127 ชั่วโมงระทึก

คืนวันศุกร์กลางเดือน เม.ย. ปี 2003 แอรอน รัลสตัน ชายหนุ่มชาวอเมริกัน วัย 26 ปี ผู้ชื่นชอบการผจญภัยกลางแจ้ง

เรื่อง อินทรชัย พาณิชกุล

127 Hours

ประเทศ สหรัฐอเมริกา

ประเภท ดรามา

เรตติ้ง น.13+ เหมาะสำหรับอายุ 13 ปีขึ้นไป

กำกับ แดนนี บอยล์

นำแสดง เจมส์ ฟรังโก/แอมเบอร์ แทมบลิน/เคต มารา/เคลเมนซ์ โพซี/เคต เบอร์ตัน

คืนวันศุกร์กลางเดือน เม.ย. ปี 2003 แอรอน รัลสตัน ชายหนุ่มชาวอเมริกัน วัย 26 ปี ผู้ชื่นชอบการผจญภัยกลางแจ้ง ควบรถโฟร์วีลคู่ใจออกเดินทางเพื่อไปไต่เขาในอุทยานแห่งชาติบลู จอห์น แคนยอน หุบเขาอันเวิ้งว้างกว้างไกลสุดสายตาในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์

ความสุขของนักผจญภัยอย่างเขาหนีไม่พ้นการปั่นจักรยานลัดเลาะไปตามทางขรุขระกลางทะเลทราย ใต้ผืนฟ้ากว้างสดใส แสงแดดเผดเผา ปีนป่ายกระโดดไปมาตามร่องเขา ซอกหินแคบๆ ใต้ผาสูงชัน ซึมซับเอาบรรยากาศสมบุกสมบันไว้อย่างครบถ้วน

แต่แล้วจู่ๆ เคราะห์กรรมก็ซัดใส่โดยไม่ทันตั้งตัว เมื่อเขาพลาดท่าร่วงหล่นตรงรอยแยกของหุบเขาลึกลงไปหลายสิบเมตร แขนขวาติดอยู่ใต้ก้อนหินขนาดยักษ์หนักอึ้งขยับไม่ได้ ทั้งผลัก ดัน ทุบ กระแทกอย่างไรก็ไม่ได้ผล สติเริ่มกระเจิง เขาเหลียวมองรอบกาย พบว่ามีอุปกรณ์จำเป็นติดตัวมีอยู่อย่างจำกัด จึงคิดหาสารพัดหนทางมาแก้ไขสถานการณ์คับขัน

วินาทีแห่งความเป็นความตายเริ่มต้นขึ้น ณ บัดนั้น

127 Hours สร้างมาจากเรื่องจริงของนักปีนเขานาม แอรอน รัลสตัน (เจมส์ ฟรังโก) กับการผจญภัยสุดระทึกในช่วงระยะเวลากว่า 5 วัน เมื่อพลาดท่าติดอยู่อย่างเดียวดายในร่องหุบเขา แขนถูกหินยักษ์ทับขยับไม่ได้ เขาต้องคิดหาหนทางเอาชีวิตรอดภายใต้สถานการณ์คับขัน ผลงานการกำกับของ แดนนี บอยล์ เจ้าของรางวัลออสการ์ (Slumdog Millionaire)

หนังเรื่องนี้พาไปสัมผัสการผจญภัยในโลกกลางแจ้ง เบื้องบนผืนฟ้าสีคราม เมฆขาวลอยเด่น สายลมแสงแดดพัดพาโบกโบย เบื้องล่างมีหุบเขากว้างใหญ่ยืนตระหง่านสุดลูกหูลูกตา ทางขรุขระบนผืนดินแห้งแล้ง ร่องเขาแคบๆ ใต้โตรกผาคดเคี้ยวซอกซอนไปไม่รู้สิ้นสุด ฉากแอรอนปั่นจักรยานไปกลางทะเลทรายเวิ้งว้าง หรือยืนเท้าเอวอย่างผู้ชนะบนยอดผาสูง หรือฉากหย่อนตัวจากซอกเขาแคบๆ ลงสู่บ่อน้ำเย็นใต้หุบเขา ล้วนบรรยายภาพให้เห็นความมหัศจรรย์ของธรรมชาติได้แจ่มชัด

หรือฉากที่ตัวละครติดอยู่ใน 127 ชั่วโมงระทึก ผู้ชมจะได้ลุ้นไปกับการคิดหาหนทางในการเอาชีวิตรอด สติสัมปชัญญะและไหวพริบ การคิดวางแผนใช้อุปกรณ์ น้ำดื่ม และอาหารที่มีอยู่เพียงน้อยนิดให้คุ้มค่าที่สุด บรรยากาศอันบีบคั้นหัวใจให้ลุ้นตามอย่างเสียงหอบหายใจ เสียงมีดขูดหินดังสลับกัน ภายใต้ความมืดมิดเหน็บหนาว และร่างกายที่อ่อนล้าลงทุกที รวมถึงความรู้สึกนึกคิด ความทรงจำ ความฝัน จินตนาการที่พรั่งพรูไหลออกมาเป็นภาพในหัวของนักปีนเขาหนุ่มคนนี้

เจมส์ ฟรังโก ตีบทกระเจิงจนสามารถเข้าชิงรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม (แม้จะชวด แต่ก็ยังคว้านักแสดงชายยอดเยี่ยม รางวัล Independent Spirit Awards จากแวดวงหนังอินดี้มาปลอบใจได้) ด้วยการแบกรับหนังทั้งเรื่อง หนังยังโดดเด่นด้วยการกำกับภาพขั้นเทพ เทคนิคแพรวพราวของตากล้องคนสำคัญทั้ง 2 คนอย่าง แอนโทนี ดอด แมนเทิล, B.S.C., D.F.F. (Slumdog Millionaire) และเอนริเก เชดิเอก (28 Days Later) ตัดสลับไปมาจากกล้องถ่ายหนังและกล้องวิดีโอ (แทนภาพวิดีโอส่วนตัวที่แอรอนถ่ายตัวเอง)

สไตล์การกำกับของ แดนนี บอยล์ ผู้กำกับรางวัลออสการ์ชาวอังกฤษผู้นี้ ยังคงไว้ซึ่งลายเซ็นเฉพาะตัว นับตั้งแต่หนังแนวๆ อย่าง Trainspotting ผลงานระดับ 8 รางวัลออสการ์ Slumdog Millionaire มาจนถึง 127 Hours เรื่องล่าสุดนี้ ไม่ว่าจะเป็นการถ่ายภาพ ลำดับภาพ ตัดต่อ บทภาพยนตร์ รวมถึงดนตรีประกอบที่โดดเด่นยากจะหาใครมาเทียบ

ที่สุดของที่สุดของหนังเรื่องนี้ก็คือ ตัวละครในชีวิตจริงที่ยังมีลมหายใจ แอรอน รัลสตัน ชายผู้ทำให้โลกตะลึงด้วยเรื่องราวอันยิ่งใหญ่เกี่ยวกับความกล้าหาญของมนุษย์ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับอุปสรรค