เด็กวัยรุ่นหาย การตามหา และหน้าที่ของคนในสังคม

เมื่อช่วยกันตามหาแล้ว เราก็น่าจะเป็นส่วนหนึ่งในการดูแลเด็กคนนี้ ให้กลับไปใช้ชีวิตอย่างปกติสุขอย่างตลอดรอดฝั่ง

********************************

โดย...ศูนย์ข้อมูลคนหาย มูลนิธิกระจกเงา

ปรากฏการณ์แชร์ภาพประกาศเด็กหายในโลกออนไลน์ กรณีเด็กหญิงวัย 14 ปี เกิดขึ้นตั้งแต่หลังช่วงปีใหม่เป็นต้นมา ยิ่งสำนักข่าวต่างๆเริ่มทำเป็นข่าวติดตามหา กระแสความสนใจของสังคมกลายเป็นสิ่งกดดันที่ทำให้เจ้าหน้าที่ตำรวจหลายหน่วย ให้ความสำคัญในการติดตามหา ในวิธีการเดียวกับการสืบสวนคดีอาชญากรรรมเลยทีเดียว

ทันทีที่การสืบสวนดำเนินการเต็มรูปแบบ ซึ่งหมายถึง ถ้าตำรวจทำจริงจังและให้ความสำคัญในทุกการหายตัวไปของเด็ก จะมีโอกาสในการพบตัวเด็กหายมากขึ้นเช่นกัน กระบวนการสืบสวนแบบเดินดิน(สืบสวนหาข่าว) และสืบสวนแบบเดินอากาศ(สืบสวนทางเทคโนโลยี) ใช้สรรพกำลังสูงทั้งคนและงบประมาณ แต่แน่นอนว่า ชีวิตของเด็กคนหนึ่งมีค่ากว่าต้นทุนใดๆ ที่จ่ายไป

ขณะที่ปรากฏการณ์ภายหลังพบตัวเด็ก มีความคิดเห็นกระทบกลับโถมเข้าใส่เด็กและครอบครัวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ความอยากรู้ต่อข้อเท็จจริง นำมาซึ่งการนำเสนอข้อมูลส่วนตัวและใบหน้าบุคคลเพื่อล่าความจริง อันเป็นความอยากรู้ อยากเห็นตามธรรมชาติของมนุษย์

จึงอยากให้ย้อนกลับไปถึงความรู้สึกที่เราอยากช่วยตามหาเด็กหายเพราะความเป็นห่วง นั่นคือความอาทรต่อกัน เอาความรู้สึกนั้นกลับมาอีกครั้ง หลังทราบข่าวการพบตัว จะพบว่า ยิ่งน่าห่วงกว่าทั้งตัวเด็กและครอบครัว ลองนึกภาพถ้าเราเป็นเขา เจอกระแสความคิดเห็นต่างๆ เราจะเผชิญกับมันได้อย่างไร และเราจะไหวมั้ย

การตามหาเด็กหาย มีหลายวิธีการ มูลนิธิกระจกเงา ใช้การติดตามหาผ่านการสืบสวนเป็นหลักก่อนเสมอ โดยเฉพาะในกลุ่มเด็กวัยรุ่น ซึ่งอาจเกิดผลกระทบในอนาคต หากมีการเผยแพร่ข้อมูลของเด็กในสาธารณะ เด็กวัยรุ่นที่หายไปมักทิ้งร่องรอยหรือพยานหลักฐานไว้เสมอ เพียงแค่ผู้มีหน้าที่ ให้ความจริงจังในการติดตามหา โอกาสพบตัวมีสูงโดยไม่ต้องใช้การประชาสัมพันธ์ ส่วนกรณีใดที่การสืบสวนสุดทาง ก็อาจใช้การประชาสัมพันธ์มาช่วย แต่ต้องสืบสวนก่อนเสมอ ในกรณีก็เช่นกันเป็นการพบตัวจากการสืบสวนเชิงลึก

เมื่อพบเด็กหายแล้ว คนในสังคมยังไม่หมดหน้าที่ เมื่อได้ก้าวมาเป็นหุ้นส่วนต่อการพาเด็กหายกลับบ้านแล้ว ก็อย่าลืมถึงการคุ้มครองเขาให้เขามีชีวิตดำเนินต่อไปได้ หากนั่นคือก้าวที่เด็กพลาดไป การให้โอกาสคือสิ่งสำคัญ อย่าลืมขอบคุณและช่วยกันแจ้งลบประกาศที่คนในสังคมช่วยกันแชร์จำนวนมากในโลกออนไลน์ เสร็จภารกิจแล้ว เรามาดูแลเด็กคนนี้กันต่อในแนวทางที่เหมาะสมครับ นึกถึงวันที่เราห่วงใยเขาในตอนที่ยังไม่พบตัว นั่นคือคำตอบว่าเราจะทำอย่างไรต่อไปครับ