ฮอบบี้เหนือฮอบบี้

จุดดูเหยี่ยวอพยพพระธาตุดอยคำ จ.เชียงใหม่ มีของดีที่เขาดินสอไม่มี และเป็นสาเหตุที่ทำให้ผมต้องดิ้นรนมาแจมบรรดาเซียนเหยี่ยวแห่งชมรมอนุรักษ์นกและธรรมชาติล้านนา

นั่นก็คือการเป็นเส้นอพยพผ่านของเหยี่ยวตีนแดง (Amur Falcon) ที่มีฐานะเป็น “เหยี่ยวเทพ” ตัวหนึ่งที่ผมไม่เคยเห็น

ในอดีต เหยี่ยวตีนแดงไม่ใช่แค่เทพธรรมดา แต่เป็นขั้น “มหาเทพ” เลยด้วย เมื่อหนังสือเบิร์ดไกด์ระบุสถานภาพในเมืองไทยของมันว่าเป็น “นกอพยพผ่านหายากมาก”

แต่แล้ว ภูมิปัญญาของนักดูนกไทยก็จับทางพวกมันได้ ว่าจริงๆ แล้ว มันไม่ถึงขั้นหายากรากเลือดอะไรขนาดนั้น ในช่วงเดือน ต.ค.พ.ย. หากหาจุดเฝ้าดีๆ ตามแถบภาคเหนือ ก็จะได้เจอเหยี่ยวตีนแดงอพยพได้ไม่ยาก

ซึ่งในบรรดาเหยี่ยวอพยพทั้งหมด คงไม่มีใครจะอพยพได้น่าตื่นเต้นเท่าเหยี่ยวตีนแดงอีกแล้ว จากถิ่นทำรังวางไข่ในไซบีเรียและจีนภาคเหนือ พวกมันบินเฉียงทั้งหมู่ ผ่านตอนเหนือของไทย ข้ามมหาสมุทรอินเดีย ไปสู่ปลายทางที่ตอนใต้ของทวีปแอฟริกา เส้นทางบินทะแยงโลกเลยทีเดียว

ระหว่างทางกลางมหาสมุทร หากมืดค่ำเสียก่อน พวกมันก็พร้อมจะบินงมฝ่าราตรีไปไม่หวั่นไหว โห!

ก่อนผมจะมาถึงพระธาตุดอยคำนั้น ชาวชมรมล้านนาพบเหยี่ยวตีนแดงบินผ่านพระธาตุดอยคำทุกวัน แต่ด้วยเหตุผลกลใดไม่ทราบแน่ชัด ตลอด 23 วันที่ผมไปปักหลักที่นั่น กลับไม่มีวี่แววเหยี่ยวตีนแดงจะผ่านมาแม้แต่ตัวเดียว

ยังดีที่ได้รับการชดเชยเยียวยาเป็นเหยี่ยวปีกแหลมอีกพันธุ์ คือเหยี่ยวฮอบบี้ (Eurasian Hobby) ซึ่งนาทีนี้ พวกเซียนเหยี่ยวภาคเหนือบอกว่าเจ้านี่หายากกว่าเหยี่ยวตีนแดงซะอีก มันตีปีกแหลมๆ พุ่งเข้ามาเป็นจรวด ร่อนวน 23 รอบ แล้วก็จรจากไปแบบ “มาเร็ว เคลมเร็ว”

ผมนั้นมีฮอบบี้เป็นช่างภาพนก แต่การถ่ายภาพนกนิ่งๆ ก็ยังเป็นฮอบบี้ที่สนุกไม่เท่าการถ่ายรูปเหยี่ยวบิน

และเมื่อเปรียบเทียบการถ่ายรูปเหยี่ยวบินด้วยกัน ผมก็ว่าการถ่ายเหยี่ยวฮอบบี้ ช่างเป็นฮอบบี้ที่เร้าใจกว่าเหยี่ยวบินอื่นๆ มากมาย 555