ทุกคน มีร้านกินประจำ

โดย...สุธน สุขพิศิษฐ์

วันนี้เปลี่ยนแนวมาเป็นแนะนำร้านอาหารบ้างครับ ปกติผมจะไม่ค่อยแนะนำร้านอาหาร ด้วยเหตุผลง่ายๆ เพราะรสนิยมในการกินนั้นต่างจิต ต่างใจ ผมว่าอร่อย คนอื่นอาจจะคิดว่าไม่ได้เรื่อง เผ็ดไป เค็มไป กินเป็นหรือเปล่าวะ แต่ถ้าจะแนะนำ ผมจะมีเกณฑ์ของผมว่า ต้องเป็นร้านเก่าแก่ระบบครอบครัว สืบทอดฝีมือมาไม่ตกหล่น ถึงจะมาเป็นรุ่นใหม่แล้ว ก็ยังลงมือทำเอง ไม่ใช่นั่งหน้าเคาน์เตอร์เก็บเงิน ในครัวให้ลูกจ้างทำ

อย่างที่สองบุคลิกของร้านไม่ว่าจะเป็นร้านอาหารไทย จีน หรือแขก ต้องคงสภาพที่ไม่เปลี่ยนแปลง เรื่องนี้สำคัญเพราะมันเป็นจักษุพยาน เดี๋ยวนี้อะไรๆ มันเปลี่ยนแปลงเร็ว
ความทันสมัยมันจะจูงไปเรื่อยๆ ถ้ามันยังเดิมๆ อยู่ ใครได้เห็นก็จะได้รู้ว่าเมื่อก่อนเป็นกันอย่างนี้เอง รวมเผื่อไปถึงคนรุ่นต่อๆ ไปที่จะได้เห็นได้รู้ด้วย อย่างที่สามราคาต้องสมเหตุผล ง่ายๆ ก็คืออร่อยคุ้มค่าเงิน

ผมไปไหนก็ชอบเก็บร้านอย่างนี้ไว้เสมอ และอยากแนะนำให้ใครๆ รู้จัก เพราะอยากให้ร้านเหล่านั้นรู้สึกดีใจถ้ายังมีคนชอบร้านของเขาอยู่ แต่ก็มีครับที่ห้ามเด็ดขาด อย่าเอาไปลงเฟซบุ๊กหรือลงสื่ออะไรๆ ทั้งสิ้น เพราะแค่นี้ก็เหนื่อยจะตายชักอยู่แล้ว

มาถึงร้านที่ผมจะแนะนำครับ ชื่อร้านเอี้ย เซี้ย ฮวด ปทุมธานี ซึ่งเชื่อว่าหลายคนคงรู้จัก ต้องลงสะพานปทุมธานี ไปไม่ไกลจะเป็นสี่แยก ต้องไม่ข้ามสะพานข้ามแยก ให้ชิดซ้ายคอยไฟแดง ซ้ายมือไปตัว จ.ปทุมธานี ขวาไป อ.สามโคก ไปประมาณ 4-5 กิโลเมตร ซ้ายมือเป็น อ.สามโคก ร้านเอี้ย เซี้ยฮวดอยู่ทางขวามือ ต้องไปกลับรถตรงหน้าวัดบางเตย ร้านนี้อยู่ในซอย เดิมอยู่ริมคลอง เดี๋ยวนี้แทบจะไม่เห็นความเป็นคลองแล้ว

ดั้งเดิมจริงๆ ตอนรุ่นเตี่ยนั้นมีชื่อเสียงเรื่องต้มพะโล้ ตอนนี้เตี่ยไม่อยู่แล้ว มาถึงรุ่นลูกๆ ฝีมือทำเป็ดพะโล้ยังอร่อยเหมือนเดิม มีลูกชายคนหนึ่งออกไปเปิดร้านก๋วยเตี๋ยวเป็ดพะโล้ชื่อร้านนายฮุย ซึ่งอยู่บนถนนเดียวกัน อยู่ทางซ้ายมือ ก่อนที่จะมาถึงร้านเอี้ย เซี้ย ฮวด ก๋วยเตี๋ยวเป็ดนายฮุยก็อร่อยลูกค้าเยอะ

สำหรับร้านเอี้ย เซี้ย ฮวด นี้เป็นร้านโล่งๆ ไม่มีแอร์ เพิ่งเปลี่ยนเก้าอี้ใหม่ไม่นานมานี้เอง การทำอาหารเป็นฝีมือลูกสาว 2-3 คนช่วยกันทำ และมีอาม่าที่อายุเยอะแล้วแต่ไม่ค่อยอยู่เฉยๆ เดินไปเดินมาอยู่ในร้าน เมื่อก่อนทำบ๊ะจ่าง ที่ฝีมือผัดข้าวเหนียวกับเครื่องบ๊ะจ่างอร่อยมาก เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยทำแล้ว แต่ถ้ามะนาวถูกก็ยังทำมะนาวดองอยู่บ้าง แต่นานๆ จะไปเจอที

