เห็นด้วยหรือไม่? ร้านเหล้า - สายดื่ม ควรมีที่วัดแอลกอฮอล์ ป้องกันเมาแล้วขับ!

จากข้อมูลของกรมควบคุมโรค รายงานสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุบนท้องถนนล่าสุด (14 สิงหาคม 2568) พบว่า

 

ประชากรไทยอายุ 15 ปีขึ้นไป ดื่มสุรากว่า 20.9 ล้านคน คิดเป็น 35.2% ของประชากรทั้งหมด

 

ส่วนคนไทยที่ดื่มเหล้าและเกิดอุบัติเหตุมีมากกว่า  284,253 ราย ส่วนใหญ่ขับขี่จักรยานยนต์ ที่สำคัญคือดื่มแล้วขับล้มเองกว่า 59.33%  อีกทั้งผลสำรวจดังกล่าวพบว่ามีเยาวชนอายุ 15-19 ปีที่เมาแล้วขับกว่า 12.94%

 

สรุปแล้ว การดื่มแล้วขับสร้างความเสียหายทางเศรษฐกิจคิดเป็นมูลค่ากว่า 74,733 ล้านบาทต่อปี

 

 

นายธัชวุฒิ จาดบันดิสถ์ นักวิจัยศูนย์วิชาการเพื่อความปลอดภัยทางถนน ให้ข้อมูลว่าการสร้างสังคมที่ปราศจากการ ‘เมาแล้วขับ’ มีห่วงโซ่สถานการณ์ 3 ประเภท ได้แก่

 

• ต้นน้ำ   คือ การควบคุมโดยใช้กฎหมาย การควบคุมดูแลสถานที่  มาตรการเชิงรุก การออกนโยบายไม่ขายให้คนเมา หรือมาตรการป้องกันของผู้จัดมิให้คนเมาขับรถในถนน รวมไปถึงการมีเครื่องตรวจวัดแอลกอฮอล์ ก่อนออกจากงาน-ร้าน
• กลางน้ำ  คือ ด่านตรวจต่างๆ และการสุ่มตรวจลมหายใจ รวมไปถึงระบบขนส่งส่งสาธาณะ และช่วยพาคนเมากลับบ้าน
• ปลายน้ำ คือ มาตรการจับกุมดำเนินคดี การคุมประพฤติ และการเยียวยา

 

 

 ทั้งนี้  ‘การขยับที่ต้นน้ำ ทำให้ลดจำนวนผู้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุเมาแล้วขับได้อย่างมีนัยสำคัญ’  นายธัชวุฒิ ได้ยกตัวอย่างประเทศที่สามารถลดอุบัติเหตุจากดื่มแล้วขับ ขยับที่ต้นน้ำ เช่น ประเทศญี่ปุ่น ที่สามารถลดจำนวนผู้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุเมาแล้วขับได้ 38% ภายในระยะเวลา 3 ปี มีปริมาณผู้ดื่มแล้วขับขี่ลดลงจาก 3.7% เป็น 1.2% โดยการกำหนดบทลงโทษที่รุนแรง กำหนดโทษผู้โดยสารร่วมที่รู้ว่าคนขับเมา อีกทั้งเน้นวัฒนธรรม ‘ไม่แตะรถถ้าดื่ม’ เป็นต้น

 

ผลักดัน ร้านเหล้า-สถานประกอบการ-สายดื่ม เข้าถึงเครื่องวัดแอลกอฮออล์ ป้องกันเมาแล้วขับ!

