พญ.พลอยลดา ธนาไพศาลวรกุล สุขจากการให้ไม่สิ้นสุด

โดย...พุสดี สิริวัชระเมตตา ภาพ : ทวีชัย ธวัชนปกรณ์

 หลายคนอาจรู้จัก หมอพลอย-พญ.พลอยลดา ธนาไพศาลวรกุล ในฐานะผู้ก่อตั้งลลลนาคลินิก (Lollana Clinic) สาขาสุขุมวิท 47

 คุณหมอคนสวยผู้ทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยเติมความมั่นใจให้สาวๆ ด้วยศาสตร์ความงาม แต่น้อยคนนักที่จะรู้ว่าเบื้องหลังภาพลักษณ์คุณหมอความงามสุดเซ็กซี่ เธอยังเป็นคุณหมอขาลุยแถมใจดีสุดๆ เพราะงานประจำอีกอย่างของเธอคือ การสวมบทเจ้าหน้าที่สภากาชาด ฝ่ายบรรเทาทุกข์ ประจำอยู่ที่หัวหินอีกด้วย

 ตารางชีวิตในช่วงหลายปีที่ผ่านมาของเธอคือ วันจันทร์-ศุกร์ 09.00-12.00 น. ต้องออกตรวจให้กับชาวบ้านที่ฐานะไม่เอื้ออำนวย เยียวยาให้พวกเขาหายจากอาการเจ็บป่วย จากนั้นเวลาที่เหลือจึงมาบริหารคลินิกความงามของตัวเอง

 “หมอจะเข้ากรุงเทพฯ ช่วงสุดสัปดาห์เป็นหลัก แล้วก็เย็นวันพุธ เพราะถ้าไปกลับทุกวันก็ไม่ไหว โชคดีที่เรามีคอนโดและคลินิกความงามอยู่ที่นู่นด้วย เลยสะดวกหน่อย หมอเน้นบริหารจัดการตารางงานเวลาเอา แต่ก็แน่นแทบจะทั้ง 7 วันค่ะ” หมอพลอย บอกเล่าอย่างอารมณ์ดี ก่อนย้อนไปถึงจุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอตัดสินใจอุทิศตนเพื่อเป็นแพทย์อาสา

 หมอพลอย บอกว่า ช่วงเรียนจบใหม่ๆ เธอมีโอกาสไปใช้ทุนที่หัวหิน และได้ทราบจากรองผู้อำนวยการสภากาชาดว่า ที่สภากาชาดหัวหินนั้นขาดแคลนหมอที่จะมาประจำการ ด้วยความตั้งใจที่อยากจะสืบสานพระราชปณิธานของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช เธอจึงไปสมัครเป็นแพทย์อาสาประจำสังกัดบรรเทาทุกข์ สภากาชาดไทย และเลือกประจำที่หัวหิน 

 “ตอนนั้นคุณพ่อสนับสนุนมาก เพราะนอกจากนานๆ จะมีลูกเป็นหมอ (หัวเราะ) ก็อยากให้ลูกได้ทำงานที่ได้ช่วยเหลือผู้อื่นจริงๆ หน้าที่หลักๆ ของหมอคือ การตรวจคนไข้ทั่วไป ตั้งแต่เด็ก คนแก่ ช่วงบ่ายออกหน่วยเคลื่อนที่ตรวจเยี่ยมคนไข้นอนติดเตียง ที่ไม่สามารถเดินทางได้ คนไข้ไร้ญาติ และคนไข้ในถิ่นทุรกันดาร ถ้าเมื่อไหร่ทางหน่วยมีออกหน่วยแพทย์เคลื่อนที่ หมอก็จะไปด้วย ไปแต่ละครั้งก็ใช้เวลาเป็นสัปดาห์เหมือนกัน”

 หลายคนอาจนึกภาพไม่ออกว่าคุณหมอลุคคุณหนูแบบนี้ เวลาต้องสวมบทขาลุยจะเป็นอย่างไร หมอพลอย ถือโอกาสออกตัวตรงนี้เลยว่า ถ้าถึงเวลาต้องลุย เธอก็พร้อมสลัดส้นสูงมาสวมผ้าใบได้อย่างไม่มีอิดออด 

