เสน่ห์ลึกลับชวนค้นหาซ่อนกลิ่น

นวนิยายของซ่อนกลิ่น โทนเรื่องส่วนมากเป็นโรมานซ์ หนีไม่พ้นเรื่องชิงรักหักเหลี่ยม ว่าถึงเรื่องรักๆ ใคร่ๆ เป็นสำคัญ....

โดย...มัลลิกา นามสง่า [email protected]

บนแผงหนังสือในหมวดนวนิยาย มีหนังสือที่วางเด่นหราเห็นตัวหนังสือได้ชัดแต่ไกล ว่า"ซ่อนกลิ่น" อยู่หลายเล่ม ส่วนตัวหนังสือขนาดเล็กถัดกันลงมานั้นเป็นชื่อหนังสือ ซึ่งการพิมพ์ชื่อคนเขียนใหญ่ขนาดนี้ นั่นย่อมแสดงให้เห็นว่าชื่อนี้ขายได้ แม้ว่าหากไล่ดูตามทำเนียบนักเขียนนวนิยาย ชื่อของซ่อนกลิ่นเพิ่งจะมีปรากฏให้นักอ่านได้รู้จักเมื่อ 4 ปีนี่เอง พร้อมผลงาน 13 เรื่อง จะว่าไปแล้วก็นับเป็นเวลาไม่นานนักบนถนนสายน้ำหมึก ทว่ามีแฟนนักอ่านจำนวนมากเลยเชียว

นวนิยายของซ่อนกลิ่น โทนเรื่องส่วนมากเป็นโรมานซ์ หนีไม่พ้นเรื่องชิงรักหักเหลี่ยม ว่าถึงเรื่องรักๆ ใคร่ๆ เป็นสำคัญ เรียกว่าแนวนวนิยายถูกใจคุณนักอ่านสุภาพสตรีเสียมาก ทว่าเมื่อนักอ่านได้รู้จักตัวตน ชื่อเสียงเรียงนามจริงๆ ของซ่อนกลิ่นแล้ว ต่างแปลกใจ เพราะผลปรากฏว่าซ่อนกลิ่นเป็นหนุ่มวิศวกร นามว่า "มนต์ชัย ศิริลัทพร" ผู้ชายเขียนนวนิยายไม่ใช่เรื่องแปลกแต่แนวเรื่องที่เขานำเสนอนี่สิแปลก เพราะดูกันไปตามเนื้อผ้าแล้วน่าจะเป็นงานของนักเขียนหญิงมากกว่า

เจ้าตัวเองก็ยอมรับเช่นนั้น เพราะจากหลายๆ เสียงของแฟนๆ นักอ่านที่ส่งมาถึงเขา"ทุกคนแปลกใจ เพราะเขาเชื่อมาตลอดว่าซ่อนกลิ่นคือผู้หญิง จนได้เห็นเราตอนออกบูธงานหนังสือ หรือเห็นตามสื่อ ทุกวันนี้ก็ยังมีคนเข้าใจอยู่ว่าเป็นผู้หญิง (หัวเราะ) เพราะงานของเราทำให้เขาเชื่ออย่างนั้น"

จุดเริ่มต้นของการพลิกผันจากหนุ่มวิศวกรมาเป็นนักเขียน ซ่อนกลิ่น เล่าว่า เป็นคนชอบอ่านหนังสือ เช่น แฮร์รี่ พอตเตอร์ ขุนศึก สามก๊กเพชรพระอุมา อ่านหลากหลายแนว แต่ไม่เคยอ่านนวนิยายแนวที่ตัวเองเขียน และด้วยความชอบอ่านจึงพัฒนาสู่ความอยากเขียน จากเจตนารมณ์แรกแค่ต้องการมีผลงานไว้เซอร์ไพรส์แฟนเท่านั้น ไม่ได้หวังไกลว่าจะเป็นอาชีพเลี้ยงตัวได้อย่างปัจจุบัน

