สุดยื้อโลมาเกยตื้นตาย 1 รอด 1

สถาบันวิจัยและพัฒนาทรัพยากรชายฝั่งทะเลฯ สุดยื้อ แม่โลมาที่เกยตื้นสิ้นใจ ส่วนลูกยังบาดเจ็บ แต่น่าจะปลอดภัย

นายก้องเกียรติ กิตติวัฒนาวงศ์ หัวหน้ากลุ่มสัตว์ทะเลหายาก สถาบันวิจัยและพัฒนาทรัพยากรชายฝั่งทะเล และป่าชายเลน กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม กล่าวว่า  เมื่อวันที่ 4 มกราคม 2556 มีโลมาลายแถบสองแม่ลูก ถูกคลื่นซัดเข้ามาเกยตื้นที่บริเวณชายหาดทุ่งมะพร้าว ตำบลทับละมุ อำเภอท้ายเหมือง จังหวัดพังงา จึงไปช่วยกันลำเลียงมาเก็บไว้ที่บ่ออนุบาล แหลมพันวา ตำบลวิชิต อำเภอเมือง จังหวัดภูเก็ต เพื่อรักษาพยาบาล

กระทั่งคืนวันที่ 10 มกราคม 2556 ปรากฏว่า แม่โลมา ที่มีอายุประมาณ 20-25 ปี ขนาดยาว 2.07 เมตร น้ำหนัก 70 กิโลกรัม ได้ตายลง ผลจากการผ่าซากพิสูจน์ พบพยาธิใบไม้อยู่ในตับจำนวนมาก รวมทั้งพยาธิตัวกลมอยู่ในปอดอีกส่วนหนึ่ง นอกจากนี้ มีภาวะการอักเสบบริเวณมดลูก ซึ่งสาเหตุหลักที่ตายลงคือติดเชื้ออยู่ในกระแสเลือด

ขณะที่ลูกโลมา เจ้าหน้าที่ตรวจสอบแล้ว คาดว่า น่าจะมีอายุประมาณ 1 ปี มีฟันขึ้นครบ เพศผู้ ยาว 1.23 เมตร น้ำหนัก 16 กิโลกรัม พบภายในปากมีแผล แม้ว่าจะยังสามารถว่ายน้ำได้ แต่กินอาหารเองได้น้อยลง จึงจำเป็นต้องสอดท่อ  เพื่อให้อาหารเข้าไปในปาก หรือเป็นการให้สารน้ำหรืออาหารเสริมแทนการกินอาหารตามธรรมชาติ และให้ยาปฏิชีวนะ เพื่อลดปัญหาการติดชื้อไวรัสด้วยและ เจ้าหน้าที่พยายาม กระตุ้นให้ สามารถสร้างภูมิคุ้มกันขึ้นมาเอง ควบคู่ไปกับการลดความเครียดในบ่อเลี้ยง นอกจากนี้ยังมีภาวะการติดเชื้ออยู่ด้วย

"หลักการแล้ว  ลูกโลมาที่ไม่มีแม่จะไม่สามารถมีชีวิตอยู่รอดในธรรมชาติได้ แต่ลูกโลมาตัวนี้ เท่าที่สังเกตพฤติกรรม สามารถปรับตัวได้ดี อาศัยคนเป็นแม่อุปถัมภ์ ซึ่งแนวทางของกลุ่มสัตว์ทะเลหายาก คือ จะดูแลในระยะยาว โดยให้อยู่ในบ่ออนุบาลที่มีขนาดไม่ใหญ่มากนัก" นายก้องเกียรติกล่าว

จากการรวบรวมสถิติประชากรของโลมา พบว่า  มีโลมาลายแถบ โลมาลายจุด และโลมากระโดด อยู่เป็นฝูงใหญ่ มีโอกาสพบได้มาก  ส่วนโลมาปากขวด ส่วนใหญ่อยู่ที่บริเวณใกล้เกาะไม้ท่อน จังหวัดภูเก็ตเป็นหลัก โดยประชากรโลมา ยังไม่น่าเป็นห่วง เพราะการเกยตื้นส่วนใหญ่มาจากอาการป่วย หรือการติดเชื้อตามธรรมชาติ แตกต่างจากพะยูนและเต่าทะเล ที่มักตายเพราะฝีมือของมนุษย์