ชัยภัทร์ ปิยะดำรง บ้านของฉันที่รักษากายใจ

โดย...พงศ์ พริบไหว ภาพ เสกสรร โรจนเมธากุล

แรกเห็นบ้านหลังนี้ไกลๆ ดูฟอร์มของบ้านแล้วแอบฉงนสงสัย ทำไมมันเล็กไม่เข้ากับพื้นที่บ้านที่มีมากมายเอาเสียเลย แทนที่บ้านจะเด่นกลับเป็นการจัดสวนเสียอีกที่ดูเด่นกว่าบ้านไปมากโข แต่ทว่าเมื่อได้เข้ามาในตัวบ้าน แทบร้องเสียงหลง กับความฉกาจในการจัดแต่งบ้านของ บีมชัยภัทร์ ปิยะดำรง จนเปลี่ยนความคิดไปเลยว่าจริงๆ แล้วบ้านที่เราจะใช้ชีวิตจริงๆ ในทีก็ควรจะเป็นบ้านเช่นนี้ที่ดูจะง่ายและงามน่าอยู่

บ้านหลังนี้เพิ่งจะสร้างเสร็จได้ไม่นานเรียกได้ว่าเป็นบ้านหลังที่ 2 แล้วของเจ้าตัว ซึ่งเปลี่ยนแบบเดิมไปมากจากหลังแรกหน้ามือเป็นหลังมือ เพราะหลังแรกเนื่องจากอยู่กลางเมืองจะเน้นความหรูหราดูเก๋ๆ เรียกได้ว่าบ้านหลังเก่าสวยจนลงนิตยสารบ้านมาหลากหลายฉบับ ทั้งยังเป็นที่ถ่ายละครอีกมากเรื่อง แต่บ้านหลังนี้กลับต่างไปไม่มีความเรียบหรูใดๆ ให้เห็น มีเพียงแต่ความชอบเท่านั้นที่อยู่กับตัวเราได้นานเจ้าบ้านบอกไว้เช่นนั้น บ้านหลังใหม่ของเขาจึงมีเรือนเพาะชำและของเก่ายุค 50 ที่เจ้าตัวหลงใหลในห้วงชีวิต วัย 42 ปี หลังจากเกษียณจากงานทั้งหมดที่เคยสร้างมา

 

อดีตหุ้นส่วนร้านพร็อพบาร์และร้านลิซึ่มผับแอนด์เรสเทอรองต์มีชื่อย่านประชาชื่น เล่าให้ฟังถึงบ้านหลังนี้ของเขาไว้ว่า เมื่อก่อนชีวิตของเขาผูกพันกับความเร่งรีบและปาร์ตี้ ชีวิตใช้ไปหนักพักไปน้อยแม้เป็นชีวิตที่ดูรื่นรมย์ และนั่นก็เป็นสาเหตุที่ทำให้เขาล้มป่วยด้วยอาการของเส้นเลือดในสมองตีบ โชคดีที่ชีวิตยังเริ่มต้นใหม่ได้ หลังจากนั้นเขาเลิกอบายมุขทั้งปวงและหันหลังให้กับความศิวิไลซ์ มาสร้างบ้านหลังใหม่อยู่กับพ่อและแม่ใน อ.ลาดหลุมแก้ว จ.ปทุมธานี ซึ่งแบ่งพื้นที่ข้างบ้านของคุณพ่อมาทำบ้านหลังนี้ บนพื้นที่ 240 ตารางวา

งานออกแบบของบ้านที่นี่เจ้าของก็ออกแบบเองตามใจชอบในแบบงานที่เคยเห็นในหนังสือแต่งบ้านยุคเก่า คือมีลักษณะหลังคาโค้ง ซึ่งพื้นที่ทุกส่วนในบ้านจะเชื่อมกันหมดหน้าบ้านหันออกคลอง ยกพื้นขึ้นสูงทรงบ้านโบราณเว้นที่ให้ใช้สอยเป็นใต้ถุนบ้าน ทั้งยังนั่งรับลมได้สบายอุรา เน้นใช้วัสดุไม้เนื้อแข็งเป็นหลักเกือบทั้งหลัง บ้านกว้าง 5 เมตร ยาวถึง 18 เมตร ขนานไปกับพื้นที่บ้านซึ่งมีลักษณะทรงเส้นก๋วยเตี๋ยว ส่วนพื้นที่นอกเหนือจากนั้นก็เป็นพื้นที่แปลงเพาะชำและสวนแบบทรอปิคอล ซึ่งถูกเอาใจใส่รอการเติบโตด้วยตัวเอง

