ศุภดา รัฐกาญจน์ ชีวิตออกแบบได้เสมอ

เป็นสาวไทยที่หลงรักความเป็นไทยแท้แบบโบราณดั้งเดิมและความงดงามของธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมมาก

เรื่อง วรธาร / ภาพ ณัฏฐ์ฐิติ อำไพวรรณ

เป็นสาวไทยที่หลงรักความเป็นไทยแท้แบบโบราณดั้งเดิมและความงดงามของธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมมาก สำหรับ ปูน ศุภดา รัฐกาญจน์ สถาปนิกสาวจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปัจจุบันเป็นเจ้าของบริษัท พาโนราม่า อาคิเตค บริษัทด้านการออกแบบสปาและรีสอร์ต และเจ้าของร้านทับช้าง ปากซอยนาคนิวาส 41 ในซอยลาดพร้าว 71

สาวปูน บอกว่า หลังจากที่เรียนจบสถาปัตย์แล้วได้ไปสมัครเข้าทำงานที่บริษัท ซิกเซนต์เซส รีสอร์ต แอนด์ สปา เป็นเวลาอยู่ 10 ปี เป็นทั้งดีไซเนอร์และครีเอทีฟไดเรกเตอร์ จนมีประสบการณ์ที่อาจเรียกตัวเองได้ว่าเป็นสเปเชียลิสต์ด้านการออกแบบรีสอร์ต สปา รวมถึงโรงแรม โดยมีผลงานด้านการออกแบบรีสอร์ตและสปาทั้งที่เมืองไทยและต่างประเทศมากมาย

“ผลงานล่าสุดที่เมืองไทยอยู่ที่เกาะยาวน้อย จ.พังงา นอกนั้นก็ที่เกาะสมุย หัวหิน ถ้าต่างประเทศ เช่น เวียดนาม ศรีลังกา มัลดีฟส์ เป็นต้น” สาวปูน กล่าว

ลาออกไปเรียนโทต่างประเทศ

หลังจากทำงานที่ซิกเซนต์ฯ อยู่นานก็ได้ลาออกเพื่อไปเรียนต่อปริญญาโทด้านเอ็มบีเอที่อังกฤษ ซึ่งตอนที่เรียนเธอสอบเรียนต่อปริญญาเอกได้ด้วย แต่ก็ไม่ตัดสินใจที่จะเรียนต่อ เนื่องจากตอนนั้นยังไม่รู้ว่าความต้องการของตัวเองที่แท้จริงคืออะไร เพราะถ้าเรียนอาจต้องใช้เวลา 37 ปี และเมื่อจบมาก็คงต้องเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย

“ตอนนั้นยังคิดไม่ออกว่าจะเรียนต่อเอกหรือกลับบ้าน แต่เมื่อคิดดีแล้วจึงเลือกเดินทางกลับ และสิ่งสำคัญเมื่อเดินทางกลับแล้วก็ไม่มีความคิดที่จะไปทำงานออฟฟิศอีกเนื่องจากเรามีความรู้สึกว่าถ้าจะทำงานออฟฟิศเป็นลูกจ้างของใครจะต้องมีความศรัทธาในตัวเจ้าของบริษัทเสียก่อน เหมือนกับซิกเซนต์ซึ่งเป็นบริษัทเดียวที่ไปสมัครและทำงานเป็นแห่งแรกและสุดท้ายเนื่องจากศรัทธาในวิสัยทัศน์ของคุณโสนุ และคุณอีวา ชิฟดาซานิ เจ้าของบริษัท ที่มีแนวคิดในเรื่องของการอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ตรงกับสไตล์และแนวคิดของเราด้วยจึงได้ร่วมงานด้วย”

สถาปนิกสาวกล่าวต่อว่า นอกจากนี้การที่ได้ทำงานที่บริษัทซิกเซนต์เป็นเวลา 10 ปีนั้น ถือว่าตัวเองได้ผ่านจุดสูงสุดและมีประสบการณ์ที่มั่นใจได้ว่าถ้ามีบริษัทของตัวเองก็เชื่อว่าจะบริหารให้ประสบความสำเร็จได้ ฉะนั้นจึงไม่คิดที่จะไปเป็นลูกน้องใครอีก จึงตั้งบริษัทด้านสถาปัตย์ “พาโนราม่า อาคิเตค” ของตัวเองขึ้นมา

ออฟฟิศในสไตล์ของเธอ

สำหรับสถาปนิกอย่างเธอไม่ว่าที่ไหนก็สามารถทำงานได้หมด จะริมสระ ในสวนหรือบนโต๊ะอาหารก็ทำได้ทั้งนั้น โดยเฉพาะองค์กรที่ทำงานด้านครีเอทีฟอย่างบริษัทเธอด้วยแล้ว จะต้องเฟกซิเบิลและตอบรับความเป็นครีเอทีฟของลูกน้องที่ทำงานด้วย

