ทำอย่างไรพระพุทธศาสนาจึงจะไม่เสื่อมไปจากประเทศไทย (ตอน ๒)

สืบเนื่องจากวิสัชนา ๒ เรื่องในธรรมส่องโลก

ปุจฉา : กราบเรียนท่านพระอาจารย์อารยะวังโส

สืบเนื่องจากวิสัชนา ๒ เรื่องในธรรมส่องโลก “ทำไมพระพุทธศาสนาจึงสูญสลายไปจากชมพูทวีป” และ “ทำไมศาสนาพุทธจึงถูกพราหมณ์ทำลายสูญสิ้นไปจากชมพูทวีป” ขอถวายปุจฉาว่า “ทำอย่างไรพระพุทธศาสนาจึงจะไม่เสื่อมไปจากประเทศไทย!?”

จริงอยู่ว่าการรับฟังวิสัชนาใน ๒ เรื่องข้างต้นนั้น หากน้อมเข้ามาพิเคราะห์พิจารณาโดยดี ก็พอจะได้คำตอบต่อคำถามนี้ แต่โยมอยากกราบขอท่านช่วยเมตตาอนุเคราะห์ประมวลคำตอบ เพื่อเป็นข้อสังวรระวัง หาทางป้องกันไม่ให้เกิด และช่วยกันทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาในทางที่ชอบที่ควร...สืบไป

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

โยมเกศนี จิรวัฒน์วงศ์

วิสัชนา : แต่ก็มีแนวทางในการพิจารณาเชิงเปรียบเทียบ โดยเฉพาะจากพื้นฐานข้อมูลจริงที่ปรากฏและเป็นอยู่ในปัจจุบัน ซึ่งสามารถอนุมานได้ว่า “หากสถานการณ์ของวิกฤตศรัทธาในพระพุทธศาสนาของชาวไทยเป็นอย่างนี้ ก็ย่อมเป็นไปได้ที่พระพุทธศาสนาจะย่อมสูญสิ้นไปบนแผ่นดินแห่งนี้ ซึ่งถ้าเหตุปัจจัยยังดำรงการขับเคลื่อนเป็นไปอย่างนี้ ตามสภาพการณ์ความศรัทธาของชาวพุทธในประเทศไทย ดังที่เห็นเป็นอยู่จริง...”

ขณะเดียวกันก็อาจจะมีพระสงฆ์บางคณะ บางรูป หรือกลุ่มบุคคลบางกลุ่ม บางพวก ที่นับถือพระพุทธศาสนา ก็อาจจะกล่าวฟันธงโต้แย้งว่า “คงเป็นไปไม่ได้ที่พระพุทธศาสนาจะสูญสลายไปจากแผ่นดินไทย เพราะยังมีสาธุชนคนไทยที่มั่นคงอยู่ในความศรัทธา และมีความประพฤติอันถูกชอบตามพระธรรมวินัย”

อย่างไรก็ตาม จะด้วยความเห็นที่กล้าชี้ชัดว่า “เป็นไปได้ หรือเป็นไปไม่ได้ ต่อการสูญสลายไปหรือการดำรงอยู่ของพระพุทธศาสนาในแผ่นดินไทยในกาลเบื้องหน้า” สิ่งหนึ่งที่สาธุชนควรพินิจพิจารณาก่อนจะสรุป คือ สภาพธรรมที่เกิดขึ้นและดำรงอยู่ เพื่อส่งผลสืบไปเบื้องหน้าของพระพุทธศาสนา นั่นหมายถึง การพิจารณาให้รู้ชัดเข้าไปถึงเหตุปัจจัย ที่ดำเนินอยู่ในวิถีแห่งการดำรงพระพุทธศาสนา ที่เป็นอยู่จริงต่อสภาพการณ์ในปัจจุบัน... และรู้จักเทียบเคียงกับเรื่องราวที่ผ่านมาในอดีตของพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะกรณีสูญสลายไปในแผ่นดินเกิดของพระพุทธศาสนา อันได้แก่ ชมพูทวีป ซึ่งแสดงให้เห็นความจริง อันเป็นไปตามกฎอิทัปปัจจัย ตามหลักตถตา ... อวิตถตา ... อนัญญถตา เมื่อพุทธศตวรรษที่ ๑๗ เศษๆ

ถ้าสาธุชนได้ศึกษาเส้นทางรอยธรรมของกงล้ออายุพุทธศาสนาที่หมุนสืบเนื่องมาจนถึงวันนี้ โดยเริ่มนับตั้งแต่พระพุทธเจ้าทรงเสด็จออกประกาศพระศาสนาของพระองค์ ก็คงจะพอเห็นแนวทางคำตอบว่าเป็นไปได้หรือเป็นไปไม่ได้ จากกรณีคำถามที่สืบเนื่องมาจนถึงวันนี้ ว่า “แล้วพระพุทธศาสนาจะดำรงอยู่ในประเทศของเราสืบต่อไปได้หรือไม่!?”

สำหรับอาตมานั้น คงจะไม่ตอบว่า เป็นไปได้ หรือเป็นไปไม่ได้ ต่อการสูญสลายไปของพระพุทธศาสนาในบ้านเมืองของเรา แต่จะนำเสนอข้อคิดเพื่อประกอบการพิจารณา โดยก่อนอื่นขออัญเชิญอนาคตภัยในพระพุทธศาสนา ที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงไว้ดีแล้วมาให้สาธุชนได้รับทราบและพึงพิจารณาไปตามลำดับ โดยการรู้จักการเทียบเคียงกับสถานการณ์จริงในปัจจุบัน ก็คงจะพอได้ฟังคำตอบที่ดีๆ และชัดเจนว่า “หากสถานการณ์ของพระพุทธศาสนาเป็นไปอย่างนี้ เป็นไปได้หรือไม่ที่พระพุทธศาสนาจะสูญสิ้นไปจากแผ่นดินไทยในเบื้องหน้า”

จากพระสูตรที่ ๓ ในเรื่อง อนาคตภัย มีสารธรรมโดยสรุปว่า “ภัยในอนาคต ๕ ประการ จะเกิดขึ้นในอนาคตต่อไป... ภัยเหล่านั้นพึงควรจับตามองเพื่อรู้ทัน เมื่อรู้ทันแล้ว ให้พยายามกำจัดให้สิ้นไป ภัยเหล่านั้นได้แก่