ตีนโต-พระแก้ว

โดย...ภัทระ คำพิทักษ์

พระราชสังวรญาณ(พุธ ฐานิโย) อดีตเจ้าอาวาสวัดป่าสาลวัน ผู้ล่วงลับไปแล้วเป็นพระสุปฏิปันโนรูปหนึ่งแน่ๆ เทศนาและวัตรปฏิบัติของท่าน ประกาศภูมิจิตภูมิธรรมของท่านอยู่อย่างชัดแจ้ง

ในขณะที่ท่านเป็นนักปฏิบัติ ตัวท่านเองกลับสนใจเรื่องพระเครื่อง ลูกศิษย์ลูกหาก็สร้างวัตถุมงคลให้ท่านอธิษฐานจิตจำนวนมาก และทัศนะของท่านในเรื่องวัตถุมงคลนั้นก็เป็นธรรมะอย่างยิ่ง

ถ้าไม่รู้รายละเอียดอาจจะคิดว่า นี่เป็นเรื่องแปลกอย่างยิ่ง ย้อนแย้งกันอย่างยิ่ง สวนทางกันอย่างยิ่ง แต่หาเป็นเช่นนั้นไม่

หลวงพ่อพุธมีส่วนสำคัญในการสร้างเหรียญรูปเหมือนด้านหนึ่งเป็นรูปพระอาจารย์เสาร์ กนฺตสีโล อีกด้านเป็นรูปพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺโต ที่เรียกว่า หน้ามั่นหลังเสาร์

เหรียญรุ่น 1 ของท่านเองสร้างที่วัดป่าแสนสำราญ อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี เมื่อ พ.ศ. 2510

ตรวจสอบเอกสารเก่าๆ พบบันทึกว่า เหรียญรุ่นนี้สร้างขึ้นมาจำนวน 3,000 เหรียญ ด้านหน้าเป็นรูปเหมือนท่านครึ่งองค์ มีอักษรซึ่งเป็นสมณศักดิ์ในขณะนั้นของท่านความว่า พระครูพุทธิสารสุนทร ด้านหลังเป็นรูปรอยพระพุทธบาท พร้อมมียันต์ ซึ่งเป็นอักษรความว่านโม วิมุตตานัง นโม วิมุตติยา หรือเป็นคำย่อของคาถายูงทอง คาถาซึ่งมักปรากฏอยู่ในหลังวัตถุมงคลสายพระป่า อย่างเหรียญพระอาจารย์ฝั้น อาจาโร ก็มีการผูกคาถานี้ปรากฏไว้หลังเหรียญหลายรุ่น

เป็นคาถาที่พระอาจารย์มั่น ภูริทฺตโต ใช้มาก่อนในอดีต

พวกนักเลงพระก็ช่างคิด แทนที่จะเรียกว่าเหรียญรุ่นนี้ว่า หลวงพ่อพุธรุ่นแรกกลับเรียกสั้นๆ ว่า เหรียญตีนโต 

ร่ำลือกันว่า ห้อยเหรียญรุ่นนี้แล้วแคล้วคลาดอุบัติเหตุดีนัก

คำร่ำลือสรรพคุณนั้นใครๆ ก็ร่ำลือได้ แต่เรื่องจริงที่เกิดขึ้นตั้งแต่สมัยหลวงพ่อพุธยังมีชีวิตอยู่

มีชายคนหนึ่งชอบเอาพระของครูบาอาจารย์ของเขามาอวดหลวงพ่อ อวดไม่พอ คุยด้วยว่า ตัวเองปลุกพระได้ด้วย 

วันหนึ่งหลวงพ่อพุธเจียนหมากแล้วโยนเปลือกหมากให้ชายคนนี้แล้วบอกว่า “เอ้า ลองปลุกเปลือกหมากฉันดู” พอเขาจับเปลือกหมากชิ้นนั้นขึ้นมาเนื้อตัวถึงกับสั่นขึ้นมาทันที เขาเลยรีบเอากระดาษห่อเปลือกหมากใส่กระเป๋าทันที เพราะเห็นว่ามีอานุภาพขนาดนั้น

