"กลัวแต่ก็ต้องนั่ง" เสียงครวญจากคนนั่งรถตู้โดยสารข้ามจังหวัด

เรื่อง..อินทรชัย พาณิชกุล

ข่าวอุบัติเหตุรถตู้โดยสารพุ่งชนรถกระบะจนเกิดไฟไหม้มีผู้เสียชีวิต 25 ศพ นอกจากจะสร้างความสลดหดหู่ใจ ยังเป็นการตอกย้ำให้คนทั้งประเทศได้รับรู้ความจริงที่ว่า รถตู้โดยสารเป็นพาหนะสาธารณะที่เกิดอุบัติเหตุมากที่สุด โดยข้อมูลของศูนย์วิชาการเพื่อความปลอดภัยทางถนน ระบุว่า เดือนม.ค.-พ.ย. 2559 มีรถตู้โดยสารเกิดอุบัติเหตุทั้งสิ้น 215 ครั้ง หรือ 19.5 ครั้งต่อเดือน บาดเจ็บ 1,102 คน หรือ 100 คนต่อเดือน มีผู้เสียชีวิต 103 คน หรือ 9.4 คนต่อเดือน  

รู้แบบนี้แล้ว คนนั่งรถตู้โดยสารเป็นประจำจะรู้สึกอย่างไร?

"ที่เจอบ่อยสุดคือ ขับรถเร็วมาก แถมยังชอบฝ่าไฟแดงทั้งที่สัญญาณยังเป็นไฟส้มอยู่ คนขับเหยียบคันเร่งไม่สนใจเลย"

คำบอกเล่าของ สาวิตรี ตำนานจันทร์ พนักงานบริษัทเอกชน ผู้โดยสารที่นั่งรถตู้สายกรุงเทพฯ-ราชบุรี มานานนับสิบปี เธอกลัวทุกครั้งที่นั่งรถตู้ แต่ต้องนั่งเพราะสะดวกรวดเร็วกว่ารถทัวร์

"รถตู้คนเต็มก็ออกเลย แต่รถทัวร์บางทีต้องนั่งรอเป็นครึ่งค่อนชั่วโมงกว่าจะได้ไป ยกตัวอย่างนั่งรถตู้ไปราชบุรี ชั่วโมงสี่สิบนาทีก็ถึง ถ้านั่งรถทัวร์อาจใช้เวลาถึงสองชั่วโมงครึ่ง เขาก็เลือกขึ้นรถตู้ก่อนเพราะอยากไปให้ถึงที่หมายไวๆ"

สาวิตรี มองว่า ไม่ว่าจะรถโดยสารชนิดใดล้วนมีโอกาสเกิดอุบัติเหตุได้ทุกเมื่อ ปัจจัยสำคัญขึ้นอยู่กับโชเฟอร์ ถ้าไม่ซิ่ง ไม่แซง ไม่หลับใน โอกาสเกิดเหตุก็น่าจะน้อยลง

"คงไม่ถึงกับต้องยกเลิกรถตู้โดยสารต่างจังหวัด เพราะคนต่างจังหวัดยังมีทางเลือกน้อย บางอำเภอคนขึ้นรถตู้มากกว่ารถทัวร์ เพราะมีคิวรถเยอะ จอดรับส่งตามทางสะดวกสบาย วิ่งรวดเดียวไม่ต้องต่อรถหลายต่อ ที่สำคัญถึงเร็วกว่า ฉะนั้นอยากให้แก้ที่ตัวโชเฟอร์มากกว่า ประวัติดี ไว้ใจได้ มีความพร้อมที่จะขับ ไม่ขับเร็ว ไม่เมา หรืออ่อนเพลีย"

สมฤดี พลวงทอง ชาวระยอง นั่งรถตู้โดยสารกลับภูมิลำเนาเดือนละ 2 ครั้ง เธอบอกว่าอ่านข่าวแล้วรู้สึกผวาถึงขั้นคิดจะเลิกนั่งรถตู้ถาวร

"เชื่อไหม นั่งรถตู้มาหลายปีพี่ไม่เคยหลับเลย คอยดูถนนดูทางอยู่ตลอด เผื่อเกิดฉุกเฉินจะได้เอาตัวรอดได้ ทุกครั้งเวลาอ่านข่าวรถตู้พลิกคว่ำ มีคนตาย จะคิดถึงตัวเอง นั่งอยู่ทุกเดือนๆไม่รู้ว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเองเมื่อไหร่ ก็ได้แต่ภาวนาว่าโชคร้ายคงไม่เกิดกับเรา"

บัญชา เกรงขาม นั่งรถตู้สายกรุงเทพฯ-อ่างทองมานานหลายปีแล้ว เฉลี่ยเดือนละครั้ง เขาบอกว่า เดี๋ยวนี้คนส่วนใหญ่มักมองเรื่องความสะดวกรวดเร็วมากกว่าราคาค่าโดยสาร