 

ชั้นบนแบ่งพื้นที่เป็นโถงใหญ่และห้องนอนไว้ชัดเจน ตกแต่งด้วยงานเฟอร์นิเจอร์ดีไซน์ของยุค 50 หรือที่เรียกกันว่า มิทเซนจูรี โมเดิร์น นำมาจัดวางคละกันไปทั่ว ซึ่งแต่ละชิ้นถูกปรับปรุงให้ดูสวยใหม่ บางชิ้นแทบไม่น่าเชื่อว่าอายุอานามปาเข้าไปเกือบร้อยปี ทั้งหมดทั้งมวลเจ้าตัวจึงนิยามบ้านของตัวเองว่าเป็นสไตล์โมเดิร์นคลาสสิก

“บ้านหลังแรกผมจะเป็นฟิวบ้านที่มีไว้จัดปาร์ตี้ก็จะมีเพื่อนมาหาบ่อย ซึ่งชีวิตช่วงนั้นผมจะเป็นช่วงชีวิตกลางคืนเยอะ แล้ววันหนึ่งด้วยความที่เราดื่มจัดสูบบุหรี่เยอะ มันก็ทำให้เรามีโรคประจำตัวหลังจากนั้นก็เลยเลิกหมดเลย หลังจากนั้นเราก็ตัดสินใจเลยว่าเราจะเกษียณตัวเองและเปลี่ยนไลฟ์สไตล์ใหม่ อยากมีชีวิตช้าๆ หน่อยอยู่กับสวนอยู่กับต้นไม้ดูมันโตอาจจะทำเป็นอาชีพได้ในอนาคต แต่จริงๆ แล้วเราคิดว่าเราได้อยู่กับสิ่งที่เรารักมากกว่าคือต้นไม้กับของเก่า ซึ่งจะเห็นว่าบ้านเราจะมีต้นไม้และของเก่าเยอะมาก”

 

“ก็ด้วยเหตุผลนี้เราก็เลยอยากมีชีวิตช้าๆ จึงเลือกมาอยู่แบบนี้ แล้วพอมาอยู่จริงทุกวันของเราก็เหมือนการได้พักผ่อนไปในตัว ยังได้ใช้เวลากับพ่อแม่อีก คือยิ่งอยู่เราก็ยิ่งไม่อยากไปไหน แล้วทำแบบนี้หนึ่งสิ่งที่เราเห็นคือสุขภาพเราดีขึ้นเราได้มีเวลาออกกำลังกายดูแลตัวเอง ซึ่งถ้าตอนนี้ถ้าไปร้านเหล้าเราจะไม่ชินไปเลยนะ (หัวเราะ) มันเหมือนไม่สนุกแล้ว เราสนุกกับการทำสวนเฟิร์นกับการปลูกต้นไม้ คือเหมือนมันมีความสุขไปอีกแบบมันอาจไม่ได้สนุกเหมือนปาร์ตี้แต่มันทำให้เราเปลี่ยนไปมีชีวิตที่ดีขึ้น”

เจ้าบ้านพูดพลางหัวเราะดูยิ้มนั้นเต็มสุข ก่อนจบบทสนทนาเขาเดินเข้าครัวไปช่วยคุณแม่ทำกับข้าว เสร็จจากนั้นก็ล้อมวงนั่งทานด้วยกันพูดคุยกันสนุกสนาน ก่อนท้องอิ่มก็จัดแจงไปปลูกต้นไม้ต่อจากเมื่อวานที่ค้างคา ชีวิตช้าๆ แบบนี้บางทีความสุขแท้ๆ อาจเป็นเพราะเขาได้อยู่กับสิ่งที่รักซึ่งช่วยเยียวยาหัวใจและร่างกายให้หายดี ซึ่งเจ้าบ้านยังฝากมาอีกว่าหากใครรักต้นไม้รักของเก่า หรืออยากเข้ามาปรึกษาเรื่องชีวิตช้าๆ เขายินดี โทร. 081-844-3395