กรมแพทย์แผนไทยฯ แนะความต่าง ‘นวดผ่อนคลาย’ กับ ‘นวดรักษา’ พร้อมชี้ข้อห้ามนวด

นายแพทย์เทวัญ ธานีรัตน์ รองอธิบดีกรมการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก กล่าวว่า การนวดไทยเป็นกระบวนการดูแลสุขภาพ ที่ต้องมีหลักการหรือองค์ความรู้ในการนวดตามแนวเส้นประธานสิบ ซึ่งจะช่วยให้กล้ามเนื้อผ่อนคลาย บรรเทาอาการปวดเมื่อย สำหรับการนวดไทย แบ่งออกเป็น 2 ระดับ คือ การนวดเพื่อผ่อนคลาย หรือนวดเพื่อสุขภาพ และ การนวดเพื่อการรักษา ประกอบด้วย

1.หลักสูตรนวดเพื่อสุขภาพ 150 ชั่วโมง กลุ่มนี้จะไม่มีการบิด ดัด เป็นการนวด คอ บ่า แขน ขา สะบักและหลัง วัตถุประสงค์เพื่อบรรเทาอาการปวดเมื่อยและผ่อนคลายกล้ามเนื้อ

2. หลักสูตรการนวดเพื่อการรักษา เป็นหลักสูตรการเรียนตั้งแต่ 330 ชั่วโมง 372 ชั่วโมง 800 ชั่วโมง และ 1,300 ชั่วโมง เพื่อบำบัดรักษาแต่ละกลุ่มอาการ เช่น กลุ่มปวดกล้ามเนื้อ นิ้วล๊อค หัวไหล่ติด เข่าเสื่อม อัมพฤกษ์ อัมพาต เป็นต้น

 

ในส่วนผู้ให้บริการด้านการนวดมี 3 ประเภท คือ

1.ให้บริการนวดเพื่อสุขภาพ (หมอนวด) เรียน 150 ชั่วโมง อยู่ในกำกับของกรมสนับสนุนบริการสุขภาพ (สบส.) และผ่านพระราชบัญญัติ (พ.ร.บ.) ปฏิบัติงานในสถานประกอบการเพื่อสุขภาพ  ร้านนวดเพื่อสุขภาพ และสปา

2. ผู้ช่วยแพทย์แผนไทย เรียนตั้งแต่ 330 ชั่วโมง 372 ชั่วโมง 800 ชั่วโมง และ 1,300 ชั่วโมง อยู่ในกำกับของสภาการแพทย์แผนไทย ปฏิบัติงานในโรงพยาบาล และคลินิก ทั้งภาครัฐและเอกชน

3. แพทย์แผนไทย/แพทย์แผนไทยประยุกต์ ที่มีใบประกอบวิชาชีพ จากสภาการแพทย์แผนไทย ปฏิบัติงานในโรงพยาบาล  และคลินิกทั้งภาครัฐและเอกชน

 

สำหรับข้อห้ามและข้อควรระวังในส่วนผู้ให้บริการ 

ข้อห้าม ได้แก่

1.ห้ามนวดบริเวณที่เป็นมะเร็ง

2.ผู้ที่มีไข้สูงเกิน 38.5 องศา

3.บริเวณที่มีอาการอักเสบ บวม แดง ร้อน

4. ผู้ที่มีภาวะการแข็งตัวของเลือดผิดปกติ

5.กระดูกแตก หัก ปริ ร้าว ที่ยังไม่หายดี

6. โรคติดเชื้อทางผิวหนังทุกชนิด 

ข้อควรระวัง   ได้แก่

1.สตรีมีครรภ์

2.ผู้ที่มีโรคประจำตัว เช่น เบาหวาน ความดันโลหิตสูง

3.ใส่อวัยวะเทียมหลังผ่าตัดกระดูก

4.ผู้ที่มีภาวะกระดูกพรุน กระดูกบาง และ

5.ผู้ที่เพิ่งรับประทานอาหารอิ่มใหม่ ๆ (ไม่เกิน 30 นาที)  และก่อนให้บริการนวดไทย