แสงสว่างกลางความมืดหม่น

ใช่โลกมันโหดร้าย และโหดร้ายจนถึงที่สุด แต่ในความโหดร้ายนั้นก็มีแสงสว่างปรากฏ ณ กลางดวงใจน้อยๆ ของผู้หญิงคนหนึ่ง....

เรื่อง วิชช์ญะ ยุติ 

ใช่โลกมันโหดร้าย และโหดร้ายจนถึงที่สุด แต่ในความโหดร้ายนั้นก็มีแสงสว่างปรากฏ ณ กลางดวงใจน้อยๆ ของผู้หญิงคนหนึ่ง

 

“พรีเซียส” เด็กสาวที่มีสีผิวดำเสียยิ่งกว่าดำ ทั้งยังแบกน้ำหนักตัวกว่า 350 ปอนด์ (เกือบ 160 กก.) ทว่าเธอกลับต้องมาเจอวิบากกรรมอันแสนสาหัส ถูกพ่อข่มขืน โดนแม่ทุบตี

วัยเพียง 16 ปีของหลายคนคงดูสดใส เริงร่าตามประสาสาวรุ่น ได้เรียนหนังสือ มีกลุ่มเพื่อนซี้ สำหรับพรีเซียส ตรงกันข้าม นับเป็นสถานการณ์ที่ใครๆ ก็ไม่อยากพานพบ

เมื่อทุกอย่างหมดสิทธิเลือก เธอจึงก้มหน้าอดทนต่อสู้กับสงครามชีวิต ด้วยความหวังว่าสักวันจะมีทางออก เพื่อเอาชนะความมืดมนเกินรับไหวนี้

ผลงานเล็กๆ ที่ทรงพลังและเปี่ยมไว้ซึ่งการค้นหาคุณค่าในตัวเอง เกือบทุกฉากสะเทือนใจ ไม่ได้หวานฉ่ำเหมือนลูกกวาดหลากสี ถ้าเทียบกับหนังตระกูลเดียวกันที่พยายามตลกร้ายปนอารมณ์ขมขื่น Precious ไม่มีความหอมหวนชวนลิ้มรสเท่าใดนัก

ยิ่งรู้ว่าเนื้อหาโค-ต-ร จะน้ำเน่า ปอกเปลือกเรื่องราวเฟะๆ ของอเมริกันผิวสี ครอบครัวปากกัดตีนถีบ พ่อไม่ทำหน้าที่ แม่ก็ดีแต่ตี บ้านไม่เป็นบ้าน นั่นก็อาจไม่เหมาะกับบางคน (หรือเปล่า)

ผู้กำกับเกย์ผิวหมึก “ลี แดเนียล” (Shadowboxer ปี 2005) ขับเคลื่อนความบัดซบของชีวิตแบบไม่อ้อมค้อม โดยไม่แคร์ความรู้สึกกับประเด็นเหยื่อความรุนแรงในครอบครัว นำเสนอความหดหู่ ความอัดอั้น ความเก็บกด ขณะเดียวกันก็แอบใส่บรรยากาศความฝัน ความหวัง และการเตรียมพร้อมจะก้าวสู่โลกใบใหม่ด้วยใจเด็ดเดี่ยว

นี่เองทำให้ Precious เข้มข้น หนักแน่น จริงจัง (ทั้งๆ ที่เป็นพล็อตไม่มีอะไรใหม่เลย) และตลอดทั้งเรื่องก็กระแทกใจจนอาจไปกระตุ้นต่อมน้ำตาแตก เพราะอินจัดกับตัวละคร

 

“แกโบเรย์ ซีเดเบ” สาวบิ๊กไซส์ประเดิมงานแสดงเรื่องแรก สอบผ่านบทบาทหินนี้ เธอช่วยเปิดหูเปิดตาว่าที่ไหนมีความรุนแรงที่นั่นมีทุกข์ แต่ที่เกิดๆๆๆๆ เพราะฝีมือเพียวๆ คือ “โม’นีค” สุดยอดกับบทแม่ปีศาจ ออสการ์สมทบหญิงสมควรเป็นของเธอโดยไม่ต้องสงสัย นอกจากนั้นยังจะได้เห็น “มารายห์ แครีย์” เวอร์ชันโทรม (กว่าตอนเป็นนักร้อง) และร็อกเกอร์หนุ่ม “เลนนี คราวิตซ์” ในบทบุรุษพยาบาลผู้เป็นกองหนุนแก่พรีเซียส

ยามที่หัวใจคุณกำลังห่อเหี่ยวท้อแท้ เพราะอุปสรรคขวากหนามที่ถาโถม หนังจะบอกให้คุณหันมาถามตัวเอง แล้วมันหนักหนาเท่าสิ่งที่ตัวละครเอกของเรื่องเจอไหม

แค่นี้ก็เป็นคำตอบที่ดีได้แล้ว ขนาดพรีเซียสเจอเรื่องเลวร้ายจนบอบช้ำทั้งกายใจ และเกิดซ้ำซากอยู่ทุกวี่วัน ทำไมเธอไม่ยอมแพ้ แต่กลับฮึดสู้
ในฐานะแม่ พรีเซียสรู้ว่าพันธกิจของเธอ คือต้องผ่องถ่ายความรักความผูกพันไปถึง 2 ชีวิตน้อยที่รออยู่ ไม่ว่าลูกคนนั้นจะเป็นยังไง สติไม่สมประกอบ (คนโต) หรือที่กำลังจะลืมตาดูโลกเพราะถูกพ่อแท้ๆ ข่มขืน (คนเล็ก) ความเป็นแม่สำคัญเหนืออื่นใดทั้งปวง

กำแพงสูงตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้า ไม่ยากหรอกที่เราจะข้ามพ้น ตราบใดหัวใจยังไม่มอดดับ แสงสว่าง ตรงปลายอุโมงค์ย่อมมีเสมอ แม้แสงนั้นอาจริบหรี่เต็มทน เช่นเดียวกับพรีเซียส ถ้าความโหดร้ายที่พ่อกระทำและแม่ซ้ำเติม บั่นทอนชีวิตเธอให้ตกต่ำตามความเลวร้ายที่ทั้งคู่ปฏิบัติ เดาได้เลยว่าเธอคงเบนเข็มเป็นคนละคน ติดยา ขายตัว เป็นโจร และจบลงด้วยความตาย

แต่เพราะเธอมีจิตใจสว่างไสว มองโลกมุมกลับ บททดสอบอันโหดร้ายซึ่งเธอทนทุกข์ทรมาน และแล้วพระเจ้าก็เข้าข้างประทานพรโชคดีมาให้ วันที่โลกมืดมนหม่นมัวจึงไม่อับแสงสำหรับเด็กสาวผู้มีหัวใจตั้งมั่นอยู่ในความหวังที่ท้าทาย

Precious : Based on the Novel Push by Sapphire
ปี 2009
ประเทศ สหรัฐอเมริกา
ประเภท ชีวิต
ภาษา อังกฤษ/อิตาเลียน
ความยาว 109 นาที
กำกับ ลี แดเนียล
แสดงนำ แกโบเรย์ ซีเดเบ/โม’นีค/มารายห์ แครีย์/เลนนี คราวิตซ์