"สมัยก่อนสายเอเชียมีแค่รถทัวร์วิ่ง พอมีรถตู้ที่สะดวกกว่า คล่องกว่า มีคิวให้เลือกขึ้นเยอะ ทำให้ได้รับความนิยมมาก เพราะคนอยากถึงที่หมายเร็วๆ ค่าโดยสารถูกหรือแพงเป็นเรื่องรองลงมา"

บัญชาบอกว่า ทางออกที่น่าจะลดอุบัติเหตุลงได้คือ การจำกัดรถตู้โดยสารให้วิ่งแค่ในกรุงเทพฯและปริมณฑล หรือกรณีอนุญาตให้วิ่งข้ามจังหวัด ระยะทางควรไม่เกิน 200 กิโลเมตร

"ยิ่งวิ่งไกลยิ่งเสี่ยง เดี๋ยวนี้หลายเส้นทางมีรถตู้วิ่งกันหลายเจ้า คนขับต้องทำความเร็วเพื่อให้ได้รอบเยอะๆ พอวิ่งหลายเที่ยวก็เหนื่อย อ่อนล้า เกิดหลับในเสียหลักพลิกคว่ำขึ้นมาก็ถึงตาย เนื่องจากตัวรถตู้มีจุดศูนย์ถ่วงไม่ดี ประตูเข้าออกทางเดียว คนหนีออกไม่ได้เวลาเกิดเหตุคับขัน แตกต่างจากรถทัวร์ที่ปลอดภัยกว่า มีระบบป้องกันภัย เช่น ที่ดับเพลิง ประตูฉุกเฉิน"

สุชารัตน์ สถาพรอานนท์ ชาวจันทบุรี บอกว่า โชคดีที่เป็นคนเมารถ อีกทั้งครอบครัวก็คอยเตือนเสมอว่าอย่านั่งรถตู้เพราะอันตราย ให้นั่งรถทัวร์ถึงช้าหน่อยแต่ปลอดภัยกว่า ทำให้เธอนั่งรถตู้โดยสารเพียง 3-4 ครั้งเท่านั้นก็โบกมือลา

"เส้นกรุงเทพฯไปจันทบุรี ถนนขรุขระไม่ค่อยดี ซ่อมแล้วซ่อมอีก กลางคืนไฟทางก็น้อย ระยะหลังไม่ค่อยมีจุดตรวจด้วย พอวิ่งทางตรงยาวๆก็อันตรายมาก ประสบการณ์นั่งรถตู้ที่เคยเจอคือ โชเฟอร์ขับเร็วมาก เหมือนกับว่าชำนาญทางก็เลยประมาท แซงตลอด บางคันคุยโทรศัพท์ไปด้วยขับไปด้วย บางคันเอาวัยรุ่นอายุน้อยๆมาขับ หนหนึ่งเคยเจอผัวขับ เมียเก็บเงินทะเลาะกันตลอดทาง เลยทำให้เกิดคำถามว่า การคัดเลือกคนมาขับรถมีมาตรฐานอย่างไร คัดกรอง อบรมสอบใบขับขี่หรือไม่ มีจำกัดอายุไหม เพราะหน้าที่โชเฟอร์ขับรถโดยสารนั้นวุฒิภาวะสำคัญมากๆ"

ในฐานะคนเมืองจันทน์ เธอรับรู้ข่าวอุบัติเหตุรถตู้โดยสารกรุงเทพฯ-จันทบุรีชนกับรถกระบะเป็นเหตุให้มีผู้เสียชีวิต 25 ศพ ด้วยความสะเทือนใจ

"ในตัวเมืองจันทน์ไม่ได้ใหญ่โตอะไรนัก คนเสียชีวิตในรถตู้ก็ปรากฎว่าเป็นคนรู้จักของน้องสาว กำลังจะนั่งรถกลับกรุงเทพฯ ส่วนคนเสียชีวิตในรถกระบะทราบว่าส่วนใหญ่กำลังจะมาทำมาหากินในเมืองจันทน์ มาด้วยหัวใจที่พองโต มาทำงานสร้างอนาคต กลับต้องเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ"

สุชารัตน์ ทิ้งท้ายว่า อยากให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องใช้โอกาสนี้ตรวจเช็ครถตู้โดยสารทุกคัน ทุกเส้นทาง ไม่ว่าจะเป็นความปลอดภัยของตัวรถ คัดกรองผู้ที่จะมาขับรถอย่างมีมาตรฐานเข้มงวด จำกัดจำนวนวิ่ง จำกัดระยะทาง ตลอดจนเพิ่มบทลงโทษผู้ทำผิดกฎระเบียบอย่างเด็ดขาด

ทั้งหมดนี้คือความอัดอั้นตันใจของประชาชนผู้ใช้บริการรถตู้โดยสาร ในวันที่ทางเลือกในการเดินทางมีไม่มากนัก