กันดั้ม...สมาธิและความภูมิใจ ของ แบงค์ อาทิตย์

โดย...แมงโก้หวาน ภาพ : กิจจา อภิชนรจเรข-อาทิตย์ ตั้งวิบูลย์พาณิชย์

คุ้นหน้าคุ้นตาแฟนละครชาวไทยเป็นอย่างดี สำหรับ “แบงค์” อาทิตย์ ตั้งวิบูลย์พาณิชย์ กับบทบาท “เพรียว” ในละคร “เลื่อมสลับลาย” ของมงคลการละครทางช่อง 7 สี ที่เพิ่งลาจอไปไม่นาน ถือว่าเป็นการประเดิมละครเรื่องแรกในฐานะนักแสดงของช่อง 7 เต็มตัว แถมตอนนี้กำลังถ่ายทำอยู่ 2 เรื่อง คือ คู่วุ่นลุ้นแผนรักและรหัสปริศนา เรียกว่าเข้ามาบ้านหลังใหม่ไม่ทันไรงานก็มีให้เห็นอย่างต่อเนื่อง แต่ถ้าย้อนกลับไปก่อนที่จะโยกจากวิกหนองแขมมาช่อง 7 เขาก็มีผลงานละคร 3 เรื่อง คือ แรงเงา คิวบิก และสุดแค้นแสนรัก

แบงค์เป็นนักแสดงที่มีอัธยาศัยดี มีสัมมาคารวะ และมีมนุษยสัมพันธ์ดีคนหนึ่ง ด้วยบุคลิกเป็นคนที่ยิ้มเก่ง อารมณ์ดี พอถามถึงของสะสมรอยยิ้มก็ปรากฏพร้อมคำตอบว่า “ผมสะสมโมเดลกันดั้มครับและสะสมมาพอสมควร”

เห็นหุ่นกันดั้มอย่าเพิ่งคิดว่าของเล่นเด็กๆ แบงค์ขยายความให้ฟังว่า คนอาจมองว่าเป็นของเล่นเด็ก แต่จริงๆ ของเล่นของผู้ใหญ่มากกว่าที่มีไว้สะสมและตั้งโชว์ในตู้ เพราะกันดั้มไม่ใช่หุ่นที่จะเอามาขยับจับให้เดินเล่นไปหรือเอาไปสู้รบปรบมือกับใครเหมือนในการ์ตูน เพราะแต่ละตัวราคาแพง เกิดพังขึ้นมาก็เรียกว่าเสียหายหลายบาทเลยทีเดียว

“โมเดลกันดั้มเหมาะจะเป็นของเล่นผู้ใหญ่มากกว่าและเหมาะแก่การตั้งโชว์เพื่อความสวยงาม ทุกครั้งที่ผมมองตู้โชว์ผมมีความสุขและภูมิใจ เพราะกว่าที่แต่ละตัวจะเป็นหุ่นที่สมบูรณ์ดูสง่าแบบนี้ สำหรับผมไม่ได้ใช้เวลาวันสองวันแต่ใช้เวลาต่อเป็นสัปดาห์ๆ”

ในการสะสมของอะไรก็ตามมักมีที่มาและเหตุผลเสมอ แบงค์เองก็เช่นกัน เขาเชื่อว่าหุ่นยนต์เด็กๆ ผู้ชายรวมถึงเขาชอบและอยากมีไว้เป็นส่วนตัว แต่เวลานี้เขาผ่านวัยเด็กชายมาแล้วการจะเล่นหุ่นยนต์อย่างที่เด็กๆ ทั่วไปเล่นก็หาใช่วัยเล่นแล้วเช่นนั้น เขาจึงเลือกสะสมกันดั้มซึ่งเขาคิดว่าไม่ใช่ของเล่นเด็กๆ อย่างที่เด็กๆ เล่น

“ที่ต้องเป็นกันดั้ม เพราะผมเคยดูการ์ตูนซีรี่ส์กันดั้มมาก่อน เป็นการ์ตูนที่ดูแล้วสนุกดีครับ มีการทำออกมาหลายภาค ทำให้ได้ดูต่อเนื่องจนกลายเป็นความชอบ พอมีเงินอยู่บ้างก็เลยซื้อมาต่อประกอบเอง ตอนแรกเยอะ แต่หลานๆ ทำพังไปบ้าง ตอนนี้เหลืออยู่ 4 ตัวและเป็นตัวหลักของทุกภาค แต่ยังคิดสะสมต่อและกำลังจะไปซื้อที่แถวสะพานเหล็ก”

 

