ความเข้าใจผิดๆ

เห็นข่าวประชาชนเข้าใจผิดกันไปใหญ่เกี่ยวกับการที่รัฐบาลสนับสนุนจัดตั้ง “นาโนไฟแนนซ์” ให้เป็นสถาบันการเงินสำหรับผู้ที่เข้าไม่ถึงแหล่งเงินทุน หรือกลุ่มที่ยังคงพึ่งพิงเงินกู้นอกระบบ เช่น กลุ่มผู้ประกอบอาชีพอิสระ พ่อค้าแม่ค้า มอเตอร์ไซค์รับจ้าง และแท็กซี่ ฯลฯ ให้มีแหล่งเงินกู้เพื่อนำไปประกอบอาชีพ

ด้วยความเข้าใจผิดว่า “นาโนไฟแนนซ์” เป็นเงินทุนของรัฐที่ให้มาเพื่อปล่อยกู้สำหรับคนจน เพื่อให้แก้ไขปัญหาการกู้เงินนอกระบบ ถึงกับมีผู้ไปกู้เงินไปต่อว่าต่อขาน “นาโนไฟแนนซ์” ว่า “ไม่” ปล่อยเงินกู้ให้

ทั้งที่ความจริงนาโนไฟแนนซ์เป็นบริษัทเอกชนที่จัดตั้งขึ้นมาเพื่อทำธุรกิจปล่อยเงินกู้ให้กับประชาชน ภายใต้เงื่อนไขที่กระทรวงการคลังกำหนด คือ คิดดอกเบี้ยได้ไม่เกิน 36% ให้เงินกู้ไม่เกิน 1 แสนบาท เพื่อนำเงินกู้ไปประกอบอาชีพ

จากเหตุการณ์นี้ทำให้นึกย้อนไปถึงข่าวที่มีอยู่ช่วงหนึ่งที่นักศึกษาที่กู้เงินจากกองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.) มีกระแสการเบี้ยวหนี้สูงมาก มีการค้างชำระหนี้กองทุน กยศ.กว่า 80% ด้วยเหตุผลมีกระแสข่าวมีการแอบอ้างว่ามีพรรคการเมืองหนึ่งนำไปใช้เป็นนโยบายหาเสียงทางการเมืองว่า ถ้าได้เป็น “รัฐบาล” เตรียมจะยกหนี้ให้เด็ก กยศ.ซึ่งกว่าจะทำความเข้าใจกันก็ใช้เวลาหลายปี

เท่านั้นยังไม่พอ เมื่อเกษตรกร ชาวนา ชาวไร่ ชาวสวนยาง ฯลฯ เมื่อประสบปัญหา รัฐบาลทุกรัฐบาลมักจะมีนโยบายไปช่วยเหลือ ไม่ว่าจ่ายเงินชดเชยการทำนา พยุงราคาสินค้าเกษตร การจัดหาสินเชื่อดอกเบี้ยต่ำพิเศษให้ รวมไปถึงการพักหนี้ให้กลุ่มเกษตรบางกลุ่ม

ไม่แปลกที่ทำให้ลูกหนี้มนุษย์เงินเดือน ที่ติดหนี้บัตรเครดิต/สินเชื่อบุคคล ก็พยายามที่จะออกมาเรียกร้องรัฐบาลให้เข้ามาช่วยเหลือ ให้หาเงินทุนดอกเบี้ยถูกมารีไฟแนนซ์หนี้บ้าง หรือให้มีการพักชำระหนี้ให้เหมือนกับกลุ่มเกษตรกรอื่นๆ เช่นกัน

รวมไปถึงสหกรณ์เครดิตยูเนี่ยน และสหกรณ์ออมทรัพย์ที่ถูกผู้บริหารฉ้อโกงสร้างความเสียหาย ก็พยายามไปยื่นหนังสือถึง “ลุงตู่” ที่จะเรียกร้องให้รัฐบาลเข้ามาอุ้มเช่นกัน

ถ้าหากรัฐบาลยังปล่อยให้มีการเข้าใจผิดๆ เกี่ยวกับนโยบาย และหากมีพฤติกรรม “เลียนแบบ” ที่ทุกกลุ่มที่เป็น “หนี้” เรียกร้องให้รัฐบาลเข้ามาช่วยเหลือ และเกิดโรคติดต่อ “เบี้ยวหนี้” ทั้งประเทศ นี่ถือว่าเป็นการส่งสัญญาณอันตรายกับประเทศแล้ว