บ้านครอบครัวสุขสันต์ มิลค์ แคนดี้มาเฟีย

โดย...คุณมัลล์ ภาพ วีรวงศ์ วงศ์ปรีดี

บ้านหลังใหญ่มีห้องหับเกินจำนวนผู้อยู่อาศัย จะว่าไปก็ให้ความรู้สึกโหวงเหวง เหงาขึ้นมาบ้างเหมือนกัน แต่ความรู้สึกนั้นขี้ปะติ๋ว เมื่อคิดได้ว่าบ้านหลังนี้มีพ่อมีแม่อยู่ด้วย เป็นบ้านที่อยู่มาตั้งแต่เกิด กลับเข้าบ้านเมื่อไหร่ก็สัมผัสได้ถึงความปลอดภัย อบอุ่น...

“มิลค์ณัฐนรี อนันต์ลักษณ์การ” หรือที่รู้จักกันในนาม “มิลค์ แคนดี้มาเฟีย” เปิดบ้านต้อนรับพร้อมพูดถึงทุกความทรงจำในบ้านหลังนี้

“บ้านหลังนี้เป็นเรือนหอพ่อกับแม่ค่ะ มิลค์เกิดมาก็อยู่บ้านหลังนี้แล้ว ตอนนี้อายุ 18 ปี บ้านนี้ก็ประมาณ 22 ปี ตั้งแต่จำได้ไม่ค่อยมีอะไรเปลี่ยนแปลง เฟอร์นิเจอร์การตกแต่งก็เป็นสไตล์หลุยส์ ตามสมัยนิยมตอนนั้นมีเปลี่ยนวอลเปเปอร์ไปเมื่อ 2 ปีที่แล้ว แต่หน้าแล้งแม่ว่าจะทาสีบ้านใหม่ บ้านเราใช้ไม้จริง เพราะที่บ้านทำธุรกิจค้าไม้ ทั้งประตู วงกบ แม่บันไดลูกบันได เรียกว่าอะไรที่เป็นไม้ใช้ไม้จริงหมด ทำให้ไม่มีปัญหาเรื่องปลวก และช่วยทำให้บ้านดูมีมติ ไม่แข็งเกินไป”

 

มุมโปรดของมิลค์ไม่ต่างจากสาวๆ คนอื่น คือ “ห้องนอน” พื้นที่ส่วนตัวที่จะเนรมิตอะไรก็ได้ตามใจ “ที่เปลี่ยนแปลงเยอะสุดในบ้านก็ห้องนอนมิลค์นี้ล่ะค่ะ รีบิวด์ใหม่หมดเลย ทั้งตู้เตียง ห้องนอนกับห้องน้ำจากหลุยส์ก็เปลี่ยนมาเป็นสไตล์โมเดิร์น ของตกแต่งในห้องก็เอาออกหมด จะมีแต่ตัวสติทช์เพราะชอบมาก ชอบมาตั้งแต่อายุ 11 ปี ไม่ได้ชอบเพราะดูการ์ตูน แต่ชอบเพราะความน่ารักของเขา ไม่ได้ชอบสีฟ้าด้วยนะ มิลค์ชอบสีชมพู มีสติทช์สีชมพูด้วยชื่อแองเจิลน่ารักดี แต่ก็น่ารักสู้สติทช์สีฟ้าไม่ได้อยู่ดี ที่มีอยู่ในห้องก็มีทั้งแฟนคลับให้เพราะรู้ว่าเราชอบ แต่ส่วนใหญ่ก็ซื้อเอง เคยบินไปซื้อที่ฮ่องกง จะซื้อที่ตัวแปลกๆ แหวกแนวหน่อย แบบหายาก แต่ทุกวันนี้เบาๆ ลงมาแล้ว อาจเพราะเราโตขึ้นด้วย หันมาซื้อเสื้อผ้าเครื่องสำอางแทน (หัวเราะ)”

แม้จะโปรดปรานห้องนอนของตัวเองมากเท่าไหร่ก็ตาม แต่ดูเหมือนว่าห้องนอนของมิลค์จะมีไว้เพื่อทำการบ้าน อ่านหนังสือซะมากกว่า เพราะยามถึงเวลานอน พ่อกับแม่ก็จะตะล่อมลูกรักให้มานอนที่ห้องนอนของพ่อแม่ทุกคืนสิน่า

“แม่ติดมิลค์ แล้วก็บอกว่า ไม่อยากให้นอนคนเดียวเปลืองแอร์ แต่มิลค์เกรงใจไงค่ะ เพราะบางคืนต้องทำการบ้านถึงตีหนึ่งตีสองกลัวจะลำบากพ่อแม่ แต่ท่านบอกไม่เป็นไร พ่อก็นอนดูทีวีดูกีฬา แม่ก็สวดมนต์ เวลานอนด้วยกันก็คุยสัพเพเหระ อาจเป็นเพราะเรามีเวลาเจอกันน้อยด้วย ตื่นเช้ามาต่างคนก็ต่างไป แต่มิลค์บอกแม่แล้วค่ะว่า ถ้าหนูขึ้นปีสามขอนอนคนเดียว

