กลุ่มดนตรีและศิลปะการใช้เสียง

โดย...อณุสรา  ทองอุไร

สังคมที่มีทั้งผู้ให้และผู้รับ คือสังคมที่มีความสุข การให้นั้นมีหลายรูปแบบไม่ได้หมายถึงการให้ด้วยเงินหรือสิ่งของ แต่เพียงอย่างเดียวเท่านั้น การให้ในแบบที่เรียกว่าจิตอาสานั้นก็คือแบบไหนก็ได้ในแบบที่คุณถนัด ในแบบที่คุณคุ้นเคย เช่นเธอคนนี้ อัยย์ วีรานุกูล ภาพเบื้องหน้าของเธอคือการเป็นนักร้อง แต่ภาพเบื้องหลังก็คือการทำงานเบื้องหลังหลายอย่าง รวมทั้งการทำจิตอาสาเพื่อสังคมอีกหลายโครงการภายในรอบเกือบ 10 ปีมานี้ การให้ของเธอไม่ได้มอบเพียงแต่เงินเพียงอย่างเดียว

โครงการจิตอาสาล่าสุดของเธอได้รวมกลุ่มกับเพื่อนๆ อีก 3-4 คน โดยมีเธอเป็นแกนนำหลัก ด้วยการไปฝึกการออกเสียง หรือเรียกว่าโปรเจกต์เสียงให้กับเด็กๆ ที่ จ.พัทลุง

“คืออัยย์มีเพื่อนที่เรียนครุศาสตร์ด้วยกันที่จุฬาฯ ไปเป็นครูสอนที่โรงเรียนสตรีพัทลุง แล้วมีเด็กส่วนใหญ่ที่อยากเป็นพิธีกร นักร้องของโรงเรียน หรือเด็กๆ ที่อยากพูดหน้าห้องอย่างมั่นใจ เพราะเด็กทางใต้อาจจะออกสำเนียงภาคกลางไม่ชัด เวลาไปเป็นพิธีกรต่างๆ เขาอยากพูดเสียงกลางให้ชัด อยากมั่นใจเมื่อเอาไปใช้งาน เพื่อนก็เลยโทรมาถามว่าพอจะไปช่วยเรื่องการบริหารเสียง วิเคราะห์เสียง ออกอักขระ การออกเสียงให้กับเด็กๆ ได้ไหม” เธอเล่าถึงจุดเริ่มต้นให้ฟัง

 

เธอจึงตอบรับด้วยความยินดี เพราะเป็นสิ่งที่เธอเรียนจบมาโดยตรงและอยากช่วยเหลือให้เด็กๆ มีความอุ่นใจมั่นใจขึ้นถ้าต้องไปพูดหน้าชั้นหรือพูดในที่สาธารณะ ก็เลยคิดหลักสูตร 2 วันเต็มขึ้นมา สอนตั้งแต่การฝึกหายใจ การบริหารเสียงต่างๆ โดยมีเด็กมาเข้าฟังตั้งแต่ระดับมัธยมต้นจนถึงมัธยมปลายและนอกเหนือจากโรงเรียนสตรีพัทลุง ก็มีโรงเรียนอื่นๆ ย่านนั้นมาเข้าอบรมด้วย มีเด็กที่ถูกคัดเลือกเข้ามาเกือบ 50 คน

ทางด้าน อาจารย์เปรมฤดี ทองไซร้ คุณครูประจำโรงเรียนสตรีพัทลุง ที่เป็นเพื่อนกับอัยย์ และเป็นคนชวนให้อัยย์มาทำโครงการนี้ด้วยกัน กล่าวว่า เด็กๆ ต่างจังหวัดโอกาสในการเข้าถึงสื่อหรือการอบรมต่างๆ ไม่ได้มีมากเหมือนเด็กในกรุงเทพฯ ดังนั้นครูจึงต้องพยายามหาโอกาสในสิ่งที่เด็กๆ ต้องการปรับปรุงแก้ไขเพื่อมาตอบโจทย์สิ่งที่เขาต้องการจริงๆ

“เด็กๆ ที่นี่เรียนเก่ง กล้าแสดงออก แต่เวลาที่จะออกไปพูดหน้าชั้นหรือไปพูดในที่สาธารณะ โดยใช้ภาษากลางเขาจะไม่ค่อยมั่นใจ เขาอยากมีคนมาฝึกตรงนี้ให้เขาจะได้มีความมั่นใจขึ้นอีก แรกๆ จะรับสมัครเด็กที่เป็นนักร้องและนักพูดก่อน เพราะเขาต้องการเร่งด่วน” คุณครูเล่าถึงการเริ่มต้นครั้งนี้ให้ฟัง

อัยย์ และครูเปรมฤดี

 

หลังจากทำโครงการศิลปะการใช้เสียงปีแรกก็ได้รับการตอบรับที่ดี อาจารย์เปรมฤดี ก็เริ่มชักชวนเพื่อนรุ่นเดียวมาร่วมงานด้วย เช่น ป๊อด โมเดิร์นด็อกเพื่อมาพูดเรื่องดนตรี

“อย่างที่บอก การอบรมแบบนี้ไม่ได้มีบ่อยๆ จัดแต่ละครั้งเด็กๆ จะสนใจมาก จนโรงเรียนอื่นก็อยากให้ไปจัดให้บ้าง หรือขอเข้ามาร่วม แต่เราทำกันกลุ่มเล็กๆ ก็เลยยังไม่ได้ไปทำให้โรงเรียนอื่น อยากไปช่วยนะ ต้องรอให้มีความพร้อมและเวลามากกว่านี้ก่อน”

โสรดา พิจิตร นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5โรงเรียนสตรีพัทลุง เป็นนักร้องร้องเพลงพระราชนิพนธ์ประจำของโรงเรียน และเป็นนักดนตรีประจำวงโยธวาทิต และเป็นหนึ่งในผู้เข้าร่วมอบรมกลุ่มดนตรีและศิลปะการใช้เสียง กล่าวว่า “โครงการฝึกนี้มีประโยชน์กับหนูมาก พี่ๆ เขามาฝึกให้ตั้งแต่การฝึกหายใจ การวอร์มเสียง การไล่เสียง การออกเสียง ห่อปากออกเสียงให้ถูกต้อง มีแบบฝึกหัดให้ลองออกเสียงคำที่ยากหรือคำที่ติดๆ กันให้ถูกต้อง เรียน 2 ครั้ง รู้สึกมั่นใจกับการออกเสียงและสำเนียงขึ้นมาก หนูไปฝึกที่บ้านเอง หรือเวลาไปร้องเพลงที่ไหนก็มั่นใจมากขึ้นเยอะเลยค่ะ อยากให้พี่ๆ มาช่วยฝึกให้อีก แล้วได้รู้จักเพื่อนต่างโรงเรียนที่เขาเป็นนักพูด นักโต้วาทีที่ได้มาฝึกด้วยกัน”เธอกล่าวด้วยรอยยิ้ม