คือรางวัลแด่ความฝันอันยิ่งใหญ่ให้เธอ…

โดย…จารุพันธ์ จิระรัชนิรมย์

มีนักกีฬา ก็ต้องมีกองเชียร์ นักกีฬาถึงจะมีกำลังใจแข่งขัน เช่นกัน มีการชุมนุมของกลุ่ม กปปส. ก็ต้องมีกองเชียร์ผู้ชุมนุมคอยหนุนหลัง ถึงจะมีกำลังใจสู้กัน

หนึ่งในรูปแบบของการเชียร์ก็คือ การรวมตัวกันลงขันทำอาหารแจกผู้ชุมนุม      

ธานินทร์ วัย 55 ปี กล่าวว่า เขารวมตัวกันกับบรรดาเพื่อนผองรุ่นๆ เดียวกัน ผ่านทางไลน์กรุ๊ป เพื่อสมทบทุนมาแจกจ่ายสิ่งของเครื่องใช้และอาหารให้กับผู้ชุมนุม กปปส. เริ่มทำตั้งแต่มีการชุมนุมนอนค้างคืนบริเวณถนนราชดำเนินแล้ว จนกระทั่งเมื่อมาปิดกรุงเทพฯ เขาและเพื่อนๆ ก็มาเปิดบูธแจกจ่ายของกันที่เวทีราชประสงค์ บริเวณด้านหน้าโรงแรมอโนมา

กลุ่มเพื่อนนั้นมีทั้งศิษย์เก่าโรงเรียนเบญจมราชาลัย รุ่น 64 โรงเรียนเซนต์คาเบรียล และโรงเรียนอัสสัมชัญ ศรีราชา ซึ่งเพื่อนบางคนนั้นควักกระเป๋าบริจาคมาแล้วไม่ต่ำกว่า 1 ล้านบาท ส่วนสิ่งของที่นำมาแจกจ่ายผู้ชุมนุมนั้น ก่อนหน้านี้ก็มี ผ้าห่ม ผ้าเช็ดตัว หน้ากากอนามัย และเสื้อเกราะ ข้าวสารอาหารแห้ง ไม่นับรวมกับอาหารหลากชนิดที่จะเหมามาแจกทุกวัน เช่นวันที่ 17 ม.ค. ที่ผ่านมาช่วงค่ำ ก็ให้บรรดาสาวๆ ศิษย์เก่าโรงเรียนเบญจมราชาลัย รุ่น 64 มาแจกน้ำเต้าหู้กับผู้ชุมนุม ตั้งแต่ช่วง 19.00 น. เป็นต้นไป สำหรับค่าใช้จ่ายสำหรับอาหารที่นำมาแจกจ่ายผู้ชุมนุมแต่ละวันนั้น มีประมาณ 2-3 หมื่นบาท ซึ่งเงินบริจาคของเพื่อนในกลุ่มก็มีมาอย่างต่อเนื่อง

“เราเห็นใจชาวบ้านที่มาจากต่างจังหวัดมาชุมนุมในกรุงเทพฯ เราไม่กลัวแม้จะข่าวระเบิด หรือการยิงกันที่เวทีอื่นๆ ออกมา เราคิดว่า เวทีนี้น่าจะปลอดภัยกว่าทุกที่” ธานินทร์ กล่าว

อำพร อดีตศิษย์เก่าโรงเรียนสตรีวิทยา ที่มาร่วมกับศิษย์เก่าโรงเรียนเบญจมราชาลัยแจกน้ำเต้าหู้ กล่าวว่า การมีไลน์กรุ๊ป ทำให้เพื่อนๆ รวมตัวกันได้ง่ายขึ้น พอบอกว่าต้องการความช่วยเหลืออะไรเพื่อนำมาแจกให้กับผู้ชุมนุมกปปส. ไม่นานเงินช่วยเหลือก็เข้ามาเต็มไปหมด  

ขณะที่ สุวรรณี อายุ 65 ปี ระดมลูกๆ หลานๆ และเพื่อนประมาณ 8 คนมาจอดรถกระบะ บริเวณสี่แยกราชประสงค์ ขนข้าวต้มเจมาแจกจ่ายผู้ชุมนุม โดยสุวรรณี บอกว่า บ้านเธออยู่บริเวณถนนสาธุประดิษฐ์ อยากออกมาแจกข้าวต้มเจ เพราะอยากมีส่วนช่วยเหลือลุงกำนันสุเทพกับปฏิบัติการณ์ครั้งนี้ โดยตัวเธอเองตื่นขึ้นมาตั้งแต่เช้า หาซื้อวัตถุดิบรวมถึงลงมือทำข้าวต้มด้วยตัวเอง ทำมาทั้งหมด 4 หม้อใหญ่ๆ และเตรียมชามพลาสติกมา 700 ใบ ส่วนค่าใช้จ่ายทั้งหมดนั้นก็เป็นเงินของเธอเอง สิ่งที่ทำนี้ไม่ได้ต้องการอะไรมาก เพียงแต่อยากบอกให้ลุงกำนันสุเทพ รู้ว่า สู้ๆ พร้อมเอาใจช่วยอยู่ตลอดเวลา

นี่เป็นเพียงส่วนเล็กๆ ที่ตั้งใจมาเป็นกองเชียร์กองหนุนผู้ชุมนุม เปรียบแล้วก็คงเหมือนผู้เตรียมรางวัลไว้แด่คนช่างฝัน เพื่อเป็นกำลังใจให้การปฏิบัติภารกิจนี้สำเร็จลุล่วงไป