รถหมูแดง 1 มื้อเพื่อเพื่อนมนุษย์

โดย...อณุสรา ทองอุไร ภาพ... วิศิษฐ์  แถมเงิน

จากสถิติขององค์การอาหารและยา บอกว่า ประชากรโลกทั้งหมด 7,000 กว่าล้านคนนั้น มีประชากรที่อดอยากขาดอาหารถึงเกือบ 1,000 ล้านคน ซึ่งจากการศึกษาวิจัยนั้นบอกว่า ที่จริงแล้ว
อาหารมีเพียงพอสำหรับทุกคน แต่ด้วยระบบการจัดการที่ไม่ถูกต้องเหมาะสม ทำให้การเข้าถึงอาหารของคนเรานั้นไม่เท่าเทียมกัน อย่างแรกที่เห็นชัดๆ ก็คือเรื่องของความรวยกับความจนนั่นเองที่เป็นตัวกีดกันให้ผู้ที่มีกินเหลือทิ้งๆ กว้างๆ ผู้ยากจนก็ไม่มีกินเพียงพอในแต่ละวัน

ดังนั้น ถ้าระบบจัดการดีพอ ทุกคนมีสิทธิที่จะเข้าถึงอาหารได้และจะไม่มีคนอดอยากหิวโหยเหลืออยู่ในสังคมของเรา แต่ความจริงแล้วหาเป็นเช่นนั้นไม่ ปัญหาอดอยากจึงเกิดขึ้น แน่นอนว่าหากมองผ่านระบบใหญ่ๆ แล้ว รัฐหรือองค์กรขนาดใหญ่ควรจะเป็นผู้ยื่นมือเข้ามาแก้ปัญหาดังกล่าวนี้ แต่ความสามารถในการจัดการก็อาจจะไม่ทันใจ

แต่ถือว่ายังเป็นเรื่องโชคดีที่มีคนกลุ่มเล็กแต่หัวใจที่ยิ่งใหญ่มองเห็นปัญหาแล้วไม่ได้ผ่านเลยไป แต่มีจิตใจอาสาที่อยากจะมาเป็นส่วนหนึ่งส่วนเล็กๆ ที่จะมาช่วยแก้ปัญหาใหญ่ๆ ในทางที่พวกเขาเหล่านั้นพอทำกันได้

อั้ม-ศิวกร ศรีสุวรรณ ชายหนุ่มวัย 30 เศษๆ เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ เขาบอกว่าตอนเป็นเด็กเขาไปกินก๋วยเตี๋ยวแถวบ้านกับคุณยาย พอกินเสร็จไม่ทันลุกจากโต๊ะก็มีคนรีบเข้ามาขอเศษก๋วยเตี๋ยวที่เหลือในจานที่เขากิน มันเป็นภาพที่เขาติดตาว่ายังมีคนที่ไม่มีกินจริงๆ ถึงต้องทำแบบนั้น และเขาคิดว่าถ้าวันใดที่เขามีพอจะเหลือมากพอเขาจะช่วยให้คนหิวได้มีกินแม้เพียงสักมื้อก็ยังดี

จนกระทั่งเขาเป็นหนุ่มใหญ่เริ่มมีธุรกิจที่มั่นคง อยู่ในฐานะที่พอจะช่วยได้ เขาจึงนำเงินกำไรจากธุรกิจที่เขาทำจำนวน 2 ล้านบาท เพื่อจะมาทำอาหารแจกจ่ายแก่ผู้ที่ไม่มีบ้าน หรือคนจรจัดให้ได้มีข้าวกินอิ่มสักมื้อ แต่ด้วยความที่เขาไม่มีประสบการณ์ ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นที่ไหน อย่างไร ก็เลยหาข้อมูลว่าที่ต่างประเทศมีกลุ่มคนที่ทำคล้ายๆ แบบที่เขาอยากทำชื่อ Food For Friend แต่ประเทศไทยยังไม่มีองค์กรแบบนี้ และไม่อยากทำแบบวูบเดียวจบ อยากบริหารจัดการให้ดีกับเงินจำนวนเท่านี้ เพื่อให้โครงการทำได้สัก 1 ปี แล้วก็หาทางระดมทุนมาเพิ่มให้โครงการอยู่ได้นานหลายปี

เขาจึงนำเรื่องไปปรึกษามูลนิธิกระจกเงาว่าจะทำได้ไหมอย่างไร โดยเขาจะมอบเงินให้แล้วให้มูลนิธิกระจกเงาช่วยดำเนินการแทน ซึ่งได้รับความช่วยเหลือเป็นอย่างดี สรุปออกมาว่าจะทำข้าวกล่องไปแจกทุกเย็นวันจันทร์บริเวณเสาชิงช้า จำนวนประมาณ 300 กล่อง พร้อมขนมและน้ำ โดยมีรถสัญลักษณ์เป็นรถหมูแดง เพราะง่ายแก่การจดจำ ซึ่งทำมาเกือบปีแล้ว

“ตอนนี้เรามีรถอยู่คันเดียว และไปเพียงอาทิตย์ละ1 วันเท่านั้น คือที่เสาชิงช้า หน้าลาน กทม. ผมกำลังอยากจะเพิ่มไปที่จุดอื่น วันอื่น เช่น ที่หัวลำโพง ตอนนี้กำลังหาพันธมิตรเพิ่ม ตอนนี้เพื่อนฝูงก็มาช่วยเพิ่มเป็นครั้งคราว เอาเงินมาช่วยบ้าง บางคนก็เอาวัตถุดิบมาให้ เอาผัก เอาข้าว เอาน้ำมาช่วย มาทางผมก็มีผ่านมาทางมูลนิธิกระจกเงาก็มี พอมีข่าวก็มีคนทำขนมหวานมาสมทบที่จุดแจกเลยก็มี ผมก็ดีใจมาก ยิ่งมีกำลังใจอยากจะหาทุนมาเพิ่มจุดเพิ่มวันไปแจกที่อื่น คิดว่าปลายปีนี้ผมอาจจะเพิ่มไปที่หัวลำโพงได้อีกจุดหนึ่ง ซึ่งทางมูลนิธิกระจกเงาก็ช่วยเราผลักดันอีกแรงหนึ่ง ถือเป็นเรื่องที่น่ายินดีมากครับ ผมตั้งใจว่าในปีหน้าอยากจะเพิ่มจุดแจกอีกสัก 2 จุด และถ้าหาเงินได้มากพอจะเพิ่มรถหมูแดงขึ้นอีก 1 คัน นั่นคือแผนที่ฝันไว้ แต่ที่น่าจะได้ปลายปีนี้คือเพิ่มอีก 1 จุดก่อน” เขากล่าวด้วยรอยยิ้มมุ่งมั่น

ด้านแฟนสาวของเขา วันวัน-ชวันรัตน์ จีระโชตสุรัตน์ ที่ถือว่าเป็นแรงหนุนที่สำคัญและทำงานทางด้านการตลาดอยู่ เธอก็พยายามสนับสนุนเขาในเรื่องนี้ เพราะถือว่าเป็นเรื่องที่ดี “เราก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร
ทำเท่าที่พอทำได้ อย่างน้อยเราเริ่มต้นกันไว้ เมื่อโครงการเป็นเรื่องเป็นราวดีแล้วอาจจะมีคนมาช่วยสานต่อหากเราหมดกำลัง แต่ตอนนี้เราก็พยายามทำให้มันอยู่ได้นานที่สุด ทำให้ดีที่สุดในตอนนี้ก่อน” เธอกล่าวอย่างตั้งใจ