posttoday

คนเราขาดห้องสมุดไม่ได้

20 กันยายน 2558

เฟซบุ๊ก สู่ 100 ปีชาตกาล ป๋วย อึ๊งภากรณ์

เฟซบุ๊ก สู่ 100 ปีชาตกาล ป๋วย อึ๊งภากรณ์

หนังสือช่วยให้คิด คิดแล้วเป็นมนุษย์

ในทัศนะของผม คนเราขาดห้องสมุดไม่ได้ เพราะหนังสือเป็นอาหารของสมองและจิตใจ

ถ้าคนเราไม่อ่านหนังสือ เขาเอาเวลาไปทำอะไรกัน ผู้ชายก็กินเหล้า ผู้หญิงก็เล่นไพ่ ทั้งผู้ชายผู้หญิง อาจจะใช้เวลานินทาคนนั้นคนนี้ ปากไม่อยู่สุข ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ สมัยนี้ก็ดูโทรทัศน์กัน ภาพเขาป้อนเข้าตา เสียงเขายัดเข้าหู และถ้าจะจัดรายการโทรทัศน์ให้เป็นที่เร้าใจกัน จริงๆ ต้องทำให้ภาพและเสียงนั้นกระทบประสาทที่ผิวเผิน ลีลาต้องรวดเร็ว อย่าให้ผู้ชมมีเวลาคิด เพียงแต่ให้รู้สึกเพลินๆ หรือเสียวแสยงหรือโกรธ หรือเอาใจช่วยฝ่ายนั้นฝ่ายนี้ ถ้าให้โอกาสผู้ชมคิดนานๆ ก็จะเป็นเรื่องจืด เช่นนี้เป็นต้น

ฉะนั้น ผมสรุปได้ว่า ถ้าคนเราอ่านหนังสือ เรามีเวลาคิดไตร่ตรองเรื่องต่างๆ ทั้งที่เกี่ยวและไม่เกี่ยวกับเรื่องที่อ่าน เพราะทำได้ตามจังหวะและลีลาของตนเอง

ถ้าไม่อ่านหนังสือ มักจะไปทำอย่างอื่นที่ทำให้ไม่มีโอกาสคิดกว้างขวาง กินเหล้า สมองเสื่อมจะไปคิดอะไรได้ เล่นไพ่ก็คิดแต่เพียงเจ็บใจมือบนว่ากักไพ่ ไปงานคอกเทล ก็ต้องทำหน้าทะเล้น พูดกับคนรู้จักบ้าง ไม่รู้จักบ้าง คิดอยู่แต่ว่าเจ้าหมอที่เข้ามาพูดด้วยนี้ หน้าคลับคล้ายคลับคลา ชื่ออะไรหนอ ดูโทรทัศน์ก็ให้เขาจูงจมูกจูงสมอง ยั่วประสาทตื้นๆ มีที่เทียบได้กับการอ่านหนังสืออยู่อย่างเดียว ในเรื่องยั่วให้คิด เปิดโอกาสให้คิด คือ "การสมาคมสนทนากับคนฉลาด" ที่พระท่านว่าจะทำให้เราฉลาดขึ้น คนเราถ้าไม่คิดแล้ว เกือบไม่แตกต่างกับสัตว์เดรัจฉาน จริงไหมครับ

ป๋วย อึ๊งภากรณ์

("ห้องสมุดในทัศนะของข้าพเจ้า" ปาฐกถาแสดงในการประชุมสามัญประจำปี พ.ศ.๒๕๑๑ ของสมาคมห้องสมุดแห่งประเทศไทย)

ที่มา https://www.facebook.com/Puey100/photos/a.510817358959533.106863.354314394609831/1002213959819868/?type=1&theater