 

แม่ก็บอกถึงเวลาค่อยว่ากัน แต่มิลค์ก็เคยขอนอนคนเดียวตอนที่สอบเข้ามหา’ลัยได้นะคะ แต่ผลออกมาก็ยังนอนด้วยกันสามคนอยู่ (หัวเราะ) เพื่อนๆ รู้ว่ายังนอนกับพ่อแม่ก็มีหน้าเหวอ ประเด็นคือแม่ติดมิลค์อ่ะ ไม่ยอมปล่อย แต่อบอุ่นดีค่ะ เวลานอนมิลค์ก็นอนตรงกลางที่ประจำ เคยบอกว่ามิลค์ย้ายไปนอนริมก็ได้นะ พ่อกับแม่ก็จะบอกเหมือนกันว่าชอบนอนตรงนี้ (หัวเราะ)”

แม้สมาชิกที่บ้านมีน้อยคน แต่สมาชิกที่เป็นสัตว์เลี้ยงก็มีไม่น้อย โดยมีกระต่าย 5 ตัว นก 1 ตัว และสุนัข 1 ตัว “มีทั้งหมด 6 ห้องนอน สมัยก่อนมีญาติมาอยู่ด้วยค่ะ พอเราเกิดโตมาก็เห็นคนเยอะ ถึงเป็นลูกคนเดียวไม่เหงามีพี่ตลอดเวลา แต่เมื่อพี่ๆ เขาเรียนจบก็แยกย้ายกันไป บ้านเหลือเท่านี้ เหงามากเพราะบ้านใหญ่พอสมควร เหลือสามคนโหวงเหวง และต่างคนต่างทำงาน เวลาเจอกันตอนนี้น้อยลงค่ะ แต่คุณแม่จะขับรถไปรับส่งอยู่บ้าง เพราะช่วงนี้กิจกรรมเยอะ ทั้งกิจกรรมที่มหาวิทยาลัย (คณะนิเทศศาสตร์ อินเตอร์ เอกการจัดการและการสื่อสาร ปี 2 จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย) และซ้อมร้องซ้อมเต้นที่ค่าย (โมโนมิวสิค) แต่เราก็มีสัตว์เลี้ยงเป็นเพื่อน ผลัดเวรกันช่วยดู ถ้าวันไหนพ่อแม่ลูกไม่อยู่ก็จะมีแม่บ้านช่วยดูอีกที พอตอนกลางคืนกระต่ายเอาขึ้นไปนอนที่ห้องพ่อแม่ และก็ปล่อยเขาออกมาวิ่งเล่น เวลามิลค์ไม่อยู่ พ่อแม่ก็ได้กระต่ายเป็นเพื่อนแก้เหงาได้ พ่อเคยพูดคำหนึ่งว่า อายุมากขึ้นไม่นึกว่าจะมีสัตว์เลี้ยงมากขึ้นตามขนาดนี้”

 

นอกจากบ้านหลังใหญ่แล้ว ยังมีบริเวณพื้นที่ว่างเปล่าเพียงพอสำหรับปลูกบ้านหลังใหม่ขึ้นมาได้อีกหลังโตๆ เชียวล่ะ ซึ่งมิลค์บอกว่า ในอนาคตถ้ามีครอบครัวก็ไม่อยากย้ายไปไหน จะปลูกบ้านอีกหลังติดกับบ้านพ่อแม่

“ไม่อยากซื้อบ้านที่อื่น เราชินกับย่านนี้ด้วย รู้สึกว่าสะดวกในการเดินทางใกล้ทางด่วน สภาพแวดล้อมไม่อึดอัดมากเหมือนในเมือง และมิลค์ไม่อยากออกไปจากบ้าน บ้านหลังใหญ่หายไปอีกคนคงวังเวงมาก เสียดายที่ทุกวันนี้เจอกันที่บ้านน้อยลง แต่เมื่อไหร่ที่กินข้าวพร้อมหน้ากัน เป็นโมเมนต์ที่มีความสุขมากค่ะ”

แม้เวลาเจอกันที่บ้านจะน้อยนิด แต่เวลาน้อยนิดนั้นก็เป็นเวลาอันมีค่า ซึ่งสมาชิกในบ้านไม่ปล่อยเวลาผ่านไปอย่างเปล่าประโยชน์ และอย่างน้อยๆ พ่อแม่ลูกบ้านอนันต์ลักษณ์การก็ได้นอนด้วยกันพร้อมหน้า ฝันดีทุกค่ำคืน...