อยู่ด้วยกันในบ้านหลังนี้ ของ ‘ธนกร วีรชาติยานุกูล’

โดย...นกขุนทอง ภาพ ประกฤษณ์ จันทะวงษ์

พื้นเพเป็นคน จ.อุดรธานี ทั้งคู่ สำหรับ “หนุ่ย–ธนกร วีรชาติยานุกูล” ซีอีโอ ศูนย์การค้า “ยูดี ทาวน์” โอเพ่นแอร์ มอลล์ ที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัด และภรรยาคนสวย “ลีมณฑาทิพย์ วีรชาติยานุกูล” กรรมการ บริษัท ทีไอเอส เทเลคอม ในฐานะตัวแทนจำหน่ายระดับภูมิภาค (Regional Distributor) โดยดูแลลูกค้าทั่วทั้ง 6 จังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน แต่วันนี้ทั้งคู่เปิดบ้านที่กรุงเทพฯ ต้อนรับ เพราะโอกาสพิเศษที่ได้อยู่กันพร้อมหน้าทั้งครอบครัว “พ่อแม่ลูก”

นั้นเพราะเป็นช่วงปิดภาคเรียนที่ประเทศอังกฤษ ลูกสาว “เอิร์นอภิชา วีรชาติยานุกูล” ที่กำลังศึกษาที่ London College of Fashion University of the Arts London และ ลูกชาย “เอิร์ธภาสกร วีรชาติยานุกูล” ศึกษาที่มหาวิทยาลัยบรูเนล (Brunel University) ประเทศอังกฤษ กลับมาบ้าน ได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันอีกครั้ง

 

แม้ว่าจะใช้ชีวิตทำงานและนอนที่บ้านใน จ.อุดรธานี มากกว่าบ้านที่กรุงเทพฯ ทว่าสองสามีภรรยาต่างบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า “บ้านหลังนี้คือบ้านหลังหลักของเรา” แม้ว่ามันจะสร้างขึ้นที่หลัง และมีอายุได้เพียง 7 ปี เพราะอะไรนั้น คุณลีให้เหตุผลว่า

“เราอยู่อุดรเยอะก็จริง แต่เราก็ทำงานแทบทุกวัน กลับถึงบ้านเที่ยงคืน ตีหนึ่ง ตื่นเช้าก็รีบออกไปทำงาน ไม่มีเวลาได้ทำอะไรที่บ้าน เวลามาอยู่ที่บ้านหลังนี้เหมือนได้ชาร์จแบต ได้มีเวลาทำนั้นทำนี้บ้าง ทำแล้วมีความสุข มาแล้วผ่อนคลาย ได้พักผ่อนจริงๆ”

 

ธนกรเสริมว่า “อยู่อุดรเรารับแขกทุกวัน แต่มาอยู่นี้ช่วงค่ำผมจะเลี่ยง นอกจากมีธุระสำคัญจริงๆ มีนัดก็จะนัดช่วงเช้า ตีกอล์ฟเช้าบ่ายๆ ก็เสร็จ ตอนเย็นก็มีเวลาอยู่บ้าน หรือออกไปหาอะไรกินนอกบ้าน ไปเดินห้างบ้าง ก็ไปดูมิติใหม่ๆ ที่เกิดขึ้น แต่อยู่ที่กรุงเทพฯ เราจะออกสายกลับเร็วหน่อยเพื่อเลี่ยงรถติด ผมมาอยู่บ้านนี้ได้นอนเต็มอิ่ม”

บ้านหลังนี้อยู่ในโครงการหมู่บ้านอิสระ พระราม 9 มีมูลค่าหลายสิบล้านบาท รวมค่าตกแต่งเพิ่มเติมภายในก็ปาเข้าไปมากโข และกินเวลาการตกแต่งเกือบ 2 ปี เพราะปรับเปลี่ยนพื้นทั้งหมดเป็นไม้จริง ที่ส่วนหนึ่งต้องขนมาไกลจากจังหวัดบ้านเกิด

 

“ที่ซื้อบ้านหลังนี้เพราะตอนนั้นลูกๆ มาเรียนโรงเรียนประจำน้องเอิร์นตอนนั้นเรียนวัฒนาวิทยาลัย น้องเอิร์ธเรียนวชิราวุธวิทยาลัย ผมต้องมาหาลูกทุกสัปดาห์ ก็เลือกทำเลที่เราไปมาสะดวก ตรงนี้ใกล้สนามบินสุวรรณภูมิ และผมก็คุ้นเคยย่านนี้เพราะเมื่อก่อนเรียนที่เอแบค (จบจากคณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ) เดินทางง่ายขึ้นทางด่วนก็เข้าเมืองเลย เราชินกับการเดินทางที่ต่างจังหวัดไปมาสะดวกต้องหาที่เลี่ยงรถติดหน่อย ถึงตอนนี้ลูกจะไปเรียนที่ลอนดอนกันหมด แต่เราก็ขึ้นมาบ่อยมาทำธุระด้วย เวลาไม่อยู่ก็มีพ่อบ้านแม่บ้านเก่าแก่ที่ไว้ใจกันได้ดูแล” ธนกร กล่าว

