ปากกบปักษ์ใต้ (บ้านเรา)

สำหรับคนดูนกแล้ว คำว่า “นกปากกบ” เป็นคำเร้าใจชวนตื่นเต้น เป็นพวกนกกลางคืนที่มีเสน่ห์ลึกลับ ลองเทียบกับคำว่า “นกตบยุง” ที่เป็นนกกลางคืนเช่นกัน จะพบว่าพลังดึงดูดของนก 2 ชนิดต่างกันมากมาย

เคยรู้จักนักดูนกระดับอาวุโสมากของวงการ ท่านยอมรับเลยว่าไม่เคยเห็นนกปากกบ ไม่ว่าชนิดใด (จนกระทั่งออกไปลุยราตรีด้วยกันกับผมนั่นแหละ ถึงคลายอาถรรรพ์ อิอิ)

ผมเองก็ถือว่าโชคดี ได้เห็นนกปากกบที่มี 4 ชนิดครบหมดแล้ว และล่าสุดจากป่ากระบี่ เป็นวาระได้รูปพวกมันครบหมดเสียที

ตัวสุดท้ายที่ผมได้รูป ชื่อว่านกปากกบปักษ์ใต้ (Gould’s Frogmouth) เจ้าตัวนี้ถือเป็นกระดูกขัดมันหมายเลข 2 เชื่อว่านักดูนกส่วนใหญ่ของประเทศไม่เคยเห็น

จริงๆ ถ้าสมัยก่อนโน้นผมไม่ส่องอย่างเดียว ก็จะได้รูปนกปากกบปักษ์ใต้ไปนานแล้ว ตอนนั้นเจอรังของมันเตี้ยๆ เหน่งๆ เอื้อมมือถึง พอทิ้งโอกาสทองหนนั้นไป ผมต้องใช้เวลานานหลายปี จนกระทั่งปีนี้เลยทีเดียว กว่าจะตามเก็บรูปได้

นกปากกบปักษ์ใต้ก็สมชื่อของมัน พบได้ที่ปักษ์ใต้บ้านเรา ลามลงไปยังมาเลเซีย สิงคโปร์ อินโดนีเซีย และบรูไน บ้านเขา

เนื่องจากอาศัยในป่าที่ราบต่ำของภาคใต้ นกปากกบปักษ์ใต้จึงเป็นนกหายากอย่างไม่มีทางเลี่ยง เช่นเดียวกับนกป่าต่ำภาคใต้ชนิดอื่นๆ เหตุเพราะสเปกป่าแบบนี้ ถูกบุกรุกทำลายเป็นสวนยางและสวนปาล์มแทบไม่เหลือแล้ว

ขณะที่นกปากกบพันธุ์ชวา (Javan Frogmouth) ซึ่งสามารถพบในป่าใต้ได้เช่นกัน นักดูนกที่มีวิชาสักหน่อยและไม่กลัวผีไม่กลัวความมืด สามารถตามดูมันตอนกลางคืนได้ไม่ยากเย็นนักในบางแหล่ง นกปากกบปักษ์ใต้กลับเป็นคนละเรื่อง

เซียนนกกลางคืนเล่าให้ฟังว่า การหาตัวนกปากกบปักษ์ใต้ตอนกลางคืนเป็นงานที่ยากมาก ต้องทุ่มเทและเสียเวลานอนมาก

แต่ผมเองนั้นคงจะทำบุญมาดี ได้รูปนกปากกบปักษ์ใต้ทั้งเวอร์ชั่นกลางวันและกลางคืนในคราวเดียว อิอิ