เอ็งฮอกต๋อง : บ้านต้นตระกูลตันติเวชกุล

โดย...ส.สต

วันที่คุณสัก กอแสงเรือง ประธานมูลนิธิโจวซือกง และผู้จัดการปกครองศาลเจ้าโจวซือกง พาชมศาลเจ้านั้น ได้พาไปชมบ้านโบราณ อายุ 200 ปี ที่อยู่ด้านหน้าศาลเจ้า คุณสักเล่าว่าบ้านนี้เป็นบ้านต้นตระกูล ตันติเวชกุล คณะกรรมการศาลเจ้าตกลงซื้อมาเพื่อจัดทำเป็นพิพิธภัณฑ์บ้านจีน โดยมีเงื่อนไขว่าต้องเปิดให้ญาติมาไหว้บรรพบุรุษได้ปีละ 2 ครั้ง

เพื่อให้เห็นบ้านโบราณที่มีประวัติศาสตร์หลังนี้ คุณสักก็พาชมจนทั่ว ทั้งชั้นบนและชั้นล่าง ส่วนสภาพบ้านเป็นอย่างไร ดูภาพที่ผู้เขียนถ่ายมาก็แล้วกัน

ส่วนประวัติของบ้าน คุณสักเล่าและตีพิมพ์ไว้แล้วดังนี้

พิพิธภัณฑ์บ้านจีน

“ตลาดน้อย” หรือ ตะลัคเกี๊ยะ คำที่เราคุ้นเคยว่า เป็นย่านชาวจีนธรรมดาๆ ชุมชนหนึ่ง แต่ความเป็นจริงแล้วชุมชนตลาดน้อยนี้ มีความภาคภูมิใจมากมายบนชุมชนแห่งนี้ โดยเฉพาะเป็นต้นกำเนิด และเกี่ยวโยงสัมพันธ์กับตระกูลสำคัญหลายตระกูล ได้แก่ ตันติเวชกุล, ทวีสิน, กรรณสูต, บุนนาค, พูลสวัสดิ์, ตัณฑเศรษฐี, เคียงศิริ, แก้วเจริญ, พิศลยบุตร, สีมานนท์ปริญญา, วิชยาภัย, บุนนาค, บุญญานันต์, บุนยสถิตย์, วรรณวิโรจน์, สมิทธิโชติ, สายชุ่มอินทร์ ฯลฯ ด้วยคำนึงที่ว่า “ขอเป็นข้ารองบาททุกชาติไป มอบชีวิต ด้วยกายและใจ อยู่อย่างจงรัก ตายอย่างภักดีบนผืนแผ่นดินไทย”

ชาวจีนตลาดน้อยทุกคนรู้จักและคงจำกันได้ว่ามี “บ้านเอ็งฮอกต๋อง” หรือภาษาจีนโบราณมีความหมายว่า “อยู่เย็นเป็นสุข” หรือบ้านสุขนิรันดร์ ของตระกูลตันติเวชกุล ซึ่งตั้งอยู่ใกล้กับศาลเจ้าโจวซือกง ตลาดน้อยอันเป็นนิวาสสถานของตระกูลตันติเวชกุล บรรพบุรุษของ ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล

คุณสัก กอแสงเรือง ประธานมูลนิธิศาลเจ้าโจวซือกง ตลาดน้อย ร่วมกับคณะกรรมการศาลเจ้าโจวซือกง พี่น้องชาวชุมชนตลาดน้อยและสมาคมฮกเกี้ยนแห่งประเทศไทย ขอเชิญชวนทุกท่านร่วมกันอนุรักษ์ บูรณะ ฟื้นฟูมรดกทางวัฒนธรรมอันทรงคุณค่าประจำท้องถิ่น ด้วยการก่อตั้ง “พิพิธภัณฑ์บ้านจีน เอ็งฮอกต๋อง” เพื่อบอกเล่าประวัติศาสตร์อันสะท้อนถึงจิตวิญญาณความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันของชุมชนชาวจีน ความเลื่อมใสศรัทธาในสิ่งศักดิ์สิทธิ์ และการสืบสานขนบธรรมเนียมประเพณีให้คงอยู่ นอกจากนี้เพื่อถ่ายทอดวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของคนสมัยนั้นที่ได้รับการอบรมให้รักเกียรติยศ ดำรงชีวิตด้วยความเที่ยงธรรม มีความเมตตากรุณา เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ไม่เอารัดเอาเปรียบ ให้ความเคารพนับถือญาติพี่น้อง โดยเฉพาะ “ต้องไม่ลืมบรรพบุรุษของตนเอง” รวมทั้งส่งเสริมให้เป็นแหล่งเรียนรู้ของนักเรียนนักศึกษาและเป็นแหล่งท่องเที่ยวให้ทุกๆ ท่าน และชาวต่างชาติเข้าเยี่ยมชม เกิดเป็นความประทับใจ อิ่มบุญ สุขใจ และเก็บความทรงจำร่วมกันตราบนานเท่านาน