เป็นเอก การะเกตุ ถอยเพื่อชาติ วาดฝันเล่นการเมือง

“อย่างที่เห็นผมเสียเปรียบรูปร่างมาก ถ้าเป็นคนอื่นที่มีรูปร่างดีกว่ามาแข่ง น่าจะมีโอกาสมากกว่า เพราะฉะนั้นนี่น่าจะเป็นโอลิมปิกครั้งสุดท้ายของผม”

ความรู้สึกของ “เจ้าไอ” เป็นเอก การะเกตุ ในการพิจารณาอนาคตตัวเอง หลังผิดหวังไม่สามารถคว้าเหรียญใดติดมือในการแข่งเทควันโด รุ่น 58 กก. ชาย เมื่อวันที่ 8 ส.ค.

จอมเตะวัย 22 ปี พกพาความมุ่งมั่นและมั่นใจเพื่อเป้าหมายคว้าเหรียญทองประวัติศาสตร์ของเทควันโดไทย แต่กลับฝันสลายตั้งแต่รอบแรกด้วยการพ่ายซัดเดนเดท ลีแดชุน แชมป์โลกจากเกาหลีใต้ หลังเสมอกัน 7-7 เมื่อครบ 3 ยก

แม้กระทั่งได้โอกาสแก้ตัวลุ้นเหรียญทองแดง หลังคู่แข่งเข้าชิงชนะเลิศ หนุ่มไทยก็ทำได้ดีที่สุดแค่ได้ลุ้นระทึกถึงวินาทีสุดท้าย เมื่อเอาชนะ ทาเมอร์ บายูมี จากอียิปต์ ในรอบแก้ตัวรอบแรก ก่อนพ่าย ออสกา มูโนซ โอวีโด จากโคลัมเบีย 46 แต้ม

“ผมทำเต็มที่แล้ว แต่มันไม่ใช่วันของผม” เป็นเอก กล่าว

 

ความพ่ายแพ้ของ เจ้าไอ ทั้ง 2 ครั้ง นับว่าน่าเสียดายมาก หลังจากครั้งแรกเป็นฝ่ายนำอยู่ 1 แต้มในยกสุดท้าย แต่พลาดโดนตัดแต้มจนเสมอ และถูกจังหวะสวนช่วงท้ายยกซัดเดนเดท ขณะที่รอบชิงเหรียญทองแดง แฟนชาวไทยได้ดีใจเก้อ เมื่อ เป็นเอก ได้ 3 แต้มจากการเตะศีรษะวินาทีสุดท้ายแซงชนะ 7-6 ก่อนโคลัมเบียขอประท้วงเป็นผล เมื่อกรรมการดูภาพรีเพลย์และตัดสินให้ไม่โดน

“แฟนๆ (ดูจากรีเพลย์ในสนาม) บอกว่าโดน แต่ถ้าถามผม ผมไม่รู้จริงๆ เพราะจังหวะนั้นผมก็เตะไปตามสัญชาตญาณ”

เมื่อฝันมาเยอะแต่ทำไม่ได้ ก็ย่อมเสียใจเป็นธรรมดา แต่เจ้าตัวยืนยันว่าการตัดสินใจเปิดทางให้รุ่นน้องครั้งนี้ ไม่ได้เกิดจากความท้อแท้สิ้นหวัง เพราะมีการไตร่ตรองมาแล้ว

“ถามว่ายังคาใจมั้ย (ที่ทำไม่สำเร็จ) ก็ยังคาใจ แต่ผมมองถึงส่วนรวม เพื่อชาติมากกว่า ถ้าจะเล่นก็เล่นเพื่อรอให้คนเก่งก้าวขึ้นมา เพราะถ้ามาแบบเสียเปรียบอีก ก็คงไม่ได้อีก”

เหตุผลสำคัญอีกอย่าง คือ ครอบครัว

ความฝันในการมาโอลิมปิกครั้งนี้ เป็นเอก ไม่เพียงต้องการทำเพื่อตัวเองและประเทศชาติ แต่ตั้งใจจะตอบแทนให้พ่อแม่สุขสบายด้วย เพราะทั้งสองยังต้องลำบากเพื่อลูก จึงอยากมองหาความมั่นคง เพราะกำลังจะจบปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

 

เป้าหมายในอนาคตที่ว่าที่บัณฑิตคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์สนใจ คือ ลงเล่นการเมือง

“ผมไม่ได้จะว่าใคร แต่ผมเป็นนักกีฬา ได้คลุกคลีอยู่กับวงการกีฬา เห็นว่าควรมีนักกีฬาเข้ามาทำงานทางนี้ และมีการศึกษามุ่งพัฒนาอย่างจริงจัง นี่คือเหตุผลที่ผมเรียนสถาปัตย์ เพื่อพิสูจน์ว่านักกีฬาทำได้ ไม่จำเป็นต้องเรียนแต่ด้านพละ”

แรงบันดาลใจอีกอย่าง คือ การเห็นตัวอย่างของนักกีฬารุ่นพี่คนหนึ่ง ซึ่งตอนนี้ลำบากมากทั้งที่เคยสร้างชื่อเสียงให้กับประเทศ จึงอยากเข้าไปทำหน้าที่เพื่อพัฒนาและดูแลนักกีฬาให้ดีกว่าที่เป็นอยู่

อย่างไรก็ตาม เจ้าของเหรียญเงินเอเชียนเกมส์ 2010 ยืนยันไม่ได้ทิ้งวงการทันที แต่จะค่อยๆ เฟดตัวเพื่อรอรุ่นน้องก้าวขึ้น ซึ่งอาจจะยังได้เห็นเขารับใช้ชาติในซีเกมส์ เอเชียนเกมส์ หากยังไม่มีใครดีพอก้าวขึ้นมา

“ถ้าไม่มีขึ้นมา ผมก็จะทำเต็มที่ ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับโค้ชเชและผู้ใหญ่ด้วย”

วันนี้...โชควาสนาในฐานะนักกีฬาอาจจะไม่ถึงฝั่งฝัน แต่วันหน้า...เราอาจได้ฝากความหวังกับนักการเมืองที่มีความมุ่งมั่นและคิดถึงส่วนรวมมากกว่าส่วนตัวชื่อ “เป็นเอก การะเกตุ”