เสือดำตัวแรก

หลังจากผมกับเพื่อน ผู้มารับบทเป็นลูกมือ ช่วยกันตั้งกล้องดักถ่ายจนแทบครบจบกระบวนความรอมร่อ จึงเพิ่งเหลือบไปเห็นขี้เสือโคร่งแห้งดุ้นใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา กองอยู่บนพื้นแถวหน้ากล้องนั่นเอง ตาถั่วแท้ๆ 555

ขี้เสือโคร่งแห้ง มันก็คล้ายๆ ขี้หมาแห้งนั่นแหละ แต่ขนาดใหญ่ยาวกว่ามาก และก็อัดแน่นไปด้วยขนของสัตว์ที่ตกเป็นเหยื่อ ซึ่งไม่มีในขี้หมา

ตรงนั้นเป็นถนนดินแคบๆ กลางป่าตะวันตก พูดกันในหมู่นักวิจัยสัตว์ว่ามีเสือโคร่งใช้ถนนเส้นนี้ประจำไม่ต่ำกว่า 3 ตัว การได้เห็นขี้ก้อนเบ้อเริ่ม แม้จะเก่าจนแห้งเกราะแล้ว ยืนยันได้ดีที่สุดว่านี่คือ “ทางเสือผ่าน” ของแท้แน่นอน

ค่ำนั้นที่แคมป์ ผมกับเพื่อนนั่ง “จิบ” เคล้าบรรยากาศป่าดง ครั้งหนึ่ง เพื่อนพูดเล่นๆ ออกมาว่า ไม่แน่นะ ป่านนี้อาจมีเสือมาเดินเข้ากล้องดักถ่ายแล้วก็เป็นได้

หลังจากคืนนั้นไปอีก 3 สัปดาห์ ผมจึงได้ฤกษ์กลับมา “กู้กล้อง” เมื่อโหลดภาพจากการ์ดลงคอมพิวเตอร์ ผมก็พบด้วยความตื่นเต้นว่าสัตว์ตัวแรกที่โดนดักถ่ายได้คือเสือดำ รูปร่างสะโอดสะอง (ตามภาพประกอบ)

มันเดินผ่านแนวเซ็นเซอร์จับความร้อนตั้งแต่วันแรกที่ตั้งทิ้งไว้เลยทีเดียว ในตอน 20.45 น. เวลาไล่เลี่ยกับที่เพื่อนโพล่งออกมาเล่นๆ ขำๆ นั่นแหละ

ช่วง 3 สัปดาห์ที่กล้องดักถ่ายทำหน้าที่เฝ้าถนนกลางป่าอย่างอดทนไม่ผิดหุ่นยนต์ ได้ภาพสัตว์ติดมามากมาย อย่างเสือดำก็ไม่ใช่แค่ตัวเดียว ยังมีอีกตัวที่เรือนร่างดูกำยำบักอึ้ดกว่ามาก ดูแล้วก็ขอสันนิษฐานว่าเสือดำตัวแรกที่ทรงเพรียวงามนั้น น่าจะเป็นนางเสือสาว ส่วนไอ้บักอึ้ดเป็นตัวผู้แน่นอน ไม่ต้องสันนิษฐาน (แหม่ ก็เห็น “ไข่” ทนโท่อย่างนั้น อิอิ)

นอกจากนี้ ยังมีเสือดาวมาใช้เส้นทางเดียวกัน ชวนให้สงสัยว่าทำไมเสือดำ กับเสือดาว ซึ่งแท้จริงแล้ว เป็นเสือชนิดเดียวกันที่มีขนคนละสี ถึงยอมสมานฉันท์ ไม่ยักกัดกันชิงอาณาเขตให้วินาศสันตะโรไปข้าง ตามสันดานทั่วไปของเสือตัวผู้

อ้อ คงไม่มีใครสงสัยนะ ผมรู้ได้ไงว่าเสือดาวก็เป็นตัวผู้ 555