ครอบครัวที่แพ้เพื่อนบ้านไม่ได้

เฟซบุ๊ก Korbsak Sabhavasu

ผมเป็นคนริเริ่มโครงการรถไฟไทย - จีน สมัยที่คุณอภิสิทธิ์เป็นนายกรัฐมนตรี

ผ่านมากว่า 7 ปี โครงการกำลังใกล้คลอดแล้ว แต่หน้าตาที่ออกมาต่างจากของเดิมทั้งหมด

หลักคิดของผมตอนนั้นคือ

เป็นรถไฟความเร็วปกติ ไม่ต้องเร็วแบบหัวจรวด ประหยัดค่าสร้างรางและฐานรากได้ครึ่งนึง

สร้างรางใหม่คู่ขนานกับรางปัจจุบัน ไม่ต้องเวนคืนที่มากเกินจำเป็น ถ้าเป็นรถหัวจรวดความเร็วสูงต้องเวนคืนที่เพิ่มโดยเฉพาะช่วงทางโค้ง ( เพราะความเร็วสูง รัศมีช่วงทางโค้งต้องกว้างกว่าปกติ )

จัดตั้งรัฐวิสาหกิจ ไทย-จีน ใหม่ ให้เป็นผู้บริหาร (ไม่เขื่อว่าว่าการรถไฟจะทำได้ดี )

เบื้องต้นสร้างเฉพาะรางให้รถไฟจีนที่จะวิ่งมาจากคุณหมิง - ลาว วิ่งผ่าน ( เราเก็บค่าผ่าน ) ส่วนขบวนรถของเราเองอาจเริ่มทันทีหรือรอเวลาตามความเหมาะสม

ใช้หลักคิดแบบประหยัด ทำให้ค่าโดยสารไม่สูงเกินกำลัง เป็นการลงทุนตามกำลังทรัพย์ของประเทศที่ไม่แบกหนี้มากเกินไป

วันนี้รัฐบาลทหารกำลังเดินหน้าโครงการรถไฟไทยจีนอย่างสุดหรู

กู้เงินเต็มๆ ก่อสร้างรถไฟความเร็วสูง ต้องใช้เงินมากทำให้เริ่มสร้างได้แค่กรุงเทพ - โคราช ส่วนที่เหลือเพื่อไปเชื่อมต่อกับรถไฟจีน โดยข้ามสะพานไปลาวแถวหนองคายปล่อยให้เป็นเรื่องของอนาคต ของรัฐบาลหน้า

หลักคิดของใครผิด ใครถูก เวลาเท่านั้นจะเป็นเครื่องพิสูจน์

แต่ดูเหมือนว่าช่วงนี้เราเป็นครอบครัวที่แพ้เพื่อนบ้านไม่ได้

เปรียบสเมือนเราเหลือบมองเห็นเพื่อนบ้านขี่รถเบ็นซ์ เงินเราไม่มี ต้องไปกู้เพื่อซื้อรถราคาแพงก็ยอม จะได้ไม่เสียหน้า

ข้างบ้านมีเรือดำน้ำ เราก็ต้องมี เดี๋ยวอายเขา

เขามีรถไฟความเร็วสูงกัน แล้วเราจะไม่มีบ้างได้อย่างไร

ลืมหลักคิดการพัฒนาประเทศโดยเศรษฐกิจพอเพียงอย่างสิ้นเชิง