 “การออกหน่วยเคลื่อนที่ช่วยคนไข้ในถิ่นทุรกันดารจังหวัดต่างๆ ไม่ใช่งานสบายเลยต้องนั่งรถจากตัวเมืองหลายชั่วโมง ทางที่ไปบางครั้งก็เป็นถนนลูกรัง เป็นหลุมเป็นบ่อ ถ้าไปเจอบางที่ถนนเข้าไปไม่ถึงก็ต้องเดินเท้าเข้าบ้าน กว่าคนไข้กับหมอจะได้เจอกัน ไม่ง่ายเลยค่ะ

“ประสบการณ์ชีวิตนี้ ทำให้หมอเข้าใจชีวิตมากขึ้น จากแต่ก่อนช็อปปิ้งเก่งมาก ตอนนี้เบาลงเยอะ เวลาจะใช้เงินซื้อกระเป๋าใบหนึ่ง จะฉุกคิดนิดนึง จากแต่ก่อนเราใช้อย่างไม่คิด ตอนนี้เริ่มคิดว่าเงินค่ากระเป๋านี้อาจช่วยให้คุณภาพชีวิตของคนไข้หมอดีขึ้นได้ก็ได้” หมอพลอย กล่าวด้วยแววตาเป็นประกาย  

7 ปีกับการทำหน้าที่แพทย์อาสา หมอพลอยยอมรับว่า ไม่ได้มองที่ผลตอบแทน เพราะเทียบไม่ได้กับค่าตอบแทนของการเป็นหมอในโรงพยาบาลเอกชน หรือการทำธุรกิจส่วนตัว เธอยังพูดติดตลกว่า 

“ลำพังค่าน้ำมันไป-กลับ กรุงเทพฯ-หัวหิน ค่าสึกหรอของรถก็ไม่พอแล้ว” แต่เธอก็ไม่เคยคิดจะทิ้งหน้าที่นี้ 

 “ไม่เคยคิดเหมือนกันนะคะว่า จะทำงานอาสามาได้ถึง 7 ปี พอมองย้อนกลับไปก็อดภูมิใจและดีใจไม่ได้ ที่ตัดสินใจเลือกเส้นทางนี้ การเป็นแพทย์ในสังกัดสภากาชาดไทยนั้น ทำให้เราได้มีโอกาสช่วยเหลือผู้ป่วย ซึ่งส่วนใหญ่คนที่มารักษาก็เป็นคนไข้ที่รายได้น้อยหรือยากจน

“การที่เราช่วยให้เขากลับมามีสุขภาพดี แข็งแรง ใช้ชีวิตเป็นปกติได้ ทำให้หมอมีความสุขในการทำงาน ไม่รวมความรู้สึกดีๆ ที่เราได้รับจากคนไข้ที่มาหา บางครั้งแค่ไม่เจอกันพักใหญ่ มาอีกทีคนไข้ก็จะบอกคิดถึงหมอ หิ้วขนม ผลไม้ใส่ชะลอมมาฝาก” 

 จากวันแรกที่เป็นแพทย์อาสาจนถึงวันนี้ หมอพลอย บอกว่า เธอรู้สึกภาคภูมิใจทุกครั้งที่ได้บอกใครต่อใครว่า หน้าที่หลักของเธอทุกวันนี้ คือ การทำงานเป็นเจ้าหน้าที่ของสภากาชาดไทย  

 “พลอยเชื่อเสมอว่า การที่เราทำงานตรงนี้ ก็เหมือนว่าเราได้เป็นส่วนหนึ่งเล็กๆ ที่ได้ทำงานถวายในหลวง ร.9 ถ้าถามว่าจะทำไปจนถึงเมื่อไหร่ พลอยคิดว่าคงทำไปไปจนกว่าจะไม่มีแรงทำค่ะ” คุณหมอคนสวยกล่าวทิ้งท้าย