ร้านเอี้ย เซี้ย ฮวดนี้ มีกับข้าวเยอะมาก จะไม่ใช่อาหารจีนล้วนๆ มีหลายอย่างที่หาที่อื่นไม่ได้ แต่ก่อนอื่นต้องกินเป็ดพะโล้ ยังมีกุ้งผัดกะเพราใส่กระเทียมโทน ลูกชิ้นปลากรายผัดพริกเหลืองจะใส่ใบมะกรูดซอย มีผักคะน้าปลาเค็มนี่ก็อร่อย เป็นของกินง่ายๆ แต่หาอร่อยยาก ยังมีอีกรายการหนึ่งที่น่ากิน เป็นยำมะเขืออ่อนกับกุ้ง และหมูย่างตะไคร้ก็ไม่น่าพลาด

จะกินต้มยำก็มีปลาหลายอย่างให้เลือก มีต้มโคล้งสายบัวกับกุ้งที่หลายคนชอบ ของหวานแก้เผ็ดเป็นไอศกรีมกะทิ แต่เป็นไอศกรีมมหาชัย ถ้าบ่ายๆ หน่อย ลูกชายอีกคนจะเอาขาหมูพะโล้ที่เตรียมออกไปขายที่ตลาดนัดใกล้ๆ วันหนึ่งทำ 20 ขา ถ้าชอบขาหมูแบบเปื่อยแต่ไม่ยุ่ยก็น่าซื้อกลับบ้าน ขาละ 350 บาท จะไม่เอาทั้งขาก็แบ่งขาย นี่ก็เป็นฝีมือต้มเครื่องพะโล้ที่ตกทอดกันมาเหมือนกัน

ผมจะไม่แจงเรื่องราคาคนกินก็ชั่งเอาเองว่าคุ้มค่าหรือไม่ ร้านเอี้ย เซี้ย ฮวด ในตอนกลางวัน วันธรรมดาลูกค้าส่วนใหญ่เป็นข้าราชการแถวนั้น ถ้าเสาร์-อาทิตย์จะเป็นกลุ่มครอบครัว จะหยุดทุกวันเสาร์ปลายเดือน โทร. 02-593-1267, 08-3602-7555

ผมจะแนะนำอีกร้านครับเป็นร้านจีนเก่าแก่เหมือนกัน แต่อยู่ห่างไกลกันคนละทิศ อยู่ที่บ้านโป่ง ราชบุรี ชื่อร้านศรีเจริญโภชนา อยู่ถนนแสงชูโต เลยโรงพยาบาลไปนิดเดียวอยู่ทางซ้ายมือ เป็นตึกแถวริมถนนห้องโล่งๆ ดูผ่านๆ ภายในร้านเหมือนร้านข้าวต้ม ผมชอบที่เขาเก็บความเป็นร้านจีนเก่าแก่ไว้ได้ดี ที่มีตู้ชั้นลอยติดกระจกตรงผนังทั้งสองด้าน ซึ่งสมัยก่อนจะวางขวดเหล้าสารพัด เหล้าฝรั่ง แม่โขง กวางทอง โสมทอง เหล้าจีน เซี่ยงชุนกระปุกดิน มาสมัยนี้ไม่ได้วางมากเหมือนสมัยก่อนก็ยังมีบ้าง ร้านอย่างนี้เป็นที่รู้กันว่าสมัยก่อนๆ ไม่ว่าที่ไหน สไตล์ของร้านจีนต้องเป็นอย่างนี้

ตู้กับข้าวโชว์ของสด มีพวกผัก หมูกรอบ บางวันโชว์ปลาช่อนถลกหนังแล่แขวนน่ากิน ร้านนี้พ่อเป็นพ่อครัว ส่วนแม่รับออร์เดอร์ลูกค้า ถ้าลูกค้ามากก็ไปช่วยงานในครัวด้วย ตอนนี้มีลูกชายที่เพิ่งจบวิชาการโรงแรมและร้านอาหารจากสวนดุสิตไปช่วยทำงาน

ของกินที่ดูธรรมดาๆ แต่อร่อยมีหลายอย่าง มีแฮกึ้นทอด ปลากะพงหรือปลาช่อนผัดขึ้นฉ่าย มะระผัดไข่ ไก่ต้มกับขิง เต้าหู้ผัดกุยช่ายขาว

สองร้านที่ผมแนะนำนี้อยู่ในเกณฑ์ของผม ที่เป็นร้านครอบครัว สืบทอดฝีมือ รักษาบุคลิกของร้านดั้งเดิม ราคาสมเหตุสมผล ลองไปดูครับ ถ้าไม่อร่อยตามที่ชอบก็ถือว่าไปเที่ยวเปลี่ยนที่กินแล้วกันครับ