ระดับพายุ

ประเทศไทยมีฝนตกชุก เนื่องจากได้รับอิทธิพลของมรสุมที่พาดผ่านเป็นลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้และลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ นอกจากนี้ยังได้รับอิทธิพลของลมพายุที่เกิดบริเวณทะเลจีนใต้ที่มีกำลังแรงของลมเป็น ตัวกำหนดความรุนแรงของพายุ โดยแบ่งเป็น 2 กลุ่มใหญ่ๆ คือ

1.พายุฝนฟ้าคะนอง มีลักษณะเป็นลมพัดย้อนไปมา หรือพัดเคลื่อนตัวไปในทิศทางเดียวกัน อาจเกิดจากพายุที่อ่อนตัวและลดความรุนแรงของลมลง หรือเกิดจากหย่อมความกดอากาศต่ำ ร่องความกดอากาศต่ำ อาจไม่มีทิศทางที่แน่นอน หากสภาพการณ์แวดล้อมต่างๆ ของการเกิดฝนเหมาะสม ก็ทำให้เกิดฝนและมีลมพัด

2.พายุหมุนเขตร้อนต่างๆ เช่น เฮอริเคน ไต้ฝุ่น และไซโคลน จัดเป็นพายุหมุนขนาดใหญ่เช่นเดียวกันและจะเกิดขึ้นหรือเริ่มต้นก่อตัวในทะเล หากเกิดเหนือเส้นศูนย์สูตรจะมีทิศทางการหมุนทวนเข็มนาฬิกา และหากเกิดใต้เส้นศูนย์สูตรจะหมุนตามเข็มนาฬิกา มีชื่อต่างกันตามสถานที่เกิด ซึ่งที่พบใน ภูมภาคนี้จะประกอบด้วย พายุไต้ฝุ่น (Typhoon) เป็นชื่อพายุหมุนที่เกิดทางทิศตะวันตกของมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือ พายุไซโคลน (Cyclone) เป็นชื่อพายุหมุนที่เกิดในมหาสมุทรอินเดีย เหนือ เช่น บริเวณอ่าวเบงกอล พายุโซนร้อน (Tropical Storm) เกิดขึ้นเมื่อพายุเขตร้อนขนาดใหญ่อ่อนกำลังลงขณะเคลื่อนตัวในทะเล และความเร็วที่จุดศูนย์กลางลดลงเมื่อเคลื่อนเข้าหาฝั่ง พายุดีเปรสชัน (Depression) เกิดขึ้นเมื่อความเร็วลดลงจากพายุโซนร้อน ซึ่งก่อให้เกิดพายุฝนฟ้าคะนองธรรมดาหรือฝนตกหนัก