เข้า หอเกียรติยศ แบบงงๆ

หากเป็นผู้ที่ชื่นชอบกีฬายัดห่วงอย่างบาสเกตบอล แล้วยิ่งถ้าเป็นแฟนพันธุ์แท้ของศึกเอ็นบีเอ ด้วยแล้ว เชื่อว่าคงไม่มีใครลืม “เจ้าตัวหนอน” เดนนิส ร็อดแมน เป็นแน่....

โดย...เด็กสวนฯ

หากเป็นผู้ที่ชื่นชอบกีฬายัดห่วงอย่างบาสเกตบอล แล้วยิ่งถ้าเป็นแฟนพันธุ์แท้ของศึกเอ็นบีเอ ด้วยแล้ว เชื่อว่าคงไม่มีใครลืม “เจ้าตัวหนอน” เดนนิส ร็อดแมน เป็นแน่

ด้วยเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่ไม่เหมือนใคร และคงไม่ค่อยมีใครอยากเหมือน โดย ร็อดแมน มักสร้างเรื่องอื้อฉาวทั้งในและนอกสนามอยู่เป็นประจำ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องชกต่อย, ลวนลามสาวๆ, เมาแล้วขับ เรียกว่าจัดอยู่ในพวก “แบดบอย” เลยทีเดียว

แต่แฟนๆ ก็ไม่เคยลืมว่า เรื่องฝีไม้ลายมือในการเล่นบาสฯ นั้น เขาก็โดดเด่นเหมือนกัน โดยเฉพาะการแย่งบอลใต้แป้น จัดว่าเป็นพวกมือตะขอเลยทีเดียว จนเพื่อนร่วมอาชีพให้เป็น “ราชารีบาวด์” ในยุคนั้น

ร็อดแมน เคยโด่งดังสุดขีดสมัยอยู่กับ ชิคาโก บูลส์ ในยุคที่ ไมเคิล จอร์แดน กำลังเรืองอำนาจแบบไร้เทียมทาน นอกจากนั้นยังเคยสังกัด ดีทรอยต์ พิสตันส์, แอลเอ เลเกอร์ส,  ซานอันโตนิโอ สเปอร์ส และ ดัลลัส มาเวอร์ริกส์

ล่าสุด เจ้าหนอน วัย 49 ปี ดีกรีผู้เล่นเกมรับยอดเยี่ยม 2 สมัย (ปี 1990-1991) ได้รับการจารึกชื่อไว้ที่ “ไนสมิธ เมโมเรียล บาสเกตบอล ฮอล ออฟ เฟม” หรือหอเกียรติยศเอ็นบีเอ ประจำปี 2011 ที่สปริงฟิลด์, สหรัฐ เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา และจะมีพิธีอย่างเป็นทางการในเดือนส.ค.นี้

“มันจริงหรือนี่ หากดูจากพฤติกรรมต่างๆ ของผมแล้ว ตัวผมเองไม่น่าจะได้มายืนอยู่ ณ ตรงนี้ พวกเขา (กรรมการคัดเลือก) คงมองข้ามสิ่งแย่ๆ ในอดีตที่ผมเคยทำเอาไว้ และคิดว่าผมสามารถช่วยพลิกเกมระหว่างแข่งขันได้ ผมไม่ใช่พวกทำแต้มเยอะ ไม่ได้เก่งกาจอะไรนัก เป็นแค่ส่วนหนึ่งของเกมเท่านั้นเอง แต่มันก็สุดยอดเลย เป็นความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมมาก” ร็อดแมน ที่กำลังจะอายุครบ 50 ปีในเดือนหน้า กล่าว

นอกจาก ร็อดแมน เจ้าของแหวนแชมป์เอ็นบีเอถึง 5 วง (2 ครั้งกับ ดีทรอยต์ พิสตันส์ ปี 1989-1990 และอีก 3 ครั้งกับ ชิคาโก บูลส์ ปี 1996-1998) แล้ว ยังมีนักยัดห่วงที่ได้เข้าสู่หอเกียรติยศพร้อมๆ กันนี้อีกด้วย อาทิ คริส มัลลิน (สหรัฐ/โกลเดนสเตท วอร์ริเออร์ส), อาร์วิดาส ซาโบนิส (ลิทัวเนีย/พอร์ทแลนด์ เทรลเบลเซอร์ส)

ทั้งนี้ สถิติโดยเฉลี่ยต่อเกมของ ร็อดแมน ที่ทำเอาไว้คือ 7.3 คะแนน 13.1 รีบาวด์ 1.8 แอสซิสต์

แม้ไม่แม่นระดับตัวทำสกอร์ประจำทีม ไม่ได้จ่ายบอลให้เพื่อนทำแต้มเท่าไหร่นัก แต่ความเหนียวแน่นในเกมรับ สามารถพาให้เขาเดินเข้าสู่ “หอเกียรติยศ” ได้อย่างสง่างาม