สาวปูนจึงคิดว่าสถานที่ทำงานหรือออฟฟิศนั้นต้องเป็นสถานที่ที่ลูกน้องไม่ต้องมาทำงาน แต่ให้ลูกน้องทำงานที่บ้าน เพื่อเขาจะได้แสดงความคิดด้านครีเอทีฟได้เต็มที่ เพราะจะเห็นว่าบางครั้งแม้การทำงานที่ออฟฟิศความเป็นครีเอทีฟก็ไม่ได้โชติช่วงชัชวาล ฉะนั้นจึงเลือกให้ออฟฟิศเป็นสถานที่นัดพบลูกค้า และให้ลูกน้องทำงานที่บ้านและทางออนไลน์ เรียกว่าเป็นการใช้เทคโนโลยีให้เกิดประโยชน์สูงสุด

เธอกล่าวต่อว่า แม้ร้านทับช้างซึ่งเป็นร้านอาหารไทยของเธอก็ยังไม่ใช้คำว่าเรสเตอรองต์เพราะเธอไม่ได้คิดว่าเป็นร้านอาหาร แต่ทว่าเป็นสถานที่ที่ของทุกคนที่สามารถนัดเจอกันเพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์ดีๆ ในเรื่องต่างๆ

ทุกอย่างออกแบบได้รวมถึงชีวิต

สถาปนิกสาวพูดถึงการออกแบบว่า ทุกอย่างสามารถออกแบบได้ รวมถึงชีวิตของทุกคนก็สามารถออกแบบอย่างไรก็ได้ แต่ทั้งหมดนั้นต้องขึ้นกับทัศนคติของแต่ละคนด้วย

“แต่ละคนมีสิทธิ์ออกแบบตัวเองได้หมด ขึ้นอยู่กับว่าต้องการให้ตัวเองเป็นแบบไหน แบบดี หรือไม่ดี และการที่จะออกแบบได้ดีหรือไม่ดีต้องขึ้นกับทัศนคติด้วย เช่น ตอนเรียนปูนแฮบปี้กับกระเป๋าหลุยส์ แต่ตอนนี้ผ้าถุง ผ้าไหมสักผืนก็ดีแล้ว”

สาวปูนกล่าวส่งท้ายด้วยใบหน้าเจือรอยยิ้มว่า สำหรับคนที่ไม่สามารถออกแบบชีวิตตัวเองได้ จะด้วยปัจจัยอะไรก็ตามนั้นถือว่าเป็นบุคคลที่น่าสงสารและน่าเห็นใจอย่างยิ่ง

3 แรงบันดาล 2 กำลังใจสร้างงาน

การเป็นสถาปนิกนั้นที่ดีย่อมต้องมีทั้งแรงบันดาลใจและกำลังใจในการสร้างผลงานให้ออกมาดี สำหรับสาวปูนเธอหาแรงบันดาลใจและกำลังใจจากอะไรไปดูกัน

จากการท่องเที่ยว : ทำให้ได้เห็นวัฒนธรรมอันหลากหลายของบุคคลและสถานที่ต่างๆ ได้รู้ได้เห็นในสิ่งใหม่ๆ แล้วนำมาใช้ในการออกแบบ

จากพฤติกรรมของคน : ได้เห็นพฤติกรรมของแต่ละคนที่มีความเชื่อความชอบที่ต่างกัน โดยส่วนตัวชอบคนที่เป็นชาวบ้านนิสัยบริสุทธิ์ ความคิด ความเป็นตัวของเขาไม่ถูกดัดแปลงจากสิ่งอื่นๆ เยอะ หรือไม่ก็เป็นสถาปัตยกรรมแบบพื้นถิ่น หรือผลิตภัณฑ์แฮนด์เมดมีที่มาที่ไปทำให้รู้สึกดีกับมันซึ่งมีส่วนมากในการออกแบบ

จากหนังสือ : เป็นสิ่งที่เราสามารถหาไอเดียในการออกแบบได้ ส่วนใหญ่เป็นหนังสือที่มีภาพเยอะ ซึ่งสัมผัสด้วยตาก็สามารถจินตนาการลงไปในดีเทลต่างๆได้

ผลงานได้รับการยอมรับ : รู้สึกมีกำลังใจยามที่ผลงานตัวเองได้รับการยอมรับในมุมกว้างทั้งในประเทศและต่างประเทศ เช่น ผลงานออกแบบรีสอร์ตที่เวียดนาม ได้ลงปกโวกแมกกาซีน เป็นต้น

ได้รับเลือกเป็น 1 ใน 100 คน ที่ประสบความสำเร็จด้านงาน : โดยนิตยสารเซนซิทีฟ กับธนาคารไทยพาณิชย์ ซึ่งตอนนั้นยังไม่ได้กลับจากอังกฤษเลย รู้สึกภูมิใจมาก