกมันตอง (Gomantong) ถ้ำแห่งนี้อยู่ห่างจากเมืองซันดากันประมาณ 100 กิโลเมตร ที่นั่นคือถ้ำที่ภายในเป็นโถงขนาดใหญ่ ซึ่งบนเพดานถ้ำเต็มไปด้วยรังนกแอ่นจำนวนมาก แต่สิ่งที่ทำให้เราต้อง
หยุดชะงักตรงปากถ้ำคือกลิ่นเหม็นของแมลงสาบ ใช่แล้วล่ะ นี่คือสิ่งที่เราเกริ่นไปว่าที่นี่เป็นสถานที่ที่แปลก เพราะภายในถ้ำแห่งนี้มีแมลงสาบอาศัยอยู่นับล้านตัว อ่านไม่ผิดแน่นอน เพราะพวกมันคือส่วนหนึ่งของระบบนิเวศภายในถ้ำแห่งนี้ ที่ประกอบไปด้วยสัตว์หายากนานาชนิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งนกแอ่นและค้างคาวจำนวนมาก พวกมันขับถ่ายมูลจำนวนมากลงสู่พื้นถ้ำ และแมลงสาบก็ทำหน้าที่ย่อยสลายมูลเหล่านั้น ดังนั้นถ้าลองสาดไฟฉายไปตามพื้นและเพดานถ้ำ ก็จะพบกับแมลงสาบยั้วเยี้ยเต็มไปหมด ใครที่ทั้งเกลียดทั้งกลัวแมลงสาบเข้าไปในถ้ำนี้ก็อาจจะเป็นลมได้ เพราะถ้าพูดด้วยความสัตย์จริงที่นี่คงไม่ใช่สถานที่สวยงาม แต่ที่นี่คือสถานที่ที่นักชีววิทยาและนักวิจัยทั่วโลกยกให้เป็นอีกหนึ่งสถานที่ความมหัศจรรย์ทางธรรมชาติของเกาะบอร์เนียว

หนึ่งในลิงอุรังอุตังที่ถูกปล่อยให้ใช้ชีวิตได้อย่างอิสระในป่า

มาเลเซียเป็นประเทศเพื่อนบ้านที่คนไทยคุ้นเคยกันดี เพราะด้วยความที่เรามีพรมแดนติดกัน มีการไปมาหาสู่และมีวัฒนธรรมร่วมกันมาช้านาน แต่อย่าลืมไปว่ามาเลเซียยังมีพื้นที่ขนาดใหญ่ตั้งอยู่บนอีกฝั่งบนเกาะบอร์เนียว ที่นั่นมีภูมิหลังมีประวัติศาสตร์และยังรวมถึงเชื้อชาติที่ค่อนข้างแตกต่างไปจากมาเลเซียฝั่งที่ติดกับไทย ดังนั้นถ้าอยากรู้จักประเทศนี้ให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้นก็ยิ่งต้องหาโอกาสมาเยือนให้ได้ ซึ่งจุดเริ่มต้นที่ดีนั่นก็คือมาที่รัฐซาบาห์ มาเริ่มต้นที่เมืองโกตากีนาบาลู เมืองเอกของรัฐที่มีความสะดวกสบาย และเป็นจุดเริ่มต้นของเส้นทางท่องเที่ยวมากมาย อย่าลืมติดตามชมภาพบรรยากาศสวยๆ ส่งท้ายการเดินทางในรัฐซาบาห์ ดินแดนมหัศจรรย์ธรรมชาติของมาเลเซียได้ในรายการโลก 360 องศา เช้าวันอาทิตย์ หลังเคารพธงชาติทางไทยรัฐทีวี ช่อง 32