คำภาวนาจากแม่ ถึงแก้วตาดวงใจ

โดย...ธนก บังผล

ใกล้วันแม่แห่งชาติ ดอกมะลิโชยกลิ่นอวล ย้ำความทรงจำให้ยิ่งแจ่มชัด แต่วันแม่ปีนี้คงต่างไปจากช่วงหลายปีที่ผ่านมา

10 ก.ค. ช่วงเวลาร่วม 1 เดือนที่ผ่านมา ชีวิตของแม่คนหนึ่งก็เปลี่ยนแปลงไป

วันนั้นสาวน้อยอายุ 15 นักเรียนชั้น ม.4 โรงเรียนแห่งหนึ่งใน จ.เชียงใหม่ ล้มป่วยกะทันหันด้วยอาการชัก 2 ครั้ง ระหว่างที่เฝ้าไข้น้องสาวคนเล็ก ซึ่งเข้ารับการรักษาอยู่ที่โรงพยาบาลแมคคอร์มิคต่อมาในวันที่ 11 ก.ค. สาวน้อยถูกส่งมารักษาต่อที่ศูนย์ศรีพัฒน์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

“คุณหมอวินิจฉัยว่าเป็นโรค NMDA และต่อมาตรวจพบเนื้องอกที่ตับอ่อน แพทย์สันนิษฐานว่าน่าจะเป็นเนื้องอกที่ตับอ่อนที่ทำให้เกิดโรคนี้ ถ้าผ่าตัดออกอาจจะดีขึ้น” เธอเล่าย้อนถึงวันที่ลูกสาวคนโตเข้าโรงพยาบาล

โรค NMDA คือ โรคภูมิคุ้มกันทำลายสารสื่อประสาทของสมอง (NMDA) หรือโรคสมองอักเสบจากแอนติบอดีต่อตัวรับ NMDA (anti-NMDA Receptor Encephalitis) ถือเป็นโรคสมองอักเสบชนิดหนึ่ง อาจรุนแรงถึงขั้นเสียชีวิตหากไม่ได้รับการรักษาที่เหมาะสม

“รักษาตั้งแต่วันที่ 11 ก.ค. พอถึงวันที่ 18 ก.ค. ได้ส่งตัวไปรักษาเกี่ยวกับระบบประสาทที่โรงพยาบาลประสาทได้รับยา IVIG อยู่ 5 วัน หลังจากนั้นวันที่ 28 ก.ค. ส่งตัวต่อที่โรงพยาบาลมหาราชเชียงใหม่ เพื่อผ่าตัดเนื้องอกตับอ่อนในวันที่ 31 ก.ค.”

เธอบอกว่าการรักษาโรค NMDA แต่ละรายระยะเวลารักษาก็จะไม่เท่ากัน อย่างเร็วก็ 6 เดือน ถึง 4 ปี เมื่อเป็นโรคที่พบได้น้อยค่ารักษาพยาบาลก็ค่อนข้างสูงมาก โรคนี้ต้องรักษานานและไม่ใช่ให้ยาเพียงครั้งเดียว ส่วนมากต้องได้รับยา IVIG ซึ่งมีราคาแพง

ด้วยความหวังว่าแก้วตาดวงใจอันเป็นที่รักจะหายป่วยโดยเร็ว เธอศึกษาโรคนี้ด้วยการดูภาพยนตร์เรื่อง Brain on Fire ที่สร้างมาจากเรื่องจริงของผู้ป่วย Anti NMDA พร้อมทั้งสอบถามแพทย์ผู้เชี่ยวชาญและส่งข้อความไปสอบถามกับผู้ปกครองของเด็กที่ป่วยเป็นโรคนี้

เธอบอกว่า ในระยะเริ่มแรกลูกสาวของเธอมีพฤติกรรมก้าวร้าวขึ้น ขี้หลงขี้ลืมบ่อยๆ น้ำเสียงเปลี่ยนไป พูดมีหลายเสียง ถ้าในอดีตคนเป็นโรคนี้จะเหมือนผีเข้า ซึ่งบางคนไม่พาไปรักษา แต่ไปทำการเรียกขวัญ

