ซึ้งน้ำใจ

....สันทัด กรณี

ฟังข่าวนี้แล้วรู้สึกพิลึกกึกกือยังไงชอบกล ไม่รู้ว่าควรจะยินดีหรือยินร้าย กับความหวังดีที่เขมรมอบให้

เพราะช่วง 23 ปีที่ผ่านมา ใครๆ ก็รู้ซึ้งดีว่า สัมพันธ์ไทยเขมร รักกันดูดดื่มปานจะกลืนกินเลือดกินเนื้อกันขนาดไหน

จนถึงวันนี้ปัญหาพื้นที่ทับซ้อนรอบเขาพระวิหารก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะลงเอยได้ง่ายๆ ไหนจะเรื่องการให้ที่พำนักแก่อาชญากรหมายเลขหนึ่งของรัฐไทย การแหย่เท้าออกมาผสมโรงกระทืบซ้ำประเทศไทยในช่วงที่กำลังบอบช้ำจากสงครามกลางเมือง และอีกหลายต่อหลายเรื่องที่ทำให้คนไทยเคือง

ไทยเขมร รบพุ่งกันมาหลายปี ฟาดฝีปากกันมาก็หลายหน แล้วจู่ๆ จะหันมาจูบปากคืนดีกัน ด้วยการแสดงน้ำใจช่วยจับผู้ร้ายส่งข้ามแดน ...มันไม่ง่ายไปหน่อยรึ

ยิ่งรู้ๆ กันอยู่ว่า ชั้นเชิงกลเกมของผู้นำฮุนเซน พลิกพลิ้วแพรวพราวแค่ไหน ไม่ใช่หมูที่ใครจะเคี้ยวเล่นได้ง่ายๆ

เจอลีลาเขมรสับขาหลอกแบบนี้ ทำเอาการข่าวสับสน วิเคราะห์เกมการเล่นไม่ถูก

ยากจะแยกแยะได้ว่า อะไรจริง อะไรลวง หรือมีอะไรซ่อนเร้น

ขณะที่การทูตเขมรพยายามชี้แจงว่า การส่งตัว 2 ผู้ต้องหาให้ไทย เพื่อแสดงเจตนารมณ์ในการต่อต้านการก่อการร้าย

และหากไทยต้องการปรับปรุงความสัมพันธ์กับกัมพูชา ก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของไทย ทางกัมพูชาพร้อมจะทำตาม

สำหรับบางคนที่มองโลกในแง่ดี อาจเห็นว่าผู้นำเขมรช่างมีน้ำใจงดงาม ยอมให้ความร่วมมือกับไทยอย่างขันแข็ง เชื่อว่าการดำเนินการของเขมรเป็นการส่งสัญญาณที่ดีในการฟื้นความสัมพันธ์และสร้างความสมานฉันท์ระหว่างประเทศเพื่อนบ้าน

พูดแบบนี้ไม่ต่างกับทุกครั้งที่เกิดเหตุรุนแรง จตุพรก็มักออกมาโบ้ยว่า เป็นฝีมือของเสื้อแดงเทียม

หากพูดกันตามมารยาททางการทูต ถึงแม้จะไม่มีใครปักใจเชื่อในความบริสุทธิ์ใจของกัมพูชา แต่ก็ต้องยอมกัดฟันพูดขอบคุณในน้ำใจของกัมพูชาที่ให้ความร่วมมือ โดยหวังว่าจะเป็นก้าวแรกที่นำไปสู่ความร่วมมือในเรื่องอื่นๆ ต่อไป

แต่ลึกลงไปกว่านั้นก็ยังไม่อาจไว้เนื้อเชื่อใจกันได้อยู่วันยังค่ำ

เอาเถอะ...ในเมื่อกัมพูชาหยิบยื่นน้ำใจให้ขนาดนี้แล้ว ก็คงไม่อาจปฏิเสธได้

ถ้าจะให้ดี ขอให้ช่วยตามหาคนหายในกัมพูชาอีกสัก 23 คน ส่งคืนให้ทางการไทยโดยด่วน จะช่วยยืนยันได้ถึงความบริสุทธิ์ใจของเขมร

ช่วยหน่อยเหอะ ถ้าบริสุทธิ์ใจจริง