มนต์ชัย

"ปกติผมทำงานเช้าจรดค่ำ แต่งานออกแบบอาคารไม่ได้มีมาตลอด ก็มีช่วงว่าง เราก็นั่งเขียนก๊อกแก๊กๆ จริงๆเขียนแล้วยังไม่รู้จะเอาไว้ไหน ก็ไปเจอเว็บเด็กดีดอตคอมก็เอามาลงในนี้ปรากฏว่ามีคนเข้ามาอ่านเยอะมากแล้วบก.สนใจก็เลยได้ตีพิมพ์รวมเล่ม แต่งานที่เขียนช่วงแรกๆ นั้นเรื่องของภาษาการบรรยายยังไม่ดี ผมเคยเอามาให้บก.ที่สถาพรดูเขาบอกว่าเอามารีเมกให้ไม่ได้ ภาษาแย่มากให้ลืมไปเลยแล้วแต่งใหม่ (หัวเราะ) เพราะงานเขียนตอนแรกจะมีแต่เครื่องหมายคำพูดแล้วบอกใครพูด เมื่อก่อนไม่มีบรรยาย อย่างไปโรงแรมนี้ เปิดประตูรถลงมา แล้วเป็นบทคำพูด แต่หลังๆ มันไม่พอเราก็เริ่มใส่อารมณ์ตัวละคร ที่เขาพูดมีอารมณ์ยังไง งานก็พัฒนาขึ้นตามลำดับ"

ผลงานเรื่องแรกของเขา ที่ใช้ชื่อนามสกุลจริง คือเรื่อง 615 Dangerous Code รหัสมรณะ"งานที่ผมเขียนตอนแรกเป็นแนวสืบสวนสอบสวน เป็นเรื่องฆาตกรต่อเนื่องผู้หญิงไฮโซ 6 คนแล้วพอเราเก็ตไอเดียทะเลทรายก็เลยเอาแนวนี้มาผสมกัน จนกลายเป็นเรื่อง 'ลิขิตรัก ทะเลทรายเลือก' (ใช้นามปากกาซ่อนกลิ่น) ตอนแรกๆงานก็แข็งๆ แบบงานผู้ชายแนวสืบสวนสอบสวนแต่เอาเรื่องความรักมาใส่ให้ดูซอฟต์ลง พอเราไหลไปตามตัวหนังสือเรื่อยๆ ก็เปลี่ยนมาเป็นแนวโรมานซ์ ที่ต้องมาเขียนแนวนี้เพราะได้รับการตอบรับที่ดี อย่างเรื่องแรกเขียนไปจะเงียบๆเพราะกลุ่มคนอ่านนิยายเป็นผู้หญิงเยอะ ส่วนงานแนวสืบสวนผมว่าวงแคบมาก"

ในหลายเรื่องของซ่อนกลิ่นจะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับทะเลทรายซึ่งมีมากเกินครึ่งหนึ่งของจำนวนผลงานทั้งหมด อาทิเรื่อง ลิขิตรักทะเลทรายเลือดทาสรักทะเลทราย เงาพิศวาสทะเลทรายชี้คหัวใจเถื่อน เพลิงแค้นซ่อนรัก เจ้าหญิงทะเลทราย ทรายเลื่อมมุก ทั้งๆ ที่ตัวคนเขียนเองไม่เคยเห็นทะเลทรายจริงๆ เลย

"ตอนนั้นไปอ่านการ์ตูนของภรรยาเรื่องน่าสนใจดี เป็นเจ้าชายอาหรับ เราก็เกิดความสนใจอยากแต่งเรื่องเกี่ยวกับทะเลทราย มีเจ้าชายมีเจ้าหญิง เรื่องที่แต่งขึ้นก็จินตนาการ สมมติขึ้นมาที่ชอบทะเลทรายเพราะดูลึกลับ มีเจ้าชาย มีเจ้าหญิง มีโจรทะเลทราย มีการผจญภัย สามารถหยิบเอาอะไรมาเล่นได้เยอะ ผมก็จินตนาการทะเลทรายตามที่เห็นจากรูป จากสารคดี พล็อตเรื่องก็อาจจะคล้ายกัน แต่การเล่าเรื่องแตกต่างกันฉากก็แตกต่างกันไปเรื่อยๆ อย่าง ฮาเร็ม เรื่องหนึ่งมีการจัดสวนอยู่ในฮาเร็ม อีกเรื่องก็เป็นฮาเร็มเก่าๆ ที่พักเป็นตึกแถว อีกเรื่องฮาเร็มก็เป็นกระท่อมหลายๆ หลัง เหมือนรีสอร์ต"