“คืนวันที่ 9 ก.ค. ซึ่งเป็นวันอาทิตย์ น้องบอกว่านอนไม่หลับ มีเสียงหวีดอยู่ในหูเป็นล้านๆ เสียง ส่วนอาการก้าวร้าวเหมือนพูดแล้วใส่อารมณ์ทั้งๆ ที่ไม่เคยเป็น ทีแรกก็คิดว่าน่าจะเป็นอารมณ์วัยรุ่น ฮอร์โมนกำลังเปลี่ยนมีคำพูดที่แรงขึ้น ใส่อารมณ์ หงุดหงิด อาการเหล่านี้เห็นชัดในช่วง 2-3 สัปดาห์เท่านั้น โรคคงแฝงอยู่นาน แต่อาการยังไม่ออกน้องมีอาการชักเมื่อวันจันทร์ที่ 10 ก.ค. เช้าวันนั้นมาบอกว่าหนูไม่รู้เป็นอะไร หนูเข้าใจที่น้องกับแม่พูดนะ แต่ไม่เข้าใจสิ่งที่หนูจะพูด ฟังรู้เรื่องแต่สื่อให้เข้าใจไม่ได้”

“สังเกตได้ว่าลูกจะแสดงอาการที่ไม่ใช่เขา ทั้งอารมณ์และคำพูด กล้ามเนื้อเกร็ง ปากขยุกขยิก พูดคนเดียว ไม่รู้ตัวว่าเป็นอะไร มือ แขน เกร็ง เพื่อนสนิทที่โรงเรียนบอกว่า เหมือนลูกนั่งบ่นอยู่คนเดียว พอเข้าไปถามก็ตอบว่าไม่ได้บ่น มีพฤติกรรมที่เปลี่ยนไป เช่น พูดไม่รู้เรื่อง สับสน โวยวายเสียงดัง และน้ำเสียงเปลี่ยนไป หลังจากเข้ารักษาที่โรงพยาบาลก็เริ่มไม่พูด พูดน้อยมาก ถามหาแต่น้องสาว ต่อมาก็เริ่มไม่ทานอาหารจนร่างกายอ่อนแอ ต้องให้อาหารทางสายยาง”

เธอบอกว่า ได้แต่ภาวนาไหว้พระสวดมนต์ ขอให้ลูกหายในเร็ววัน อาจมีปาฏิหาริย์ให้ลูกเป็นเคสที่หายเร็วที่สุด เนื่องจากโรคนี้เป็นโรคที่เกี่ยวกับระบบประสาทสมองอาจต้องใช้เวลามากพอสมควร เวลาเพื่อนมาเยี่ยมวันนี้จำได้ วันพรุ่งนี้จำไม่ได้ แต่อย่างไรก็รักษาหายแน่นอนแค่รอเวลาฟื้นฟู

“มีความหวังว่าทุกวันนี้ที่ไปเยี่ยมลูกว่าพรุ่งนี้ลูกต้องหาย ไปหาทุกวัน หอมแก้มและพูดข้างๆ หูลูกว่าพรุ่งนี้หนูก็จะหายแล้ว กลับบ้านได้แล้ว บางครั้งเหมือนน้องรับรู้และจะพยักหน้า โรคนี้จะพบได้ใน 4-5 คน ใน 1 ล้านคน คิดว่าทำไมลูกเราถึงโชคร้าย คิดๆ ทุกวัน ร้องไห้ ภาวนาขอให้ลูกหายเร็วที่สุด ถ้าลูกหายความจำก็จะกลับมาเหมือนเดิม ตอนนี้เหมือนระบบถูกทำลาย เหมือนคอมพิวเตอร์ที่ต้องเริ่มรีเซตใหม่”

วันแม่ปีนี้คงเป็นปีแรกที่เธอต้องกอดลูกในโรงพยาบาล เฝ้ารอให้ลูกสาวอันเป็นที่รักค่อยๆ ฟื้นตัวไม่ว่าจะต้องใช้ เวลาเท่าไร สำหรับเธอแล้วเธอภาวนาทุกวันให้แก้วตาดวงใจของเธอหายเร็วที่สุด เพื่อกลับสู่อ้อมกอดของครอบครัวอีกครั้ง

หมายเหตุ : ผู้ที่ต้องการช่วยเหลือ ติดต่อได้ที่ฝ่ายอำนวยการโรงเรียนปรินส์รอยแยลส์วิทยาลัย จ.เชียงใหม่ โทรศัพท์ 053-242-038  053-242-016 และ 053-242-550