ส่วนเรื่องการดูแลการตกแต่งบ้านนั้นยกอำนาจเบ็ดเสร็จให้ศรีภรรยา “คุณลีมีดีไซเนอร์ที่สนิท ถูกใจ แปลความหมายที่เขาต้องการได้ดี คอนเซ็ปต์บ้านหลังนี้ คือ ดับเบิ้ลวอลุ่ม เข้ามามีความโปร่ง เวลาจะนั่งคิดอะไรมันโล่งดี ไม่อึดอัด รู้สึกผ่อนคลาย เหนื่อยมาก็หายเหนื่อยเวลามาอยู่ที่นี้”

 

มณฑาทิพย์พาชมบ้าน พร้อมเล่าถึงไอเดียการตกแต่ง “บ้านมี 3 ชั้น แต่เดิมมี 5 ห้องนอน ตรงชั้น 2 เราทุบให้เป็นห้องนอนใหญ่ 1 ห้อง มีห้องแต่งตัวในนั้น”

ถึงตรงนี้เสียงคุณสามีแทรกมาว่า “ต้องมีห้องแต่งตัวใหญ่ๆ ห้องเสื้อผ้า ตู้รองเท้า ตู้กระเป๋าใหญ่ๆ ผู้หญิงเป็นธรรมดาต้องแต่งตัวให้มีสีสัน”

 

ซึ่งเป็นไปตามสโลแกนว่า ภรรยาเป็นใหญ่ที่สุดของบ้าน

“ก่อนตกแต่งเราได้ดูบ้านตัวอย่าง ซึ่งทางโครงการมีดีไซเนอร์เก่งๆ หลายคน และแต่ละแบบสวยงามหรูหรามาก มีหลังหนึ่งตกแต่งแบบสีทึมๆ เราดูแล้วรู้สึกกลัว อึดอัด ก็เลยบอกกับดีไซเนอร์ไปว่า อยากได้โล่งๆ สบายๆ อยู่แล้วไม่อึดอัด ดูทันสมัยอยู่ตลอด ไม่เบื่อง่าย บ้านโทนสีเรียบๆ ถ้าบ้านสีจี๊ดจ๊าดไปอยู่นานๆ เราจะรู้สึกเบื่อ ถ้าสีทึมเกินไปก็อึดอัด เราขอเน้นแค่อยู่แล้วรู้สึกสบาย ผ่อนคลาย เพราะบ้านหลังนี้เราอยากมาอยู่แล้วพักผ่อนจริงๆ เอาเรียบๆ แต่เน้นห้องนอนใหญ่ ห้องเสื้อผ้าใหญ่ (หัวเราะ)”

สังเกตว่าเฟอร์นิเจอร์ในบ้านมีน้อยชิ้น ได้บิ๊กเบิ้ม และใช้งานได้อย่างสมบุกสมบัน “ด้วยพื้นที่บ้านเรามีจำกัด เราจึงมองหาของที่ลงตัว เฟอร์นิเจอร์เรียบๆ แต่ใช้งานได้เยอะ อย่างโต๊ะกินข้าวตัวนี้นำเข้าจากอิตาลี เห็นราคาแล้วก็ตกใจ ซื้อรถญี่ปุ่นได้คันหนึ่ง แต่มันคุ้มเพราะคุณภาพดีและดีไซน์ได้อย่างที่เราต้องการ เพราะย่อขยายได้ 610 ที่นั่ง มันลงตัวกับพื้นที่ของเรา

 

ส่วนโซฟาเป็นมุมที่เราใช้บ่อยที่สุด อยู่พร้อมหน้ากันก็จะคุยกันดูหนังกันตรงนี้ ถ้าลูกๆ ไม่อยู่พ่อแม่ก็จะดูที่ห้องนั่งเล่นชั้นบน แต่ตรงนี้เป็นศูนย์รวมของพวกเรา ทำกิจกรรมทุกอย่าง ออกกำลังกายกันก็เคลียร์พื้นที่ตรงนี้ ที่หมู่บ้านมีฟิตเนสแต่เราไม่ไป(หัวเราะ) ช่วงบอลโลกพ่อลูกเขาก็ดูบอลกันตรงนี้ถึงเช้า” มณฑาทิพย์ กล่าว

