สวนศิลป์ บ้านดินถวิลธรรมชาติ

“สวนศิลป์ บ้านดิน” ไม่ใช่โรงแรมและไม่ใช่รีสอร์ต

แต่เป็นบ้านพักท่ามกลางธรรมชาติสถานเพื่องานศิลปะ ในตอนแรกมันถูกสร้างขึ้นด้วยความตั้งใจของคุณภัทราวดี มีชูธน ให้เป็นสถานที่ถ่ายทำละครโทรทัศน์ แต่หลังจากถ่ายทำจบลง คุณภัทราวดีได้ปรับปรุงต่อเติมและก่อตั้งเป็นศิลปะสถานที่โอบล้อมด้วยธรรมชาติ คูน้ำ และสวนมะม่วงในเนื้อที่กว่า 3 ไร่ ที่เทศบาลตำบลเจ็ดเสมียน จ.ราชบุรี

จากชื่อก็พอรู้ได้ว่าสถานที่แห่งนี้มีทั้งสวนศิลป์และบ้านดิน ในส่วนของสวนศิลป์จะเป็นพื้นที่ทางศิลปะที่เปิดให้คนอยากอวดของมาปล่อยของกัน ที่นี่มีพื้นที่ให้จัดกิจกรรมศิลปะได้หลายรูปแบบ ทั้งโรงละคร ห้องเรียน ห้องสมุด รวมไปถึงเครื่องดนตรีทั้งไทยและสากล

นอกจากนี้ ที่นี่ยังเป็นศูนย์กลางการเรียนรู้ของคนในท้องถิ่น ด้วยการเปิดหลักสูตรสอนรำไทย โขนลิง โขนยักษ์ นาฏศิลป์พื้นบ้าน นาฏศิลป์ร่วมสมัย นาฏศิลป์ตะวันตก ศิลปะการแสดง ดนตรีไทย และศิลปะการป้องกันตัวแก่เยาวชนและคนที่สนใจ

การออกแบบตกแต่งของสวนศิลป์ บ้านดิน ได้ผู้มีความสามารถอย่างนายมานพ มีจำรัส ศิลปินยอดเยี่ยมรางวัลศิลปาธร สาขาศิลปะการแสดงร่วมสมัย ปี พ.ศ. 2548 มาเป็นผู้อำนวยการสวนศิลป์ให้ ทำให้สถานที่แห่งนี้ถูกจัดวางด้วยมุมมองของศิลปิน สวนศิลป์และบ้านดินจึงเป็นงานศิลปะชิ้นหนึ่งที่จับต้อง นั่ง นอนได้

ในส่วนของบ้านดินนั้นก็ตามชื่อ เพราะบ้านพักส่วนหนึ่งสร้างขึ้นมาจากดิน แต่สีสันจะฉูดฉาดกว่าบ้านดินทั่วไป เพราะมีการลงสีเพิ่มภาพลงฝาผนัง ในอีกส่วนหนึ่งจะสร้างด้วยปูนและไม้ไผ่ แต่ก็หนีไม่พ้นงานศิลปะที่ต้องมีเป็นส่วนประกอบอยู่เสมอ

สวนศิลป์ บ้านดิน ได้สร้างสรรค์กิจกรรมให้นักท่องเที่ยวรู้จักกับชุมชนมากขึ้นกับกิจกรรมปั่นจักรยานตามเส้นทาง “บ้านฉัน ฉันเล่าเอง” ไปชมบ้านเซรามิกต้นตอผลิตภัณฑ์เซรามิกในท้องถิ่น นักท่องเที่ยวจะได้เห็นตั้งแต่วิธีการปั้นดิน ทำลาย ลงสี จนถึงขั้นตอนสุดท้ายคือการนำเข้าเตาอบ สำหรับใครที่อยากฝึกหัดทำเองก็สามารถเรียนแบบเร่งรัดได้ภายในหนึ่งวัน แต่ต้องเสียค่าครูและอุปกรณ์เล็กน้อย

จากนั้นก็ปั่นต่อไปชมวิธีการผลิตหัวไชโป๊ที่บ้านแม่ทองสุข สถานที่ผลิตหัวไชโป๊กว่า 2,000 ตันต่อปี และได้ความรู้ใหม่มาว่า ไชโป๊นั้นก็คือหัวไชเท้าแข็งๆ นั่นเอง และก่อนที่จะหมดวันได้ไปสิ้นสุดเส้นทางกันที่โรงงานทอผ้าขาวม้า ที่รับรองว่าต้องเสียเงินอุดหนุนสักผืนสองผืนแน่ เพราะราคาถูกเพียงผืนละ 50120 บาท ซึ่งเจ้าของร้านบอกว่าที่ขายราคานี้ได้เพราะที่นี่ผลิตด้วยเครื่องจักรและผลิตในปริมาณมาก ทำให้ขายราคาถูกได้

หมดเส้นทางบ้านฉัน ฉันเล่าเอง ก็ถึงเวลากลับสวนศิลป์ บ้านดิน เวลาตอนพลบค่ำที่สวนศิลป์ฯ ดูมืดไปเสียหน่อย เพราะพื้นที่ส่วนมากถูกต้นไม้ปกคลุม ซึ่งเลี่ยงไม่ได้กับกองทัพยุงที่แห่กันบินมาหา จึงขอแนะนำว่า หากไม่มีกิจอะไรนอกห้องแล้วควรเข้าไปหลบภัยในห้องจะดีกว่า

บรรยากาศในห้องตกแต่งเรียบๆ ที่นอนสีขาว มุ้งสีขาว และผนังสีขาว ให้ความรู้สึกโปร่งและกว้าง แต่ภายในห้องจะไม่มีโทรทัศน์ ใครติดข่าวติดละครสามารถดูได้บริเวณล็อบบี้และห้องนั่งเล่น ส่วนห้องน้ำจะเป็นแบบโอเพนแอร์ให้แหงนคอชมดาวเวลาปลดทุกข์ แต่ขอเตือนอีกครั้งเรื่องความร้ายกาจของยุง ดังนั้นจึงไม่ควรใช้เวลามองดาวมากนัก เพราะขาของคุณอาจเป็นจุดๆ เหมือนดวงดาว