หลวงพ่อพุธเลยว่า “เอานี่ดีกว่า” ว่าแล้วก็หยิบเอาผ้าเช็ดปากมาเป่าแล้วโยนให้

หลังจากนั้นไม่กี่วัน ชายคนนั้นไปมีเรื่องกับกลุ่มคนหนุ่ม 6 คน ตอนแรกโดนรุมกินโต๊ะจนล้ม ลุกขึ้นมาได้ก็คว้าไม้ขึ้นมาหวดพวกหนุ่มๆ เสียหมอบพอตำรวจมาถึงเลยจับไปเปรียบเทียบปรับ เรียบวุธ

เขามาเล่าให้หลวงพ่อพุธฟังอย่างดีใจว่า ผ้าเช็ดปากหลวงพ่อนี้ดีจริงๆ หลวงพ่อตอบแค่ว่า “เอ้า...ผ้าเช็ดปากดี ทำไมถึงต้องไปถูกปรับ แปลว่ามันไม่ดีซิถึงถูกปรับ”

ของท่านเองมีคุณไม่แพ้ใคร ของอื่นไม่ว่า เหล็กไหล วัตถุมงคลอะไรต่างๆ ที่ใครๆ อยากได้ท่านก็มี ใครอยากได้อะไร ท่านให้แม้แต่สมเด็จแท้ๆ ก็ไม่มีหวง

ตัวท่านอธิษฐานจิตพระมาหลายรุ่น สุดท้ายเลิกหมดเพราะหลวงปู่เทสก์ เทสรังสี สั่งว่า ให้เลิกสร้างรูปเหรียญเด็ดขาด

แล้วทัศนะของท่านเกี่ยวกับวัตถุมงคลเป็นอย่างไร?

ท่านว่าสำหรับคนทั่วไปเขาแสวงหาสิ่งเหล่านี้ เพราะเห็นว่าเป็นของมีค่า มุ่งไปในทางวัตถุ

“...เขาแสวงหากันเพราะจุดมุ่งของเขาอยู่ที่ราคาค่างวด แต่เราจะดูว่าสิ่งนี้มันมีดีอะไรนักหนา ถ้ามันมีแล้ว มันเกิดประโยชน์อะไรกับเรา แต่เมื่อสรุปลงแล้ว มันอยู่ที่ศีลธรรม  ...ศีลธรรมอันดีนี่แหละ เป็นสิ่งที่สนับสนุนให้สิ่งเหล่านี้มันมีความหมายขึ้นถ้าขาดศีลธรรมแล้วจะเก่งวิเศษสักแค่ไหน ความหมายมันก็ลดคุณค่าลง”

พูดอีกที คือ มีพระดีของวิเศษแต่ทำชั่ว ของดีก็ลดค่าลง

หลวงพ่อพุธพูดชัดๆ ว่า การทำบุญกับพระที่เป็นพระสงฆ์ เป็นเนื้อนาบุญของโลก แต่เนื้อนาบุญของเรานั่งอยู่ข้างๆ เราก็มีอยู่ ที่บ้านเราก็มีพระแก้วพระแก้วก็คือ พ่อแก้วแม่แก้วตาแก้วยายแก้ว ปู่แก้วย่าแก้วนั่นไง

 “มาตาปิตุอุปัฏฐานัง การอุปัฏฐากเลี้ยงดูบิดามารดา เอตัมมังคะละมุตตะมัง เป็นมงคลอันสูงสุด เป็นอันดับแรกด้วยในมงคลสูตร ...สำหรับพระสงฆ์ยังไปอยู่ปลายๆ โน้น แสดงว่า พ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย เป็นพระอันดับหนึ่งหรือองค์ที่หนึ่งของลูก ใครยังมีพ่อแม่อยู่ รีบอุปถัมภ์อุปัฏฐาก รีบทำบุญกับท่าน อย่าไปปล่อยให้ท่านลำบาก ...ใครจะทำบุญ
สุนทาน ใครจะทำอะไร ใครจะให้อะไรแก่ใคร ควรจะคิดถึงพ่อถึงแม่เป็นอันดับหนึ่ง อย่าปล่อยให้พ่อแม่ต้องลำบากยากเข็ญ ไปทำบุญแต่ที่อื่นไม่รู้จักทำบุญกับพ่อกับแม่ก็ไม่มีความหมาย”

ถ้าพิจารณาตามนี้ ห้อยพระท่านก็ดีอยู่ ห้อยพระแก้วด้วยยิ่งดีใหญ่