โค่นเขาปลูกยาง-ปาล์มต้นเหตุดินถล่ม

เหตุน้ำป่า-ดินถล่มในพื้นที่จังหวัดภาคใต้ที่เกิดขึ้นทุกฝ่ายเห็นตรงกันว่ามาจากการบุกรุกทำลายป่า เพื่อนำพื้นที่มาปลูกพืชเศรษฐกิจ ทั้งปาล์มน้ำมัน และยางพารา....

โดย...ปริญญา ชูเลขา

ใช่เพียงแต่น้ำท่วมขังระดับสูงที่ทำให้ชาวบ้านในพื้นที่ภาคใต้นับ 10 จังหวัดต้องประสบทุกข์ยาก แต่กระแสน้ำที่เชี่ยวกรากยังส่งผลให้เกิดดินถล่มในหลายพื้นที่ มีผู้เสียชีวิต และทรัพย์สิน บ้านเรือน ไร่นา เสียหายอย่างมหาศาล สาเหตุที่เกิดขึ้นทุกฝ่ายเห็นตรงกันว่ามาจากการบุกรุกทำลายป่า เพื่อนำพื้นที่มาปลูกพืชเศรษฐกิจ ทั้งปาล์มน้ำมัน และยางพารา

นายเลิดสิน รักษาสกุลวงศ์ ผู้อำนวยการสำนักธรณีวิทยาสิ่งแวดล้อมและธรณีพิบัติภัย กรมทรัพยากรธรณี เปิดเผยว่า จะจัดเจ้าหน้าที่เข้าไปสำรวจพื้นที่และหมู่บ้านเสี่ยงภัยในภาคใต้เพื่อเผยแพร่ต่อสาธารณชนเพื่อการเฝ้าระวัง เนื่องจากการสำรวจล่าสุดเมื่อปี 2550 มีข้อมูลคลาดเคลื่อนหลายพื้นที่ โดยพบว่าภาคใต้มีการบุกรุกป่าค่อนข้างมาก หลังจากตัดต้นไม้ รากต้นไม้จะยังสามารถพยุงน้ำได้อยู่ กระทั่ง 10 ปีให้หลังจึงจะย่อยสลายไป และไม่สามารถดูดซับน้ำได้อีก

ภัยธรรมชาติที่เกิดขึ้น เสมือนบทลงโทษจากธรรมชาติ เพื่อให้ทุกฝ่ายได้ประจักษ์ เสียงจากชาวบ้านที่เผชิญกับหายนะก็ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างตรงไปตรงมา

“ให้ตายเถอะ ดินถล่มครั้งนี้ก็เพราะเราโค่นป่าปลูกปาล์ม ธรรมชาติก็เลยลงโทษเราบ้าง” ลุงสมบูรณ์ ชาวบ้าน ต.เทพราช อ.สิชล จ.นครศรีธรรมราช ซึ่งกระแสน้ำจากเขาสูงพัดพาดินโคล่นและต้นยางที่ปลูกเอาไว้ไหลเข้าถล่มหมู่บ้าน มีผู้เสียชีวิต 4 คน กัดฟันพูดขณะมองไปยังซากบ้านเรือนที่อยู่ใต้โคลนหนา

“ซากซุงพวกนี้ไม้ยางทั้งนั้น” ลุงสมบูรณ์กล่าวเสียงดังอย่างมั่นใจ พลางชี้นิ้วไปทางเทือกเขา

“เห็นไหมทางดินสไลด์ตรงนั้นเป็นสวนยางทั้งนั้น คนหมู่บ้านที่ 10 11 12 และ 15 อยู่กันร้อยกว่าครัวเรือนตามเชิงเขา แต่ด้านบนปลูกยางตลอดแนวเทือกเขาไปทางโน้น”

นอกจากคนตายถึง 4 คนแล้ว ประจักษ์หายนะเห็นได้ชัดจากซากฝายเก็บน้ำคอนกรีตขนาดใหญ่ที่ชาวบ้านใช้เป็นแหล่งประปาภูเขาหล่อเลี้ยงคนในหมู่บ้าน ตอนนี้พังยับไม่เหลือสภาพเดิม ใกล้ๆ กันมีบ้านหลังใหญ่ใหม่เอี่ยมเพิ่งสร้างเสร็จเมื่อปลายปีก่อนราคาเกือบล้านบาท ที่เจ้าของบ้านได้เงินจากกรีดยางหน้าแรกมาเป็นทุนก่อสร้าง

“พื้นที่ตรงนั้นที่พวกเราไปปลูกยางไม่มีชาวบ้านคนใดมีเอกสารสิทธิเลยสักคน” ลุงสมบูรณ์เปล่งเสียงแผ่วเบาเหมือนอะไรติดคอพูดไม่ออก

“ดูสิไม่เห็นมีไม้ภูเขาหรือไม้ใหญ่ที่หยั่งรากลึกถูกชะล้างลงมาเลย” ผู้เฒ่าเจ้าถิ่นกล่าวอย่างหมดอาลัย

สายตาของลุงที่มองไปยังเบื้องหน้า ร่องรอยหน้าดินที่พังทลาย เป็นริ้วเป็นสายพาดตามแนวเขา เป็นเสมือนคำเตือนว่า หายนภัยอาจเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ และผู้ที่ต้องเผชิญความเสี่ยงนี้ก็หาใช่ใครอื่น แต่คือตัวลุงสมบูรณ์เอง และคนในพื้นที่ ต.เทพราช ทั้งหมด

บางทีหายนภัยครั้งนี้อาจเป็นบททดสอบผู้คนทั้งหลายให้ต้องเผชิญทางเลือก ระหว่างความมั่งคั่งโดยการบุกรุกทำลายป่าปลูกพืชเศรษฐกิจ ที่สร้างรายได้สูง กับการดูแลป่าไม้คลุมดินไว้ปกป้องเทือกเขา สมดุลธรรมชาติที่ถูกทำลาย คงยากที่จะให้ใครมีโอกาสได้ทุกอย่างที่ต้องการ