นักแสดงหนุ่มบอกว่า เขาชอบกันดั้มที่รูปลักษณ์ดีไซน์สวยงาม จะเห็นว่าหลังๆ มานี้แต่ละรุ่นจะค่อยๆ พัฒนาให้สวยงาม ทันสมัย มีลวดลาย มีทรงขึ้นมา และมีแอกเซสซอรี่เท่ๆ อยู่ตลอด ผิดจากเมื่อก่อนที่หุ่นแทบจะเป็นทรงสี่เหลี่ยมพื้นๆ แต่ตอนนี้เปลี่ยนไปเยอะ ใครที่ชอบของเล่นแนวหุ่นยนต์เป็นต้องอยากสะสม สำหรับเขาสะสมหลายเกรดทั้ง PG, HG และ MG

“โมเดลกันดั้มที่ผลิตออกมาจะมีการแบ่งเกรดตามคุณภาพ รายละเอียด การแยกสี และความสมจริงของตัวโมเดล โดยมีการแบ่งเกรดที่เป็นมาตรฐานตามสเกล (อัตราส่วนหรือขนาด) เช่น PG เล็กสุดแต่ความละเอียดเยอะ HG ตัวใหญ่ขึ้นมาหน่อยแต่ไม่มีความละเอียด MG ละเอียดและสเกลจะอยู่ที่ 1/100 แพงสุดคือ PG ที่ผมเล่นคือสเกล 1/60 ความละเอียดเยอะ บางตัวมีชิ้นส่วน 1,000 ชิ้น มีโครงข้างใน มีเหล็ก มีสายไฟต้องต่อเองหมด”

แบงค์พูดถึงกันดั้มของเขาว่า ตัวสีแดงถือดาบคาตาน่าซามูไร ตัวดาบเคลือบเซรามิกให้ดูเงาเหมือนดาบจริง ซึ่งดูเท่และคลาสสิกมาก ต่างจากตัวอื่นที่ถือดาบเลเซอร์ ตัวนี้ชื่อว่าเรดเฟรมใช้เวลาประกอบ 2 อาทิตย์ ตัวสีขาวเล็กคือวิงซีโร่ เป็น MG ตัวเล็กกว่าตัวอื่น ซื้อมาเพราะตอนเด็กเคยดูภาคนี้ ส่วนตัวใหญ่ดาบสีแดงคือกันดั้ม OO และตัวที่ชอบที่สุดคือสไตรค์ฟรีดอม

“สไตรค์ฟรีดอมคือตัวที่ปีกเยอะๆ ผมชอบที่สุดมันอลังการดี ตัวนี้ตรงปีกสามารถถอดออกมาเป็นเหมือนปืนลอยได้ เป็นตัวเอกของเรื่องตัวหนึ่ง (แต่ทุกตัวที่ซื้อมาเป็นตัวเอกของแต่ละภาคหมด) ตัวนี้มีปัญหาตรงข้อต่อปีกหัก ทำให้ปีกกางออกไม่ได้ ปีกจะหนักทำให้หักง่าย ผมต้องสั่งซื้อที่ญี่ปุ่นให้เพื่อนที่โน่นส่งมาให้ แต่บางคนเอาไปเชื่อมเองที่โรงเหล็ก”

เคล็ดลับในการต่อกันดั้ม นักแสดงหนุ่มบอกว่า ต้องค่อยๆ ต่อและทำไปตามขั้นตอนตามคู่มือ ไม่ต้องใจร้อน ของอย่างนี้ข้ามขั้นตอนไม่ได้ ไม่อย่างนั้นจะเกิดปัญหาในภายหลัง เช่น ต้องแงะออกใหม่ซึ่งไม่ใช่งานง่าย เวลาประกอบเข้าล็อกแล้วแงะออกยากมากหรือบางทีชิ้นส่วนหายส่วนอื่นๆ ก็ต่อด้วยกันไม่ได้อีก 

“สำหรับผมปัญหานี้ไม่ค่อยเจอ ส่วนใหญ่ต่อแล้วหักมากกว่า ก็ช็อกอยู่เหมือนกัน บางทีเป็นจุดสำคัญด้วย เช่น ปีก เราต้องสั่งซื้อที่ญี่ปุ่นเลยนะ ฝากเพื่อนที่ญี่ปุ่นส่งมาให้ เสียเวลา ยุ่งยาก เพราะฉะนั้นเวลาต่อต้องใจเย็น ไม่ต้องรีบร้อนจับ ค่อยๆ ทำ หักแล้วเสียดายแย่ เพราะตัวหนึ่งซื้อใหม่ก็เกือบหมื่นบาทเลยครับ”

สิ่งที่ได้จากการสะสม แบงค์บอกว่า หลักๆ คือได้สมาธิ ความนิ่งของจิตใจ ถือเป็นการฝึกสมาธิไปในตัว ช่วยให้มีสมาธิดีขึ้น ซึ่งส่งผลดีต่อการทำงานและทุกครั้งที่ต่อเสร็จทุกอย่างคือความภูมิใจ เพราะมาจากความพยายามและความอดทนของเราเอง