แร้งดำพี่บิ๊ก

ตั้งแต่วันแรกที่ไปถึงจุดนับนกอินทรีอีแร้งแห่ง Annapurna ประเทศเนปาล ผมก็ได้เจอ “พี่ใหญ่หมายเลข 1” ของทวีปเอเชีย ชื่อว่าอีแร้งดำหิมาลัย (Cinereous Vulture)

แร้งนั้นโผล่มาให้เห็นตั้งแต่ขอบฟ้า แล้วร่อนตรงแหนวเข้ามาหา แทบไม่เฉียงแม้แต่องศา จนกระทั่งเลยข้ามหัว ก็ยังร่อนต่อไปเป็นเส้นตรงจนหายลับไป(ภาพประกอบนี้คงบอกได้ว่ามันร่อนเข้าหามาตรงเป๊ะขนาดไหน)

ผมร้องออกมาว่า “แร้งปุระชัยนี่หว่า บินตรงอย่างกะไม้บรรทัด” 555

หลังจากนั้น ก็ยังพอได้เจออีแร้งดำหิมาลัยซ้ำอีก ส่วนมากมาตัวเดียวหรือสูงสุดแค่ 2 ตัว ไม่รวมฝูงใหญ่แบบอีแร้งสีน้ำตาลหิมาลัย (Himalayan Griffon) แต่อย่างใด

สัดส่วนมิติของคู่หิมาลัย ไอ้ดำกับไอ้น้ำตาล จัดว่าเป็นแร้งรุ่นเฮฟวีเวตที่ขนาดสูสีกัน แต่ไอ้ดำจะบึกบึนกว่าเล็กน้อย ตัวเมียที่มีขนาดใหญ่สุดนั้น กางปีกทีเกือบๆ 3 เมตรเลยทีเดียว

จึงครองตำแหน่งนกล่าเหยื่อที่ตัวโตที่สุดในทวีปเอเชีย และเป็น “อีแร้งแท้” ที่ใหญ่ที่สุดในโลก เนื่องจากพวกอีแร้ง Condor แถบทวีปอเมริกาที่ตัวใหญ่กว่ามาก โดนจับแยกออกไปว่าไม่ใช่พวกสายพันธุ์แท้

เมื่อค้นคว้าข้อมูลดู พบว่าอีแร้งดำหิมาลัยไม่ได้พบแต่แถวเทือกเขาหิมาลัย ถิ่นของมันกินแดนกว้างไกลตั้งแต่จีนไปยันทวีปยุโรป

มีข้อมูลน่าสนใจเกี่ยวกับแร้งชนิดนี้ มีรายงานยืนยันว่ามันไม่ได้ใจบุญกินแต่ซากอย่างแร้งทั่วไป หากแต่ออกล่าเหยื่อเองเป็นด้วยถ้าต้องการทั้งสัตว์ป่า ปศุสัตว์ สัตว์ป่วย สัตว์สุขภาพดี โดนมันจับกินมากมายรายชื่อเป็นหางว่าว

อีแร้งดำหิมาลัยตัวที่ดังสุดๆ ร่อนมาตกในบ้านเราเมื่อสัก 56 ปีก่อน มันได้รับการฟื้นฟูสุขภาพ พร้อมตั้งชื่อว่า “อนาคิน” มีการขอทุนซื้อเครื่องติดตามตัวดาวเทียม เป็นข่าวครึกโครมเลยทีเดียว แต่ปล่อยไปไม่กี่วันก็ไปโดนยิงตายแถวพม่านี่เอง กลับไม่ถึงบ้าน

ผมเองก็อยู่ในขบวนการหาทุนครั้งนั้นด้วย นี่ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ผมคงไม่ยุ่งเกี่ยวด้วย แร้งผู้น่าสงสารตัวนั้นก็อาจมีชีวิตในกรงจนบัดนี้ เฮ้อ