ส่วนเครื่องประดับชิ้นเล็กชิ้นน้อยมณฑาทิพย์บอกว่า “จริงๆ เราคงชอบบ้านสไตล์จีน อย่างบ้านที่อุดรก็ตกแต่งสไตล์จีนไปเลย ประตูแกะสลักลายจีน ก็มีความรู้สึกผูกพันกับข้าวของที่เป็นจีน ตอนที่ซื้อมาก็ถามดีไซเนอร์ว่า เอามาใส่ได้ไหม เขาก็บอกได้ ดูออกแนวโมเดิร์นไชนีส เราเดินทางเห็นสวยก็ซื้อ แต่ไม่ซื้อจำนวนเยอะ เน้นที่เราชอบจริงๆ ซื้ออย่างละนิดหน่อย มันเยอะไปจะรก บางชิ้นดูแลรักษาไม่ดีก็เสียหาย”

บ้านหลังนี้มีขนาดกำลังดีสำหรับสมาชิก 4 คน ไม่เล็กจนอึดอัด และไม่ใหญ่โตจนรู้สึกวังเวง เหนืออื่นใดมันจะมีชีวิตชีวามาก เมื่อสมาชิกอยู่กันครบ 4 คน พ่อแม่ลูก

 

ธนกร “เราได้เจอกันช่วงปิดภาคเรียน 2 วีกบ้าง 1 เดือนบ้าง ปิดเทอมใหญ่ 2 เดือนกว่า และก็มีจังหวะที่เราไปเยี่ยมเขาที่นั้นบ้าง เวลาเขากลับมาก็อยู่ทั้งบ้านกรุงเทพฯ และอุดร ยังไงเราก็ต้องให้เขากลับไปเยี่ยมญาติ อาม่า อาโก คนจีนจะสอนกันเรื่องความผูกพัน เราต้องรักษาตรงนี้ไว้ ถึงจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ทำได้ไม่มากดีกว่าไม่ทำ เวลาที่เหลือให้เป็นเรื่องส่วนตัวที่เขาอยากทำ”

มณฑาทิพย์ “เวลากลับมาบ้านที่นี้ รู้สึกเออคือบ้านเราจริงๆ ได้พักได้อยู่บ้านนานๆ ยิ่งเวลาอยู่กันพร้อมหน้า บ้านมีสีสัน พอเราอยู่กัน 2 คน เด็กไม่อยู่ รู้สึกบ้านเหงา ขาดอะไรที่ไม่สมบูรณ์ พอมาอยู่พร้อมหน้ากันแบบนี้บ้านมีสีสันมีชีวิตชีวา ชอบบ้านแบบนี้ไม่ใหญ่โต แต่เต็มไปด้วยความอบอุ่นที่เราอยู่ด้วยกันแล้วมีความสุข เรามีอาชีพอยู่ทางนู้น เราทำงานไม่ได้มีเวลาอยู่บ้านมาก แต่มาอยู่นี้ได้ทำนั้นนิดนี่หน่อยก็มีความสุข เวลามาอยู่บ้านนี้พร้อมหน้ากันก็เป็นความสุข”

 

ธนกร “มาบ้านนี้เหมือนมีพลังอะไรที่คุ้มครองเราอยู่ เหมือนมีสิ่งที่มองไม่เห็นคอยซัพพอร์ตเราอยู่ด้านหลัง คิดอะไรไม่ออกมาอยู่ที่นี้ นั่งไปสักพักหนึ่งคิดออก การแก้ปัญหายากๆ หลายครั้งก็เกิดไอเดียการแก้จากที่นี้ คุณลีเขามักจะหลับก่อน เวลาเขาหลับเราคิดอะไรออกก็ส่งเมลแจ้งให้คนทำ มาบ้านนี้คุณลีได้มีเวลาทำกับข้าว คุณลีทำกับข้าวอร่อย รู้ว่าเราชอบแบบไหน ทำได้ถูกใจ”

วันนี้ภายในบ้าน “วีรชาติยานุกูล” เต็มไปด้วยรอยยิ้ม และความอบอุ่นที่คนนอกยังสัมผัสได้ ด้วยเพราะแรงแห่งรักส่งพลังออกมาจากทั้งน้ำเสียง แววตา และการสัมผัส ที่พ่อแม่ลูก รัดเกี่ยวกันไว้ตลอดเวลาในบ้านหลังนี้...