ถึงตอนนี้ซ่อนกลิ่นก็ยังมีพล็อตเรื่องเกี่ยวกับทะเลทรายอยู่ แต่ก็มีความสนใจอื่นๆ เข้ามาด้วย อย่างช่วงนี้เขากำลังสนใจเรื่องของอียิปต์ ซึ่งก็มีผลงานออกมาในโทนนี้แล้ว 1 เรื่อง คือ "จุมพิตฟาโรห์" และยังมีผลงานเขียนในแนวนี้อีก "ตอนนี้เรื่องที่สนใจเป็นพิเศษ ก็เรื่องอียิปต์นี่แหละ เพิ่งเริ่มสนใจเมื่อต้นปี 2552 ก็ค้นคว้า เก็บข้อมูลมาเรื่อยๆ เปิดหนังสือ หาในเว็บคาดว่าจะมีแนวนี้ในเล่มต่อๆ ไป เพราะเสียดายข้อมูล ก็เขียนออกมาเป็นแนวอียิปต์โบราณเพราะมันมีอารยธรรมที่น่าพิศวง มีพีระมิดอาณาจักรเขายิ่งใหญ่มาก ยาวนาน 3,000 ปีประวัติของฟาโรห์แต่ละองค์เอามาเขียนเรื่องได้หลายเรื่อง อย่างเรื่องจุมพิตฟาโรห์ผมสนใจเรื่องของอียิปต์ ก็หยิบเหตุการณ์แต่ละจุดมาเป็นแรงบันดาลใจ โครงเรื่องส่วนใหญ่เป็นเรื่องสมมติอย่างมีประวัติศาสตร์ที่นักประวัติศาสตร์เก็บไม่หมด เราก็แทรกตัวละครของเราเข้าไปตอนที่ประวัติศาสตร์อึมครึมอยู่ ยังไม่แน่นอน เราก็จับใส่เข้าไป แต่การแต่งกาย ประเพณี วัฒนธรรมภาษา เราต้องใช้ของจริงหมด"

การคิดพล็อตในการเขียนนวนิยาย ซ่อนกลิ่นบอกว่า หาได้จากรอบๆ ตัว เพียงแค่หัดเป็นคนช่างสังเกตและคิดต่อยอดกับเรื่องนั้นๆ อย่างเขาเองตอนนี้มีคลังนิยาย (พล็อตเรื่อง) มากกว่า 20 เรื่อง ซึ่งส่วนใหญ่ได้มาจากการดูภาพยนตร์ โดยเขาจะดูภาพยนตร์ให้ได้วันละ 1 เรื่อง จะเป็นเรื่องอะไรแนวไหนก็ได้หมด เพราะเขาเชื่อว่าในภาพยนตร์เรื่องหนึ่งนั้นจะมีจุดที่สามารถนำมาต่อยอดเป็นพล็อตละครได้

"เราต้องสังเกต ในหนังเรื่องหนึ่งจะมีหลายจุดมากที่เราจะดึงออกมาเล่นได้ ดูๆ ไปถ้าเราเกิดเอ๊ะขึ้นมา ก็จะมานั่งเคาะคีย์บอร์ดดูว่าจะเป็นอะไรต่อไปได้มั้ง ก็เก็บๆ ไว้ แต่เวลาเขียนจริงๆพอผมเขียนเรื่องนี้เสร็จ มันจะมีพล็อตอีกเรื่องอยู่ในหัว ซึ่งมันกำลังสด เราก็จะเลือกเรื่องนี้ก่อน"

การก้าวเข้ามาสู่ทำเนียบนักเขียนของซ่อนกลิ่นเจ้าตัวบอกว่าเป็นความโชคดี เพราะเขียนเรื่องไหนก็ได้รับการตีพิมพ์ และมีกระแสตอบรับที่ดีจากคนอ่าน พร้อมรู้สึกถึงการประสบความสำเร็จนับตั้งแต่เล่มแรกได้ตีพิมพ์ เพราะไม่เคยคาดคิดมาก่อน และคิดว่าเรื่องนั้นจะเป็นเรื่องแรกและเรื่องเดียวเสียด้วยซ้ำ ทว่าเมื่อเขามีโอกาสบนเส้นทางนี้อย่างต่อเนื่องมาเป็นเวลาถึง4 ปี เขาจึงได้ตระหนักว่า การลงมือเขียนอย่างจริงๆ จังๆ รวมไปถึงการฝึกฝนพัฒนาเท่านั้นที่ส่งผลให้เขามีพื้นที่ในการสร้างสรรค์งานนวนิยายต่อไป