 

การสกรีนคนก่อนปล่อยให้ขับรถ ถือเป็นมาตรการ ‘ต้นน้ำ’ หนึ่งที่สำคัญ โดย กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข  ตั้งใจจะผลักดันนโยบายดังกล่าว โดยเริ่มต้นจากการจัดทำแนวทางที่เกี่ยวข้องได้แก่

 

• ดำเนินการออกข้อแนะนำ ให้ประชาชนทั่วไปสามารถเลือกใช้เครื่องวัดปริมาณแอลกอฮอล์จากลมหายใจ ชนิดตรวจคัดกรอง (Screening) เพื่อประเมินอาการมึนเมาเบื้องต้นด้วยตนเอง
• ขับเคลื่อนให้สถานบริการ ฯลฯ จัดหาเครื่องตรวจวัดปริมาณแอลกอฮอล์จากลมหายใจไว้บริการแก่ลูกค้า เพื่อให้ลูกค้าสามารถประเมินระดับความมึนเมา ก่อนไปขับขี่ยานพาหนะหลังการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
• ประสานความร่วมมือ กับสำนักงานมาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม (สมอ.) พัฒนาการทดสอบเครื่องวัดปริมาณแอลกอฮออล์จากลมหายใจชนิดตรวจคัดกรอง โดยอ้างอิงข้อมูลที่เชื่อถือได้ เพื่อให้มีมาตรฐานของเครื่องมือที่มีจำหน่ายในท้องตลาด

 

อีกทั้ง กรมควบคุมโรค ได้ร่วมมือกับ กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ ทดสอบเครื่องวัดปริมาณแอลกอฮอล์จากลมหายใจในท้องตลาด โดยให้ข้อมูลดังนี้

 

ผลิตภัณฑ์เครื่องวัดปริมาณแอลกอฮอล์จากลมหายใจ สามารถแบ่งออกเป็น 2 ประเภท ได้แก่

 

1. เครื่องเป่าวัดปริมาณจากลมหายใจแบบยืนยันผล เครื่องค่อนข้างมีราคาสูง เข้าถึงยาก ใช้ในสำนักงานตรวจแห่งชาติ และผลจากเครื่องสามารถใช้เป็นหลักฐานตามกฎหมายได้
2. เครื่องวัดปริมาณแอลกอฮอล์ จากลมหายใจเบื้องต้น ชนิดคัดกรอง (Screening) เหมาะกับประชาชนทั่วไปและร้านค้า เนื่องจากราคาย่อมเยา เข้าถึงได้ อย่างไรก็ตามไม่สามารถใช้เป็นหลักฐานตามกฎหมายได้ แต่สามารถประเมินอาการตนเองคร่าวๆ ได้

 

ทางกรมวิทยาศาตร์การแพทย์ ได้ศึกษา เครื่องวัดปริมาณแอลกอฮอล์จากลมหายใจเบื้องต้น ชนิดคัดกรอง (Screening) ที่วางขายในท้องตลาดจำนวน 27 รุ่น พบว่า

 

รุ่นที่เป็นเซมิคอนดักเตอร์ 6 รุ่น และรุ่นที่เป็นชนิดไฟฟ้าเคมีมีจำนวน 5 รุ่น มีความคลาดเคลื่อนต่ำกว่า 10 มิลลิกรัมเปอร์เซนต์ ซึ่งยอมรับได้ สนนราคาตั้งแต่ 300 - 12,000 บาท

 

 

 

ทั้งนี้  การขับเคลื่อนดังกล่าว หากสำเร็จก็จะสามารถทำให้สถานประกอบการเป็นด่านหน้าที่จะคอยสกรีนคัดกรองนักท่องเที่ยวและประชาชนที่มาใช้บริการ และดื่มเครื่องดื่มแอลกฮอล์ทุกคน ประเมินอาการมึนเมาของตนเองเบื้องต้นก่อนขับขี่ยานพาหนะกลับบ้าน เพื่อป้องกันอุบัติเหตุบนท้องถนนอีกแรงหนึ่ง.

 

 

ที่มา

กรมควบคุมโรคชี้เเจงผลการศึกษาคุณสมบัติของเครื่องวัดปริมาณแอลกอออล์จากลมหายใจชนิดตรวจคัดกรอง(Screening)