จอมรูดไส้เดือน

นอกจากศักดิ์ศรีบารมีเข้าข่าย “นกแพง” แล้ว นกยางลายเสือ (Malayan NightHeron) ยังจัดเป็นนกที่สวยงามเอาการ

หากได้ส่องใกล้ๆ จะเห็นว่าบนขนสีน้ำตาลแดงของมัน ยังมีลายสีดำแบบลายเสือโคร่งปรากฏอยู่ลางๆ ด้วย จนเป็นที่มาของชื่อ (แต่ว่าก็ว่าเหอะ ไม่ซอกแซกแบบนักปักษีวิทยา คงมองไม่เห็นลายที่ว่านี้ละมั้ง 555)

กระหม่อมมีผมยาวสีดำ พับคลุมถึงท้ายทอย สามารถกางพองขนคอและผมที่ว่านี้ได้ อย่างกะไก่ชนตัวผู้เวลาตีกัน เท่าที่สังเกตพฤติกรรมมา นกยางลายเสือจะกางขนคอตอนเกี้ยวพาราสีกัน และก็ตอนขับไล่พวกเดียวกัน

แต่ที่พวกนักดูนกชอบมาก ต้องยกให้หนังหน้าสีฟ้าที่ดูสวยสะดุดตาจริงๆ

สิ่งที่น่าดูมากกว่ารูปร่างหน้าตา เป็นพฤติกรรมการหาอาหาร ถึงแม้ได้ชื่อว่าเป็นนกน้ำ ซึ่งอาหารหลักน่าจะเป็นพวกปลา แต่นกยางลายเสือกลับแหกคอกญาติพี่น้องของมัน ในด้านอาหารการกินอย่างชัดเจน

กี่ครั้งกี่หนที่ผมเทียวไปดูนกตัวนี้ภายในพื้นที่โรงเรียนนายร้อย จปร. เขาชะโงก ไม่เคยเห็นนกยางลายเสือไปชะโงกล่าเหยื่อตรงริมน้ำเลยสักหนเดียว แม้แต่จะไปยืนพักผ่อนใกล้ๆ น้ำก็ไม่มี

เหยื่อหลักที่เห็นก็คือไส้เดือน นกยางลายเสือจะเดินตระเวนไปตามสนามหญ้าตอนเช้าๆ แล้วคงจะใช้ประสาทสัมผัสหลายอย่าง ทั้งสายตาเขม้นมอง และจมูกดมกลิ่น ในการหาไส้เดือน (สังเกตรูจมูกค่อนข้างโต ส่อว่าเก่งในการสูดดม)

ซึ่งต้องยอมรับว่ามันเป็นนักล่าไส้เดือนที่ประสบความสำเร็จอย่างมาก เห็นจับไส้เดือนได้ตัวแล้วตัวเล่าอย่างง่ายดาย จิกดึงจากพื้นดิน แล้วก็กลืนหายกลืนหาย ระหว่างกลืน มักกระเพื่อมลำคอส่วนล่างในลักษณะโยกย้ายซ้ายขวาไปมา

นอกจากไส้เดือน ก็เห็นไล่จิกกินหนอน แมลงสารพัด แล้วแต่จะเดินไปเจออะไรเข้า เมนูก็มีอยู่ประมาณนี้ ไม่มีปลา

ขานกยางลายเสือออกจะสั้นๆ ผิดส่วน ต่างจากนกยางอื่น ก็เพราะมันไม่ต้องเดินท่องน้ำหากินนี่เอง ต้องยกให้กับความแสนรู้ของสิ่งที่เรียกว่า “ธรรมชาติ” นั่นแล