บิ๊กไฟว์สายฟ้าฟาด

นิตยสาร Science Illustrated ภาษาไทย ฉบับล่าสุดเดือน ก.ค. 2556 ลงข้อมูลของสัตว์ที่เร็วที่สุดในโลก 5 อันดับ น่าสนใจทีเดียว

อันดับ 1 เหยี่ยวเพเรกริน ความเร็วสูงสุด 352 กิโลเมตรต่อชั่วโมง อันดับ 2 นกแอ่นหางเข็ม 170 กิโลเมตรต่อชั่วโมง อันดับ 3 ปลากระโทงแทงดำ 128 กิโลเมตรต่อชั่วโมง อันดับ 4 เสือชีตาห์ 120 กิโลเมตรต่อชั่วโมง และอันดับ 5 ปลากระโทงร่ม 110 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

ต้องบอกว่าในบรรดา “บิ๊กไฟว์” ที่ว่านี้ ผมรู้มานานแล้วว่าแชมป์โลกเป็นใคร แต่อีก 4 อันดับต่อมานี่ ถือเป็นความรู้ใหม่จริงๆ จะเห็นว่าธรรมชาติสร้างสรรค์เจ้าลมกรดในแหล่งธรรมชาติ 3 รูปแบบเลยทีเดียว คือท้องฟ้า พื้นดิน และในน้ำ

สำหรับตัวผมเอง ยังมีความภูมิใจส่วนตัวเล็กๆ น้อยๆ ตรงที่เคยเห็น 4 ใน 5 สัตว์นักซิ่งพวกนี้ในธรรมชาติมาแล้ว ขาดก็แค่เสือชีตาห์ ซึ่งเป็นสัตว์ของแอฟริกาเพียงอย่างเดียว

ความโชคดีอันนี้ของผม มาจากงานอดิเรกเก่าที่เป็นนักตกปลา มีประสบการณ์ในทะเลลึกจนได้เห็นตัวเป็นๆ ของทั้งปลากระโทงแทงดำ และปลากระโทงร่ม พวกมันเคลื่อนที่ในน้ำ (รวมถึงเหนือผิวน้ำ) ได้จี๊ดจ๊าดสมราคา

ครั้นมีงานอดิเรกเป็นนักดูนก เลยเป็นโอกาสได้เจอกับเหยี่ยวเพเรกรินและนกแอ่นหางเข็ม ได้ตื่นตาตื่นใจกับความเร็วนรกแตกของนกทั้งสองนี้มาแล้ว ยืนยันได้ว่า “ของเขาเร็วจริงๆ” 555

ข้อมูลเรื่องเจ้าความเร็วจาก Science Illustrated นี้ นับว่าประจวบเหมาะพอดี เพราะผมเองเตรียมจะเขียนเรื่องราวของนกแอ่นใหญ่หัวตาขาว (Brownbacked Needletail) ต่อจากซีรี่ส์หมาในแห่งเขาใหญ่ ค่าที่ผมได้พบนกแอ่นใหญ่หัวตาขาวกับหมาใน มาแชร์พื้นที่หนองขิงด้วยกัน

นกแอ่นใหญ่ มันก็คือตัวเดียวกันกับนกแอ่นหางเข็มนั่นเอง กรุณาสังเกตที่ชื่อภาษาอังกฤษ

แม้เหยี่ยวเพเรกรินจะเป็นแชมป์โลกไร้เทียมทาน แต่ความเร็วปานสายฟ้าฟาดที่มันรีดเค้นออกมาได้นั้น ต้องพึ่งแรงโน้มถ่วงของโลก ประสานกับท่าหุบปีกทิ้งดิ่งจากฟากฟ้าสูงลงมา

หากวัดความเร็วที่ได้จากการตีปีกล้วนๆ ไม่มีการใช้เครื่องทุ่นแรงละก็ นกแอ่นใหญ่ขึ้นแท่นรับเหรียญทอง!