แทรชเชอร์ แบงค็อก เราคือความสนุกสนานและบันเทิง

โดย...ไนท์กาย ภาพ Zet Zen

“แทรชเชอร์ แบงค็อก” หลายคนอาจกำลังสงสัยว่าชื่อนี้คืออะไร แต่อย่ามัวเสียเวลาไปหาคำตอบอยู่เลย เพราะ โจ้-ทิชากร ภูเขาทอง หนุ่มชาวเราวัย 30 ปี ผู้ก่อตั้ง แทรชเชอร์ แบงค็อก จะมาชี้แจงให้ผู้อ่านได้รู้กัน ณ บัดนาว

“แทรชเชอร์ แบงค็อก (Trasher Bangkok) คือโปรดักชั่นเฮาส์เล็กๆ ที่ผมและเพื่อนๆ ช่วยกันก่อตั้งเป็นรูปแบบบริษัทเพื่อความบันเทิงขึ้นมา โดยรับทำทั้งมิวสิควิดีโอและรับจัดปาร์ตี้ ซึ่งก่อนหน้านี้แทรชเชอร์ฯ คือกลุ่มที่ผมและเพื่อนตั้งขึ้นเพื่อจัดงานปาร์ตี้กันตั้งแต่สมัยเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยศิลปากรแล้วละ เนื่องจากช่วงนั้นเราเป็นวัยที่เริ่มเที่ยว กลุ่มเราก็จะชอบไปปาร์ตี้ตามที่เที่ยวต่างๆ อยู่เสมอ แต่ปัญหาคือแต่ละสถานที่ที่ไปเปิดเพลงได้ไม่ค่อยโดนใจพวกเราสักเท่าไหร่

ผมจึงมาคิดว่าตัวเองก็มีความสามารถด้านดีเจ เพื่อนหลายคนก็มีความสามารถด้านการเต้น เราจึงชักชวนกันตั้งกลุ่มแทรชเชอร์ฯ ขึ้นเพื่อความสนุก โดยเน้นการเปิดเพลงป๊อปในยุค ’90 ที่พวกเราชื่นชอบเป็นพิเศษ เช่น เพลงของ บริทนีย์ สเปียร์ส แบ็กสตรีทบอยส์ และอื่นๆ ที่ยุคนี้ไม่ค่อยเปิดตามผับกันแล้ว เผลอแป๊บเดียวเราก็รวมตัวกันมา 8 ปีแล้วครับ”

โจ้ บอกว่า ก่อนหน้านี้เขาเคยเป็นโปรดิวเซอร์ให้กับรายการแชนแนลวีและเอ็มทีวี (ไทยแลนด์) มาก่อน แต่เมื่อถึงจุดหนึ่งเขาและเพื่อนๆ จึงหันมาตั้งโปรดักชั่นเฮาส์ขึ้นมาเพื่อรับทำวิดีโอในการโปรโมทงานต่างๆ พร้อมกันนั้นยังได้ริเริ่มทำมิวสิควิดีโอโปรโมทปาร์ตี้ของแทรชเชอร์ แบงค็อกให้ผู้ที่สนใจได้ดูกันอีกด้วย

“เราเริ่มทำคลิปวิดีโอกันตั้งแต่ยุคที่อินเทอร์เน็ตยังไม่บูมโดยผ่านช่องทางของ My Space มาก่อน บางทีเราก็ทำโปสเตอร์ไปยืนแจกตามสยามสแควร์และถนนข้าวสารเพื่อให้คนได้รู้ข้อมูลการจัดปาร์ตี้ของเรา จนเมื่อถึงยุคที่ YouTube มาแรง เราจึงเริ่มทำคลิปวิดีโอกันอย่างจริงจัง เพราะเห็นว่าเพื่อนในกลุ่มเราก็มีความสามารถทั้งแต่งหน้า ทั้งเต้น ทั้งบริหารจัดการ

เราจึงทำมิวสิควิดีโอล้อเลียนกันตั้งแต่ปี 2554 ซึ่งเป็นช่วงที่กรุงเทพฯ เกิดน้ำท่วมใหญ่ แล้วเรารู้สึกว่าคนไทยกำลังอยู่ในอารมณ์เศร้า เราอยากให้คนไทยยิ้มได้ จึงนำเพลง ‘Someone Like You’ ของอเดล มาทำล้อเลียนในเวอร์ชั่นสนุกสนาน โดยใส่บันทึกเหตุการณ์น้ำท่วมตอนนั้นลงไปด้วย”

 

โจ้ เสริมว่า เพลงล้อเลียนที่ทำให้คนรู้จักแทรชเชอร์ฯ ดีก็คือ We Found Love ของริอันนา และ The One That Got Away ของเคที่ เพอร์รี่ ซึ่งเพลงหลังนี้ศิลปินเจ้าของเพลงถึงกับเข้ามาเปิดคลิปดูด้วยตนเอง แถมยังมีคนติดตามเป็นล้านๆ คน หลังจากนั้นก็ทำคลิปมิวสิควิดีโอโปรโมทปาร์ตี้ออกมาเรื่อยๆ

“ปาร์ตี้ที่เราจัดแรกๆ จะเปิดเฉพาะเพลงสากล แต่วันหนึ่งก็มาคิดว่าเราน่าจะจัดปาร์ตี้เพลงไทยบ้าง เราจึงจัดปาร์ตี้ในธีม ‘ชุมทางหางเครื่อง’ เต้นสะดุ้ง จนทุ่งสะเทือน ขึ้นมา โดยให้เพื่อนเกย์ในกลุ่มแต่งตัวเป็นแดร็กควีนหางเครื่องเพื่อสร้างความสนุกสนานในงาน

แต่อุปสรรคสำคัญก็คือการหาสถานที่จัดปาร์ตี้ ซึ่งส่วนใหญ่แล้วเราจะเปลี่ยนสถานที่ไปเรื่อยๆ ตามพื้นที่ในกรุงเทพฯ บางครั้งก็จัดในที่แปลกๆ เช่น บนเรือรบร้าง ลานไอซ์สเกต เป็นต้น ซึ่งเราต้องขออนุญาตผู้เกี่ยวข้องก่อนเสมอ เรียกว่าใน 1 ปีเราจะจัดปาร์ตี้กันประมาณ 10 ครั้ง โดยอิงกับกระแสป๊อปคัลเจอร์ว่าตอนนี้อะไรกำลังอินเทรนด์

 

บางครั้งเรายังเคยจัดปาร์ตี้อกหักเปิดแต่เพลงเศร้าตลอดงานก็มี แต่ปรากฏว่าได้รับการตอบรับที่ดีมาก มีคนมาซื้อบัตรเข้าร่วมปาร์ตี้เป็นพันคนเลยละ อ้อ! หญิงแท้ก็มาร่วมงานได้นะ รับรองปลอดภัยแน่นอน”

โจ้ ทิ้งท้ายว่า นอกจากจะจัดปาร์ตี้เพื่อความบันเทิงแล้ว แทรชเชอร์ฯ ยังเป็นตัวแทนของกลุ่มเพศที่สามในการรณรงค์เกี่ยวกับการตรวจโรคเอดส์และเป็นกระบอกเสียงในเรื่องสิทธิของชาว LGBT อีกด้วย…ผู้ที่สนใจอัพเดทความเคลื่อนไหวได้ที่ Facebook.com/trasherbangkok